Godina izdanja: Ostalo
ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Oblast: Slikarstvo
Jezik: Srpski

Dragos Kalajic Drago - Severnjaca
Tekst Dusan Djokic: `Uvod u super-alegorije Dragosa Kalajica Draga`.
KC Beograd, 1979.
Mek povez, 24 strane, korice kao na slici.
EKSTREMNO REDAK KATALOG!

Dragoš Kalajić (Beograd, 22. februar 1943 — Beograd, 22. jul 2005) bio je srpski filozof, slikar, novinar, pisac[1] i član Senata Republike Srpske.
Biografija

Njegova majka Tatjana (rođ. Parenta) je bila profesor matematike i ćerka sveštenika, pisca i profesora Miloša Parente.

Diplomirao je na Akademiji lijepih umjetnosti u Rimu 1965. godine sa najvećim ocjenama u klasi. Po završetku svoje obuke otpočeo je da živi i radi u Beogradu i Rimu. Kalajić je bio i ostvaren pisac pored toga što je bio umjetnik (pisao je za časopis „Pogledi”).[2] Bio je član Udruženja književnika Srbije, Udruženja likovnih umjetnika Srbije i Saveza pisaca Rusije.

Postigao je značajan uticaj na poljima na kojima je učestvovao, od književnosti do vizuelnih umjetnosti do istorije umjetnosti i izdavaštva. Bio je prijatelj sa mnogim istaknutim ličnostima iz oblasti umjetnosti, književnosti, filma i filozofije, kao što su Julijus Evola, Ezra Paund, Aleksandar Dugin, Đorđo de Kiriko, Gvaltjero Jakopeti i još mnogim drugima.[3][4][5]

Bio je kritičar Hrišćanstva i zagovornik paganizma do građanskog rata devedesetih godina, tokom i nakon čega je postao pravoslavni hrišćanin i zagovornik saveza pravoslavnih naroda.[2]
Odabrana dela

Uporište (Rehabilitacija strukture integralnog čoveka)[6]
Inicijacije[6]
Mapa (anti)utopija[6]
Filozofija umetnosti[6]
Smak sveta[6]
Pisci boga Marsa[6]
Evropska ideologija[6]
Život je putovanje, putopisi[6]
Kosmotvorac, roman[6]
Poslednji Evropljani, roman[6]
Srpska deca carstva, roman[6]
Američko zlo[6]
Izdana Evropa[6]
Srpsko dobro[6]
Rusija ustaje[6]
Kodeks Solarnog reda & Pojmovnik Dragoša Kalajića[6]
Krševina (poema, sa pogovorom)[6]
Zimski solsticijum (dnevnik poslednjih godina, Najvažniji intervjui, naročito oni dati u poslednjim godinama života. Tri oproštajna teksta: „Poslednji Hiperborejac”)[6]