ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1980
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Tvrd povez, 276 strana, dobro očuvana, sadržaj ima na slikama. Izdanje Srpska književna zadruga Beograd 1980, ima potpis na početku

Predrag Milojević (Ram (Veliko Gradište), 25. decembar 1901 — Beograd , 12. septembar 1999) bio je srpski novinar, književnik, prevodilac. On je jedna od najvažnijih ličnosti srpskog novinarstva uopšte.

Rođen je u Ramu (Veliko Gradište) u porodici državnog činovnika. Apsolvirao je Filozofskom fakultetu u Beogradu 1923. godine. Počeo je da objavljuje 1921. a u međuratnom periodu bio je novinar lista `Politika`.

U redakciju je, po vlastitim navodima, prešao još u januaru 1923, približno u vreme kada su se u novinarstvu oprobavali i njegovi školski drugovi iz istog razreda Treće beogradske gimnazije – Dušan Timotijević, Živojin Vukadinović, Dragomir Dimitrijević (Lola), Sima Francen i Milan Bartoš.[1] Ubrzo je postao saradnik u rubrici „Situacija`, na ispomoći uredniku unutrašnje politike Vladislavu S. Petkoviću u prikupljanju vesti i pisanju izveštaja. U prednji red „Politikinih” novinara izbio je svojom glavnom rubrikom – političkom kozerijom u „Beogradskoj nedelji” koja je bila zamišljena kao satira nepriličnih pojava u društvenom i političkom životu. Redakcija ga je slala na kraće specijalne dopisničke zadatke u Carigrad, Peštu, Atinu, Rim i Sofiju, da bi 1929. postao dopisnik iz Berlina.

Svestan da se nalazi na izvorištu događaja evropske, ubrzo i svetske istorije, ispisivao je novinarsku povesnicu „Politike”, ”spajajući reporterski i komentatorski iskaz, a već izgradivši samosvojan stil kroz neposrednost izraza i bistrinu jezika u posebnom maniru preplitanja informativnih, zabavnih i naoko pobočnih, ali snažnih kontemplativnih deonica” (S. G. Bogunović). U Berlinu se i oženio, početkom marta 1936, gđicom Irmgard Krauze.[2] Posle članka u kom je ustvrdio da Versajski mir za Nemačku posle Velikog rata nije nikada bio drugo nego izgubljeni rat (”Politika”, 27 – 30. 4. 1935[3]), te ocenjujući da je prava tragikomedija svetske politike da se firer kao „bauk rata” prikazuje kao anđeo mira, tu zemlju je morao da napusti posle intervencije tamošnjeg Ministarstva propagande. Redakcija ga je onda postavila za dopisnika iz Londona.