ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1979
Autor: Domaći
Jezik: Srpski
Oblast: Vojnostručna literatura

Pravilo o protivpesadijskim i protivtenkovskim minama

Vojna knjiga JNA
- manji format
- 1979 godina
- 136 stranica

- dobro ocuvana , malo izlizane ivice korica ,IMA NALEPNICA NA naslovnici

Protivpešadijska mina je vrsta mine za nanošenje gubitaka živoj sili i onesposobljavanju žive sile koja se kreće peške (pešadije), onda transportnim sredstvima i za diverzije, čiji dizajn je usmeren protiv ljudi za razliku od protivtenkovskih mina koje su namenjene uništavanju i onesposobljavanju vozila. Ove mine su dizajnirane da ozlede i ubiju što je više moguće osoba da bi se stekla prednost u ljudskim resursima i iscrpljivanju država zbog visoke cene koštanja u logističkoj podršci koja je potrebna da se žrtve zbrinu (lečenje žrtava, izrada odgovarajućih proteza za ruke i noge, njihova rehabilitacija i drugo).

Opis i namena protivpešadijskih mina
Protivpešadijske mine su opremljene mehaničkim upaljačem koji inicira osnovno punjenje smešteno u telu mine. Kao osnovno punjenje koristi se TNT, mada mine manjih gabarita koriste snažnije eksplozive (npr. tetril). Odlikuju se malim dimenzijama i izuzetno malom količinom metala. Te karakteristike doprinose da se ove mine teško pronalaze i razminiraju. Po pravilu ove mine se ukopavaju i maskiraju.

Protivpešadijske mine namenjene su za izradu minskih polja, onda izradu mešovitih minskih polja (u kombinaciji sa protivtenkovskim minama) i postavljanje većih zgusnutijih grupa mina praveći minska polja radi odbrane državnih granica, onda nekih strateških pozicija i mogućih zamišljenih strateških pravaca odakle bi mogao neprijatelj da napadne, onda zaštita nekih važnih baza i drugo.

Protivpešadijske rasprskavajuće mine prvenstveno deluju na principu dejstva parčadi rasprsnutog tela mine nanoseći gubitke živoj sili čiji prečnik zavisi od vrste mine u krugu od 360°, izazivajući povrede ljudi. Mogu da nanesu ozbiljne povrede na rastojanjima do 30m. Većina protivpešadijskih rasprskavajućih mina su potezne mine sa mehaničkim upaljačem, koji inicira osnovno punjenje smešteno u metalno telo veće debljine. I pored toga ove mine se mogu aktivirati uz pomoć niskih žičanih prepreka postavljenih na udaljenosti i do 20m od mina, pre nego što detektor metala otkrije njihovo prisustvo. Zbog toga uklanjanje žičanih prepreka predstavlja važan korak u razminiranju ovih mina.

Sastav protivpešadijskih mina

Typical components of an anti-personnel blast mine.

Blast mine - Italian VS-MK2 (cross-sectional view)
Kućište mine objedinjuje delove mine i štiti ih od spoljnih uticaja okoline. Tokom istorije kućišta mina su pravljena od čelika ili aluminija a do promene u izradi dolazi tokom Drugog svetskog rata i pronalaskom prenosnog detektora metala radi lakšeg pronalaska mina. Zbog toga tokom tog rata Nemačka vojska prelazi na upotrebu mina čije je kućište izrađeno od drva ili čak i stakla, radi težeg detektovanja mina.

Drvene mine su upotrebljavane od strane Rusije tokom 1939. godine i pre pojave detektora metala zbog uštede na čeliku, a neke kao model drvene mine PP Mi-D se upotrebljavao do osamdesetih godina zbog lakoće izrade i teškoća pri detektovanju. Drvene mine imaju manu u propadanju (voda i vlažno zemljište) i raspadanju drva što prouzrokuje da mina nakon relativno kratkog vremena provedenog u zemlji postane nefunkcionalna.

Mine proizvedene posle 1950-tih većinom koriste plastična kućišta tako da u svojim komponentama najčešće imaju minimalnu količinu metala (oko 1 grama) a sve radi težeg detektovanja mina. Mine bez imalo metala u svojim delovima su takođe proizvedene ali nisu uobičajene te po svome sastavu takve mine nije moguće pronaći uz pomoć detektora metala što je i logično.

Protivpešadijska mina je ubojno-razarajuće sredstvo koje se sastoji od:

tela mine,
eksplozivnog punjenja i
upaljača.



(mala donja ladnica ,u sobi ,bela)