Godina izdanja: Ostalo
ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Oblast: Slikarstvo
Jezik: Srpski

Mihailo Vukotić 1904 - 1944 Narodni muzej crne Gore
Mihailo Vukotić (Čevo, Cetinje, 11. O7. 1904 – Cetinje, 24.09, 1944) jedan je od najznačajnijih crnogorskih slikara prve polovine 20. vijeka.
Rođen je na Čevu 11. jula 1904. godine gdje je završio Osnovnu školu, a potom je na Cetinje završio Nižu Gimnaziju gdje počinje da razvija osjećaj prema slikarstvu.
1925. godine upisuje Umjetničku školu u Beogradu koju završava 1930. godine sa akademskim zvanjem. U Beogradu je živio pod vrlo teškim okolnostima. Često nije imao gdje ni da odmori, niti je imao sredstva za elementarnu ljudsku egzistenciju.
1927. godine odlazi u Pariz gdje posjećuje muzeje i galerije i druži se sa Petrom Lubardom, Milom Milunovićem, Milivojem Uzelcem. Zbog materijalne nemaštine morao vratiti nakon nekoliko mjeseci.
Ponovo se na kratko vraća u Pariz 1930. godine. Izlaže 1937. godine u nacionalnom paviljonu na Međunarodnoj izložbi u Parizu. Na njoj su izlagali Milo Milunović, Jovan Bijelić, Matija Jama, Rihard Jakopič, Ivan Tabaković, Milan Konjović... Iste godine izlaže u Rimu.
Od 1938. Bio je član likovne grupe „Lada“. Vraća se 1941. godine na Cetinje.
Periodizaciju Vukotićevog stvaralaštva otežava činjenica da je datirao vrlo mali broj slika. No, srećna je okolnost što je bio u tokovima savremene umjetnosti. Na osnovu toga, njegovo intimističko slikarstvo može se podijeliti u dva perioda: `tamni`, koji traje od 1927. godine do 1930. godine, tj. period izmedju dva boravka u Parizu, i romantični koji čini `lirski` od 1930. do 1934. godine, i `svijetla faza` od 1934. do 1944. godine, tj. period do kraja slikarevog života.
`Tamni period`, izuzev nekoliko crteža koji naginju nadrealizmu, ima sve odlike slikarstva s kraja treće decenije. To je slikarstvo novog realizma, u kojem preovladava slikanje figure, blago geometrijski stilizovana forma i tamni tonalitet. Najznačajnija ostvarenja ovog perioda su `Akt` iz Umjetnicke galerije Crne Gore, `Autoportret` iz iste galerije i `Akt` iz Muzeja savremene umjetnosti u Beogradu.
U `lirskoj fazi` Vukotić rasvjetljava paletu i taj postupak se može pratiti od `Portreta muškarca (Stevan Bodnarov)`, slike kojom se prvi put pojavio pred publikom. Sa izložbe u paviljonu `Cvijeta Zuzorić` 1928. godine sliku je otkupilo Ministarstvo prosvjete, a danas se nalazi u Narodnom muzeju u Beogradu. `Mrtva priroda` i `portret muškarca` su po mnogo čemu izuzetna djela i predstavljaju najbolja Vukotićeva ostvarenja. Ovoj fazi pripada slika `Predio iz okoline Cetinja`, slika koja nosi istinske osobenosti i poetiku ovog kraja.
U slikama `Svjetlije faze` koja počinje 1934. godine a završava se umjetnikovom smrću, portretisao je sela i predjele oko Beograda i sam Beograd. Najznačajnija djela su : `Predio` i `Pejzaž` (obje iz Umjetničke galerije Crne Gore). Ovi pejzaži donose Vukotiću potpunu afirmaciju. Godine 1935. dobija Nagradu Politike za sliku `Stepenište na Kalimegdanu`, a iduće 1936. godine za sliku `Pejzaž` Nagradu Beograđana u iznosu od 12.000 dinara. U ovoj fazi svjetlost je potpuno istakla boju a Vukotićevo majstorstvo potpun izražaj.
Prvu i jedinu izložbu sa većim brojem radova Mihailo Vukotić priredio je 1933. godine zajedno sa vajarom Mihajlom Tomićem u paviljonu “Cvijeta Zuzorić” u Beogradu. Za sliku “Stepenište na Kalemegdanu” 1934. godine dobio je nagradu “Politike”, a 1935. za sliku „Šumadijski pejzaž“ nagradu “Beograđani – beogradskim umetnicima” čiji laureat je bio i Miloš Vušković`.
Veliki broj Vukotićevih slika nalazi se u Narodnom muzeju u Beogradu, Umjetničkom muzeju na Cetinju a većina njih se nalaze u privatnom vlasništvu.
ocuvana