ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 2004
Oblast: Istorija umetnosti
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Odlično očuvano!

Naslov Istorija lepote / priredio Umberto Eko ; prevela sa italijanskog Dušica Todorović-Lakava ; [saradnici na prevodu ilustrativnih tekstova Nenad Ristović ... et al.]
Jedinstveni naslov Storia della bellezza. srpski jezik
Vrsta građe knjiga ; odrasli, ozbiljna (nije lepa knjiž.)
Jezik srpski
Godina 2004
Izdavanje i proizvodnja Beograd : Plato, 2004 (Torino : G. Canale)
Fizički opis 437 str. : ilustr. ; 25 cm
Drugi autori - osoba Eco, Umberto, 1932-2016 = Eko, Umberto, 1932-2016
Todorović-Lakava, Dušica
Ristović, Nenad
Krsmanović, Zorana, 1978-
ISBN 86-447-0225-4 (karton sa omotom)
Napomene Prevod dela: Storia della bellezza / a cura di Umberto Eco
`Ova knjiga je dopunjeno i objedinjeno izdanje nastalo na osnovu CD ROM izdanja `Lepota, istorija jedne ideje zapadne kulture ..."--> kolofon
Tiraž 3.000
Bibliografija: str. 431-433
Registri.
Predmetne odrednice Lepo
Umetnost – Estetika

Veliki pisac i teoretičar književnosti, Eko je priredio delo koje je više nego istorija umetnosti. On sam se obraća ideji lepote, analizira i problematizuje ovaj fenomen kroz istoriju ljudske misli i različitih vrsta umetnosti koje je čovek stvarao vekovima. Citatima klasičnih pisaca ovo delo postaje antologija misli o lepoti. Bogata ilustracijama remek-dela velikih umetnika, knjiga prikazuje različite načine na koje je shvatana lepota prirode, ljudskog tela, zvezda, matematičkih odnosa, svetlosti, dragog kamenja i Boga i pokazuje kako su drugačija shvatanja lepote dolazila u sukob ne samo u različitim epohama, već i unutar jedne kulture. Na čitaocu je da odluči da li je kroz različite vidove ideja lepote zadržala neke neizmenjene crte. U svakom slučaju, doživeće uzbudljivu emotivnu i intelektualnu pustolovinu.

Umberto Eko (1932 – 2016) bio je filozof, estetičar, semiolog, teoretičar književnosti, pisac, esejista i istoričar srednjeg veka. U svom istraživačkom radu bavio se proučavanjem sredstava masovnog informisanja u okviru semiologije i estetike primenom strukturalističkog metoda. Estetika televizijskog iskustva, estetske strukture direktnog prenošenja, slobode događaja i determinacija, analiza poetskog jezika, otvorenost i teorija informacija, teme su kojima se bavio. Pomno je pratio i lucidno analizirao savremenu kulturu, informacionu estetiku, semiologiju vizuelnih poruka, a bavio se i tumačenjem metafora, problemom krivotvorenja i granicama tumačenja.
Osnovao je dva književna magazina i kao redovan profesor predavao od 1971. godine semiotiku i estetiku vizuelnih komunikacija na Univerzitetu u Bolonji, kao i na nekoliko prestižnih italijanskih i američkih univerziteta. Radio je pet godina kao urednik kulturnog programa na televiziji (RAI). Svoj debi kao pisac imao je romanom Ime ruže (Paideia 2000), za kojim slede Fukoovo klatno (Beletra 1989), Ostrvo dana pređašnjeg (Geopoetika 1995), Baudolino (Narodna knjiga 2001), Tajanstveni plamen kraljice Loane (Narodna knjiga 2004), Praško groblje (Plato 2010) i Nulti broj (Vulkan 2015).
Među brojnim delima koja su prevedena na srpski jezik izdvajaju se eseji i studije: Otvoreno djelo (Veselin Masleša – Sarajevo 1965), Granice tumačenja (Paideia 2001), Šest šetnji po narativnoj šumi (Narodna knjiga – Alfa 2003) i zajedno sa Žan-Klod Karijerom Ne nadajte se da ćete se rešiti knjiga (Gradac 2011), O književnosti (Vulkan 2015), Pape Satàn Aleppe (Geopoetika 2016) i dr. Autor je i tri monografije Istorija lepote (Plato 2004) i Istorija ružnoće (Plato 2007), Beskrajni spiskovi (Plato 2011).
KC (N)