ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Oblast: Istorija umetnosti
Godina izdanja: Ms
Jezik: Srpski

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Posveta autora. Bogdana Sekarica

Prva knjiga!

Radivoj Simonović (Ledinci, 17. avgust 1858 — Sombor, 21. jul 1950) bio je srpski lekar i fotograf.

Biografija
Simonović je rođen u Sremu, u Ledincima leta 1858. godine. Studirao je medicinu na Univerzitetu u Beču. Tamo je bio član Srpskog akademskog društva `Zora` u kojem je aktivan. Besedio je tako oktobra 1876. godine na društvenom skupu o manastiru Rakovcu.[1]

Lekar, etnograf, geograf, istoričar, filolog i sociolog, neumorni putnik i istraživač, fotograf i utemeljivač planinarstva u nas, zdravstveni prosvetitelj i narodni dobrotvor, „Somborski Ruso` kako ga, zbog intelektualne znatiželje i spoznaja do kojih je dosezao, prozva Jovan Skerlić.

Devedesetih godina 19. veka u društvu sa Lazom Kostićem bavi se u Crnoj Gori na Cetinju njegov brat dr Svetislav Simonović, koji je lekar knjaza Nikole.[2] U Sombor je došao 1896. godine, gde se i upokojio 1950. godine. Laza i Radivoj druguju deceniju, naročito u Somboru. Pokrenuo je nakon Lazine smrti, 1912. godine Simonović ediciju u Somboru: `Dr Laza Kostić - njegov život i rad`. Izašle su samo dve sveske, te i 1913. godine. A godine 1978. štampana je u Somboru obimna knjiga Simonovićevih odabranih tekstova `Čovek iznad svega`, koje je priredio (i predgovor napisao) dr Stojan Berber, lekar i književnik.[3] U svojim `Uspomena na dr Lazu Kostića`, opisao je život i ličnost svog velikog prijatelja i pacijenta Laze Kostića.

Jedan je od sastavljača Memoranduma o Bajskom trouglu koji je po završetku Prvog svetskog rata upućen Međunarodnoj komisiji u Parizu, za utvrđivanje jugoslovensko-mađarske granice. Najbliži prijatelj i lekar dr Laze Kostića, prijatelj i saradnik Jovana Cvijića, kome je, pre svega fotografijama, oplemenjivao naučna, ali i izdanja francuskih, nemačkih i mađarskih naučnih leksikona, a kao saradnik dao je veliki doprinos izdanjima Matice srpske i drugih listova i časopisa. Upisao se Radivoj 1933. godine za člana dobrotvora Geografskog društva Univerziteta u Beogradu, prilogom od 1000 dinara.

Doktor Simonović se mnogo bavio pisanjem stručno-istorijskih radova i knjiga za narod. U Letopisu Matice srpske objavio je 1892. godine članak: `Manastir Žitomislić u Hercegovini`.[4] Matica ga je za to putopisno-popularno delo nagradila sa 90 f. honorara. Štampao je 1898. godine u Pančevu knjigu `Kuga u Sremu 1795. i 1796. godine`.[5] Iste, 1898. godine izdao je u Novom Sadu stručno medicinsko delo: `Jektika-sučija, tuberkuloza i skrofuloza`. Objavljivao je u međuratnom vremenu, brojne istoriografske članke u Glasniku Istorijskog društva u Somboru.

Proučavao je zdravlje na­roda u sklopu uticaja okružujuće prirodne i društvene sredine, približivši se pogledima Jovana Cvijića. Proučavao je i snimao kraške, a naročito planinske predele. Bio je majstor umetničke fotografije. Opšta bolnica u Somboru nosi njegovo ime.[6] Po njemu se zove Planinarski dom „Dr Radivoj Simonović” na Fruškoj gori. U Somboru postoji Kuća Radivoja Simonovića.