ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1993
Autor: Domaći
Oblast: Slikarstvo
Jezik: Srpski

Branko Miljuš : GRAFIKE I CRTEŽI 1955 - 1993 , Muzej savremene umetnosti Begrad 1993, str. 176.
Katalog izložbe ; Monografija
Sadržaj na slici.
Očuvanost 4.


Branko Miljuš
1936. - 2012.

(Dragotinja, 22. mart 1936 – Beograd, 29. februar 2012.)

Branko Miljuš je rođen 1936. godine u Dragotinji u Bosni i Hercegovini, Republika Srpska. Kada je imao tri godine porodica se preselila u Prijedor, neposredno pred početak Drugog svetskog rata. Kao šestogodišnjak doživeo je dramatična zbivanja u zbegu na Kozari 1943. godine. Iste godine sa majkom i sestrom došao je u Beograd, gde je pohađao osnovnu i srednju školu. Posle šestog razreda gimnazije upisao se na Akademiju likovnih umetnosti u Beogradu, gde je proveo jednu godinu na pripremnom kursu, a zatim nastavio studije na Slikarskom odseku. Diplomirao je 1958. godine u klasi profesora Nedeljka Gvozdenovića. Svoje posdiplomske studije završio je na Odseku za grafiku, u klasi profesora Boška Karanovića.

Miljuševo stupanje na umetničku scenu označeno je zajedničkom izložbom sa Miodragom Nagornim i Radovanom Kraguljem u galeriji Grafičkog kolektiva 1959. godine. U istoj galeriji je priredio 1961. godine i svoju prvu samostalnu izložbu. Tokom 1962-1963. godine specijalizirao je grafiku u Parizu ateljeu Gotarda Džonija Friedlandera (Gotthard Johnny Friedlaender), kao stipendista vlade Francuske.

O Miljuševom sigurnom umetničkom napredovanju i stalnom usponu u sam vrh likovnog stvaralaštva kod nas svedoče nagrade koje je dobio na najpoznatijim domaćim i međunarodnim likovnim manifestacijama: nagrada za grafiku na Oktobarskom salonu (1960.), nagrada na Prvoj međunarodnoj izložbi grafike u Ljubljani (1961.), međunarodna nagrada “Bianco e Nero” u Luganu (1962.), Politikina nagrada za izložbu u Salonu Muzeja savremene umetnosti u Beogradu (1963.), nagrada na Prvom međunarodnom bijenalu grafike u Krakovu (1967.), prva nagrada za grafiku na Trećoj izložbi jugoslovenskog portreta u Tuzli (1975.) itd.

Svoju veoma uspešnu univerzitetsku karijeru počeo je 1972. godine kada ga je nastavno veće Akademije za likovne umetnosti u Beogradu izabralo za asistenta za predmete Slikarstvo i Crtanje. Na istoj Akademiji, odnosno Fakultetu likovnih umetnosti, Miljuš je prošao kroz izbore u sva tri univerzitetska nastavnička zvanja: za docenta za predmet Grafika (1977.), vanrednog profesora (1982.) i redovnog profesora za predmet Slikanje i zidno slikarstvo (1989). Radio je i kao redovni profesor na Akademiji lepih umetnosti u Beogradu i na grafičkom odseku Akademije umetnosti u Banjaluci.

Bio je aktivan učesnik u okviru umetničkih udruženja. Radio je kao potpredsednik i član umetničkog saveta Grafičkog kolektiva. Postao je član ULUS-a 1959. godine. Bio je takođe član Lade i Internacionalnog udruženja “Kunstlerhaus” likovnih umetnika Beča (od 1999. godine). Kao likovni stvaralac izuzetne plodnosti i aktivnog nastupa učestvovao je na mnogim domaćim i međunarodnim likovnim manifestacijama.

Priredio je više od šezdeset samostalnih izložbi u zemlji i oko šezdeset u inostranstvu, a učestvovao je i na oko dvestapedeset grupnih izložbi. Učestvovao je u brojnim kolonijama i međunarodnim simpozijumima – Ečka, Ljubičevo, Sićevo, Yahting Club u Herceg Novom, kolonija Sreten Stojanović u Prijedoru itd.

Miljuševa dela nalaze se u mnogim najpoznatijim domaćim i stranim muzejskim i galerijskim ustanovama kao što su: Narodni muzej u Beogradu, Muzej savremene umetnosti u Beogradu, Dom Vojske Srbije u Beogradu, Fakultet dramskih umetnosti u Beogradu, Zepter muzej u Beogradu, Muzej suvremene umjetnosti JAZU u Zagrebu, Moderna galerija u Ljubljani, Umjetnička galerija Bosne i Hercegovine u Sarajevu, Galerije u Banjaluci, Muzej Kozare u Prijedoru, Kolekcija Bolafi – Lenjo (Bolaffi – Legno) u Torinu, Kolekcija Dr Gaetano D’Ambrozio – Trevizio, Muzej savremene umetnosti u Varšavi, Narodna galerija u Pragu, Istorijsko umetnički muzej u Ženevi, Nacionalna galerija u Londonu, Victorija i Albert muzej u Londonu, Muzej u Luganu, Umetnički muzej u Stokholmu, Albertina u Beču, Muzej savremene umetnosti u Buenos Airesu, Kongresna biblioteka u Vašingtonu, Kolekcija muzejskog kompleksa carskog dvora u Kjotou u Japanu, Univerzitet Kornel – Itaka u SAD, Kolekcija Jurić Dimitrijević na Floridi, Muzej Univerziteta Južne Floride – Tampa i mnoge druge privatne kolekcije u zemlji i inostranstvu.

Branko Miljiš je tokom celog svog stvaralaštva ostao svestrani likovni umetnik – bavio se slikarstvom, grafikom, mozaikom, vitražom, ilustracijom i grafičkim dizajnom. Od početka njegovo stvaralaštvo je bilo predmet zanimanja mnogih naših i stranih pisaca, istoričara umetnosti, likovnih kritičara, novinara i svih onih koji su se bavili razvojnim tokovima srpske i jugoslovenske likovne umetnosti.