Jezik: Srpski

Tv

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!

- Lift 2001
- Strip Fanzin Lavirint
- Mister Macak magazin
- Cool strip Antology
- Sut u mozak, Franzin za strip i ilustraciju
- Striporama
- Komikoaze

Strip je priča predstavljena nizom slika praćenih tekstualnim dijalogom i objašnjenjima.[1][2] U skorije vreme postoje i stripovi samo u slikama, bez teksta.

Danas se obično strip smatra vrstom umetnosti, čak je poznat i kao „deveta umetnost“ i kategoriše se da pripada likovnim, dramskim i književnim vrstama umetnosti. Sredinom 20. veka došlo je do snažne polarizacije angloameričkog stripa na superherojske i novinske stripove (comics) i na nezavisni strip, koji insistira na supkulturnoj tradiciji, odnosno grafički roman (graphic novels).[3] Međutim, postoje teoretičari koji se ne slažu s tim i strip smatraju narativnom, ali ne i književnom formom.[4]

Razlikuju se više žanrova stripa: naučna fantastika, fantastika, superheroji, vestern, pustolovni, horor, erotski, komični i kriminalistički strip.

Istorijat
Koreni likovnog pripovedanja nalaze se u pećinskom slikarstvu evropskog gornjeg paleolita, da bi kroz istoriju strip dobio više svojih oblika: narodne grafike, freske, žitijne ikone, novinski strip, stripske sveske i albumi, murali i veb-strip.

Začetkom stripa se smatra još Trajanov stub na kom je uklesan niz slika koji čini priču, a slične tvorevine su pronađene i u Staroj Grčkoj i Starom Egiptu u hijeroglifima i na tapiserijama. Sa pronalaskom štamparske prese počeo je da se razvija i crtež uz tekst. U početku su slike bile isključivo verskog karaktera, da bi u 17. i 18. veku strip postao pretežno satiričan i komičan.[5]

Moderni svetski strip je počeo da se formira u današnjem obliku sredinom 19. veka. Strip se danas u nekim zemljama kao što su Francuska, Italija, SAD, Japan, Srbija i druge zemlje bivše SFRJ, tretira kao visoka umetnička forma, društveno je omiljen i izučava se na akademskom nivou.

Najstariji nacrtani superheroj je Supermen koji je nastao u prvoj strip knjizi 1938. godine. Nacrtao ga je Džo Šuster, a doradio Džeri Sigl. Supermen je ubrzo postao vrlo popularan, a u stripove je uveden novi žanr sa superherojima. Veliku popularnost je stekao i strip sa Piterom Parkerom, koji je bio srednjoškolski štreber, a nakon ujeda radioaktivnog pauka se transformisao u Spajdermena, čoveka pauka. Strip sa Spajdermenom je izašao 1962. godine, a kreirao ga je Stiv Ditko. Jedan od najpoznatijih crtača stripova je Alan Mur, dok je Frenk Miler poznat po mračnim stripovima. Stripovi su nekad poslužili i kao osnove filmova, kao što je režiser Robert Rodrigez snimio film po stripu Grad greha.[6][7]

Strip u svetu
Danas postoje tri glavna centra stripa koja imaju potpuno različite tradicije i nastanak stripa. Centri se dele prema državama i razlikujemo centre u Francuskoj i Belgiji, u Japanu i SAD.

Centar u Francuskoj i Belgiji
Vidi još: Francusko-belgijska škola stripa


Centar stripa u Belgiji
Francuska i Belgija oduvek neguju umetničku stranu stripa, a sa usponom stripa za odrasle šezdesetih godina prošlog veka, strip počinje da se tretira kao prava umetnost. Francuski strip je obično izdavan na kvalitetnoj hartiji u formatu albuma sa tvrdim koricama na četrdesetak velikih stranica.[8]

Najčuveniji autori ovog centra strpa su Belgijanac Žorž Remi poznat pod pseudonimom Erže, autor Tintina, zatim Uderco koji je pisao i ilustrovao stripove Asteriks, Umpah Pah, Tangi i Laverdir i Moris, autor Taličnog Toma.[9]

U Francuskoj poznati stripovi su: Asteriks, Gaston/Gaša, Torgal, Ratnici sa Akbara, a najpopularniji belgijski stripovi su: Talični Tom, XIII, Iznogud, Džeremaja i Tintin. Izdvajaju se i čuveni italijanski stripovi, kao što su: Alan Ford, Korto Malteze, Dilan Dog, Kapetan Miki, Zagor, Teks Viler, Martin Misterija, Mister No.