ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Oblast: Istorija umetnosti
Jezik: Srpski
Godina izdanja: Tv

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!

Dragan Stojkov / SLIKAR RAVNOTEŽE
The PAINTER OF BALANCE
Beletra, Beograd 2013 god,
str. 298, tvrdi povez sa omotom, 27x33 cm,
kolor reprodukcije, dvojezično izdanje srpski/engleski


Dragan Stojkov (Sombor, 4. februar 1951) srpski je slikar. Živi i radi u Somboru i Beogradu.

Biografija
Rođen je u Somboru kao sin slikara Save Stojkova. Osnovnu školu je pohađao u Somboru. Srednju školu za primenjenu umetnost, grafički odsek, završio je u Novom Sadu. Iste godine zaposlio se kao dizajner u “Grafici” (štamparsko-litografskom zavodu u Novom Sadu). Accademiu di belle arti diplomirao je u Veneciji u klasi Karmela Cotija 1979. godine.

Izlaže od 1971. godine kada je priredio prvu samostalnu izložbu u Novom Sadu. Od tada je održao više od 60 samostalnih izložbi, a učestvovao je na više od 180 kolektivnih izložbi u zemlji i inostranstvu. Od učešća na kolektivnim izložbama izdvajaju se: V trijenale jugoslovenskog crteža Sombor 1975, 19. oktobarski salon Beograd 1978, Bevilaqa la masa Venecija 1978, The second international drawing triennale Vroclav 1981, Rajz drawing 82 Peć 1982, Muzej savremene umetnosti Budimpešta 1982, Galerie International Čikago i Milvoki 1985, Peinters yougoslaves d aujourdhui Pariz 1988, Art & Mestiere Porto San Giorgio 1993, Galerija Christies Njujork 1994, Galerija K.L.M. Cirih 1995, Art Expo Budimpešta 1998. i Evro Art 98 Ženeva, 1998.

Za vreme studija 1971-1979. bavio se dokumentarnim i kratkim filmom sa kojima je učestvovao na nekoliko festivala na kojima je nagrađivan.

Od 1981. godine je član Udruženja Likovnih umetnika Vojvodine.

Slikarstvo

Andrić, 2007
Dragan Stojkov se pojavio u umetnosti u jednom trenutku početkom sedamdesetih godina koji je označio oštru polarizaciju na toj sceni. Sjedne strane umetnici njegove generacije istakli su oštro suprotstavljanje tradicionalnim umetničkim medijima, a sa druge, njegovi privrženici takođe su bili podeljeni prema poetikama na dva bitna toka: apstraktne i figurativne slikare. I u samim tim plastičkim formacijama postojale su primetne razlike, ali najzanimljivije podele zbivale su se na strani tada aktuelne figuracije. Dragan Stojkov je zauzeo jednu od najprimetnijih pozicija sa slikama koje su odmah okarakterisane kao fotorealizam. Ovo nije bilo nimalo čudno s obzirom da se Stojkov tada, još i pre završetka studija slikarstva, zanimao i za fotografiju istražujući njene kreativne potencijale već tada formirajući vlastitu autorsku poziciju specifičnog (foto)realizma. Nadalje je ovaj slikar nastavio istraživanja u istom smeru varirajući jedino tematski sadržaj svojih dela. U okviru tada aktuelne diskusije oko nove figuracije, novog realizma, poetske figuracije, hiperrealizma on je praktično ostao po strani ne obazirući se na kritičke opaske i usmerenja ostajući dosledan isključivo vlastitom senzibiliteti i shvatanju šta zapravo slikarstvo u tom trenutku ima da pokaže. Ova prva faza ’odbrane’ slikarskog medija kasnije je postala stvar metijertva ovog umetnika u promenjenim uslovima ’obnove slikarstva’ tokom osamdesetih. Tada već potpuno formiran kao slikar, Stojkov nije ima potrebe da se uključuje u rasprave oko mesta i značenja slikarstva u vremenu i društvu već samo da pronalazi dovoljno podsticajne i izražajne teme u svom radu. I ako prepoznat po nekoj vrsti ’citatnosti’ svojih radova, što ga je veštački aktuelizovalo u tom trenutku, on nije hitao niti da potvrdi niti da demantuje takve konstatacije bivajući duboko porinut u vlastitu estetiku tvrdog realizma koji zapravo nije ni imao svoje pandane u našem tadašnjem stvaralaštvu. I ako se ova kritička odrednica i mogla ovlašno primeniti na njegovo rad, ona je ostala isključivo u domenu prisustva fotografskih uzora. Ovaj pristup ga je usmerio na svakako najprepoznatljiviji, njegov lični način slikanja, kada je u serijama radio dela na osnovu fotografija umetnika, od Laze Kostića do Nikole Tesle, na primer, dakle u rasponu od umetničke prošlosti do naučne budućnosti. U tom vremenskom dijapazonu se i nalaze dela iz slikarskog opusa Dragana Stojkova kao svojevrsni znaci vremena, i to ne ’pored puta’ već na njemu samom.