ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1997
Autor: Domaći
Oblast: Slikarstvo
Jezik: Srpski

Autor - osoba Bošković, Božidar, 1937- = Bošković, Božidar, 1937-
Naslov Božidar Bošković : slike, zapisi, studije, prikazi / [tekst] Kosta Vasiljković, Ratko Božović, Miro Vuksanović
Vrsta građe dr.knjiž.oblici
Jezik srpski
Godina 1997
Izdavanje i proizvodnja Novi Sad : Matica srpska, 1997 (Novi Sad : Sprint)
Fizički opis 302 str. : ilustr. ; 25 cm
Drugi autori - osoba Vasiljković, Kosta, 1936- = Vasiljković, Kosta, 1936-
Božović, Ratko R., 1941-2016 = Božović, Ratko R., 1941-2016
Vuksanović, Miro, 1944- = Vuksanović, Miro, 1944-
Zbirka Savremeni slikari
(karton sa omotom)
Napomene Autorove slike i reprodukcije njegovih dela.
Biografska beleška: str. 289-294.
Bibliografija: str. 297-302.
Predmetne odrednice Bošković, Božidar, 1935-

Slikarstvo Božidara Boškovića imalo je logičan razvoj sa sjajnom poentom: od herojskog monumentalizma, prožetog i onom univerzalnom melanholijom Weltschmertz-a, senkom Apokalipse i eshatologije, velikom moralno napregnutom i utopijskom energijom stremljenja, onim faustovskim streben (na tragu određenja čoveka kao mogućnosti – sein-können, od egzistencijalističkih filozofa), preko naziranja opskurnosti, teskobe i bede života u predominantnom štimungu egzistencijalne melanholije, do egzodusa u ozareni, cvetni milje srećnih prostora jedne pastoralne Arkadije! To je, dakle, katarza – slična onoj Šumanovićevoj u potresnoj iskrenosti belih šidskih pejzaža sa lirskim fantazmima anđeoskih kupačica.
Tragičnoj slici sveta (kojom milenijumima zlokobno odjekuje topot jarosnih apokaliptičkih konjanika) Bošković je suprotstavio Lepotu; onu koja kao večito fascinirajući estetski fenomen poseduje samo sebi svojstvenu, imanentnu svrhovitost; i onu koja je, kao „sjajenje ideje u čulnom“ (Hegel), hipostazirana duhovnost: Lepotu koja (da još jednom naglasim) sve transcendira, sve prevashodi!
Slikar Božidar Bošković je prevazišao nihilizam. A prevazilazeći nihilizam – profetski apeluje tragični Alber Kami u Pobunjenom čoveku – mi svi, među ruševinama, pripremamo jedan preporod. Euforični bruj života Boškovićevih srećnih prostora jeste, zar ne – uzbuđeno „dozivanje himere” (jezikom luksuznim, skupocenim) tog, Kamijevog, preporoda.
Najzad, da kažem i nešto ex cathedra.
U burnim umetničkim događajima posle enformela pojavio se Boškovi, slikar imponujućeg Weltanschauung-a, sa svojom poetikom koja je neoromantičarski izdanak takozvane nove narativne figuracije šezdesetih godina, prožetom herojskim patosom antičke mitologije i Biblije, i onom filozofskom, etički napregnutom „odgovornošću za celinu”. U Boškovićevoj duši, u fokusu reflektora njegove opservacije, jarko osvetljena, jeste sudbina ljudskog bića, na tragu one Protagorine sintagme homo mensura (čovek je mera svih stvari) i renesansne Mikelanđelove glorifikacije čoveka koji, po njemu, „ima vrednost Boga i najplemenitiji je subjekt za slikanje”. Sav u intuiciji lirsko-fantastične i magične imaginacije (kojom, katkad, zašumi nota ljupke naivnosti, kao – poput Šumanovića! – znak moralne plemenitosti i čednosti), taj svet kao da nam dolazi iz lelujave koprene sna, presvučen u luksuzni slikarski ornat virtuozne fakture i sjajnoga kolorita.
Slikarstvo Boškovićevo zaista se vinulo u astralne prostore najviših vrednosti tog poetičkog sazvežđa jugoslovenske umetnosti.

Božidar Bošković je slikar koji je izlagao širom sveta, a u Beču svoje slike prikazao je poslednji put tokom 80-ih godina. Za svoje radove dobio je najbolje kritike mnogih svetskih umetničkih časopisa. Ovaj umetnik, rođen u Crnoj Gori, studirao je u Beogradu i gotovo kompletno stvaralaštvo ostvario je u Novom Sadu, gde živi. U svojim radovima Božidar koristi slike iz svakodnevnog života i stare mitologije.
MG45 (L)