Godina izdanja: Ostalo
ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Oblast: Slikarstvo
Jezik: Srpski

odlično stanje

jako retko

katalog izložbe u Rimu

Rim 1970.
tekst na italijanskom i engleskom
Giorgio di Genova


Olja Ivanjicki (Pančevo, 10. maj 1931 — Beograd, 24. jun 2009) je bila poznata srpska slikarka i član Udruženja likovnih umetnika Srbije (ULUS).

Biografija
Olja Ivanjicki, pravo ime Olga[1], je rođena u Pančevu 10. maja 1931. godine u ruskoj bolnici. Njeni roditelji, otac Vasilij Vasiljenko Ivanjicki i majka Veronika Mihajlovna Pjotrovska su u Srbiju došli kao prognanici iz Rusije nakon Oktobarske revolucije. Živeli su u Kragujevcu gde je Olja Ivanjicki živela sve do dolaska u Beograd, da studira vajarstvo na Akademiji za likovne umetnosti u Beogradu. Mada je upisala vajarstvo, ona se od samog početka uglavnom bavila slikarstvom. 1957. godine je završila akademiju likovnih umetnosti u klasi profesora Sretena Stojanovića. Po završetku postdiplomskih studija, 1962. godine dobila je posebno priznanje i stipendiju Fordove fondacije za nastavak studija u SAD, a godine 1978. i mogućnost da učestvuje u programu Fulbrajtove fondacije „Artist in Residence - Rhode Island School of Design“.

Jedan je od osnivača Niš Art Fondacije i Salona Muzeja Mediale a 2007. osnovala je i Fond Olge Olje Ivanjicki sa krajnjim ciljem da Fond radi na osnivanju Muzeja Olje Ivanjicki.

Umrla je u Beogradu 24. juna 2009. posle operacije srca.[2] Sahranjena je u Aleji zaslužnih građana na beogradskom Novom groblju 27. juna 2009. godine[3]

Mediala
Glavni članak: Mediala
Godine 1957. sa grupom slikara — Milićem od Mačve, Leonidom Šejkom, Milovanom Vidakom, Svetozarem Samurovićem, Kostom Bradićem, Sinišom Vukovićem, Mirom Glavurtićem i drugim — osnovala je grupu „Mediala“. koju su predstavljali mladi slikari, pisci, filozofi, arhitekte, kompozitori. Svim članovima Medijale bila je zajednička jedna jedina ideja: beskrajna ljubav prema umetnosti i beskrajno verovanje u njene sveukupne moći.

Prva izložba pod nazivom „Medijalna istraživanja“ održana u galeriji Grafički kolektiv a izlagali su Olja Ivanjicki, Leonid Šejka, Miro Glavurtić, Vladan Radovanović.

Grupa Mediala je imala 12 izložbi.

Godine 2006. Olja Ivanjicki radi na osnivanju Salona muzeja Mediale, u okviru Istorijskog muzeja Srbije.

Slikarstvo

Olja Ivanjicki: Jedan dan u godini Leonardo (2006)
Olja Ivanjicki je imala 99 samostalnih izložbi u zemlji i inostranstvu. Šezdesetih godina prošloga veka je počela prva sa pop artom u Beogradu, a pripremala je i izvedbe koje se pamte. Njene slike se nalaze u mnogim muzejima i galerijama širom sveta:

muzeju „Metropoliten“ u Njujorku,
Muzeju moderne umetnosti u Njujorku,
muzeju „Santa Barbara“, Kalifornija
Muzeju savremene umetnosti u Beogradu,
Narodnom muzeju u Beogradu,
Muzeju moderne umetnosti u Skoplju,
Muzeju grada Beograda,
Istorijskom arhivu u Beogradu,
Gradskom muzeju u Rovinju,
kolekciji „Filip Beman“ u Filadelfiji,
fakultetu „Dobs Feri“ u Njujorku,
Kolekciji „Vitezovi Malte“ u Njujorku itd.
Projekti
2003. godine je završila i nekoliko arhitektonskih projekata. Projekat za novi trgovinski centar u Njujorku, pod nazivom „Big Apple Twins – Ground and Sky Zero Memorial“ i arhitektonski projekat koji obuhvata dve građevine za Mars, mušku i žensku zgradu, Matrimonial Buildings.

2004. godine je učestvovala na konkursu za memorijalni centar u Njujorku sa projektom „Memorijalna sfera“ (Memorial Sphere).

2004. godine napravila je projekat mosta preko Dunava za Beograd, „Belgrade Time Gate“, a učestvovala je i na konkursu „Nasca Observatory Lodge“ u Peruu, kao i na Trećem Pežoovom takmičenju za projekat automobila bliske budućnosti.

2005. godine oprobala se i kao kostimograf u Narodnom pozorištu u Beogradu, u opereti „Slepi miš“, Johana Štrausa, a sa modnom kućom „Mona“ je ostvarila modnu reviju „Tesla“, povodom 150 godina rođenja Nikole Tesle.

2007. godine sa modnom kućom „Mona“ iz Beograda uradila kolekciju „Njegoš“ posvećenu 150-godišnjici štampanja Gorskog vijenca.

2009. godine, pred sam odlazak u bolnicu na tešku operaciju, predala skice za još jednu reviju u okviru kuće „Mona“.

Objavljena dela
1995. „Ogledalo ljubavi“, prepiska Olje Ivanjicki i Leonida Šejka, Silmir, Beograd
1995. „Oluja mozgova“, razgovori sa Oljom Ivanjicki, priredila Ljubinka Milinčić, KOV, Vršac
1998. „Videla sam pre i posle“, pesme i eseji, priredila Suzana Spasić, Interpres, Beograd
2008. „Večni uslov“, poeme, priredila Suzana Spasić, Kompanija Novosti, Beograd
2009. „Videla sam pre i posle“, drugo izdanje, prva posthumna knjiga, Interpres, Beograd
Monografije
1984. Bora Ćosić - Olja
1984. Dragoš Kalajić - Olja Leonardova kći, AFA (Alpine Fine Arts)
1999. Multimedijalna Monografija, kompakt-disk - Olja, Radionica duše
2009. Olja Ivanjicki - Očekivanje nemogućeg, (Philip Wilson Publisher), Službeni glasnik, Beograd, Gajo, Podgorica, na srpskom, ruskom i engleskom jeziku, naslov engleskog izdanja je (Painting the Future)
2016. Milan Šarac - „Jedinstvena Olja“ (COBISS.SR 222504716)[4]
Nagrade i priznanja
Izabrana za Najboljeg slikara dvadesetog veka u Jugoslaviji na osnovu glasanja sprovedenog među jugoslovenskom publikom.
Dobitnik je Sedmojulske (1988) i Vukove nagrade za životno delo, najvećih priznanja u Srbiji.
1995. IBC Cambridge - „Međunarodnu ženu godine”
1998. ABI - Međunarodni biografski centar iz Kembridža i Američki biografski institut - „Međunarodnu ženu godine”
1999. IBC Cambridge - „Vodećih 2000 intelektualaca sveta”
2000. IBC Cambridge - „Izuzetni pojedinci 20. veka”
2001. IBC Cambridge - „Vodeće žive legende sveta za 2001 godinu”
Postala je zamenik guvernera Američkog biografskog instituta, a zatim zamenik direktora Međunarodnog biografskog centra u Kembridžu.

2005. - Jedan od osnivača Niške umetničke fondacije za mlade umetnike.
2006. - Zlatni beočug za životno delo Kulturno-prosvetne zajednice Beograda.









Ивањицки, Оља, 1931-2009 - Сликарство - Изложбени каталози mediala medijala leonid šejka