ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1996
Oblast: Istorija umetnosti
Jezik: Srpski
Autor: Strani

[urednik Branislav J. Đerić

Univerzitet umetnosti 1996 205 strana : ilustrovano

odlična očuvanost

1. Nedeljko Gvozdenović

Tekst o Gvozdenoviću ističe njegov značaj kao vodeće figure srpske moderne i jednog od najizrazitijih predstavnika poetskog intimizma. Naglasak je na njegovom tretmanu boje kao nosioca emocije i atmosfere, kao i na sposobnosti da iz svakodnevnih motiva (enterijeri, pejzaži, predmeti) stvori lirski, gotovo meditativni prostor. Analiza ukazuje na specifičnu „mekoću“ kolorita, na vibraciju tonova i na metafizičku tišinu njegovih kompozicija, što Gvozdenovićevo delo smešta u liniju evropskog lirskog modernizma.

2. Ljubica Cuca Sokić

Tekst predstavlja Sokićevu kao jednu od najinovativnijih slikarki beogradske moderne, ističući njeno istraživanje boje, površine i redukovanih formi. Naglasak je na njenoj evoluciji: od ranih figuracija ka apstrakciji zasnovanoj na čistoj vizuelnosti i harmoniji. Analiza ukazuje na njenu izuzetnu osetljivost za kolorne odnose, gde boja postaje osnovni strukturni element, ne samo dekorativni. Radovi se tumače kao sinteza discipline i lirike, modernizma i intimnog senzibiliteta.

3. Miloš Bajić

U tekstu o Bajiću dominira analiza njegovog skulptorskog jezika i materijalnih eksperimenata. Bajić je predstavljen kao umetnik koji uvodi grubu teksturu, prirodne materijale i naglašenu fizičnost forme u srpsku savremenu skulpturu. Tekst ističe njegovu fascinaciju primarnom materijalnošću i arhetipskim oblicima, kao i njegov dijalog sa savremenim evropskim tokovima (postmoderna skulptura, arte povera, minimalizam). Bajićev rad tumači se kao spoj arhetipske snage i modernog plastičkog mišljenja.

4. Stojan Ćelić

Ovaj tekst ističe Ćelića kao umetnika koji razvija samosvojnu geometrijsku apstrakciju. Naglasak je na konstruktivističkim principima: jasnim linijama, uravnoteženim odnosima, kontrolisanoj prostornoj organizaciji i discipliniranom koloritu. Ćelićevo delo analizira se kao spoj matematičke preciznosti i likovne poezije, gde racionalni sistemi postaju nosioci duhovne i vizuelne harmonije. Ispituje se i njegovo mesto u razvoju posleratnog apstraktnog slikarstva u Jugoslaviji.

5. Aleksandar Luković

Tekst o Lukovićevoj analizira njeno istraživanje tkanine, fibre i prirodnih materijala, te njenu ulogu u razvoju jugoslovenske umetničke tapiserije i tekstilne avangarde. Posebno je istaknuta transformacija tekstila iz dekorativnog zanata u savremeno likovno polje. Autor naglašava njenu sposobnost da spoji tradicionalne tehnike sa modernom apstraktnom vizijom, gde tekstura, struktura i ritam postaju nosioci vizuelnog značenja. Luković je pozicionirana kao ključna figura u pomeranju granica medija.

Likovne sveske 9 predstavljaju koncentrisan pregled značajnih tokova u srpskoj modernoj i savremenoj umetnosti kroz pet autorskih poetika. Od lirskog modernizma Gvozdenovića, preko čistog kolorističkog intenziteta Sokićeve, do materijalno-konceptualnih traganja Bajića, geometrijske apstrakcije Ćelića i tekstilne avangarde Lukovićeve — sveska prikazuje razvojni luk umetnosti koja se kreće od senzibiliteta i intimnosti ka strukturi, materijalu i konceptu. Zajednička linija svim umetnicima je potreba da se prevaziđe tradicionalni prikaz sveta i stvore novi vizuelni sistemi koji odražavaju iskustvo moderne epohe.