pregleda

BUKOVAC - život i djelo / Vera Kružić-Uchytil (RETKO)

Cena:
4.990 din
Želi ovaj predmet: 12
Stanje: Polovan bez oštećenja
Garancija: Ne
Isporuka: BEX
Pošta
Post Express
Lično preuzimanje
Plaćanje: Tekući račun (pre slanja)
Ostalo (pre slanja)
Pouzećem
Lično
Grad: Novi Sad,
Novi Sad
Prodavac

H.C.E (6398)

PREMIUM član
Član je postao Premium jer:
- ima 100 jedinstvenih pozitivnih ocena od kupaca,
- tokom perioda od 6 meseci uplati minimum 20.000 dinara na svoj Limundo račun.

100% pozitivnih ocena

Pozitivne: 10530

  Pošalji poruku

Svi predmeti člana


Kupindo zaštita

Godina izdanja: Ostalo
ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Oblast: Istorija umetnosti
Jezik: Srpski

Vera Kružić-Uchytil - Vlaho Bukovac: život i djelo

knjiga je u odličnom stanju, samo je papirni omotač zacepljen na jednom mestu pa popravljen, pogledati slike

Autor: Vera Kružić-Uchytil
Izdavač: Matica hrvatska
Godina izdanja: 1968.
Mjesto izdanja: Zagreb

367 str., [31] str. pril. : ilustr. ; 26 cm
Povijest umjetnosti / Matica hrvatska. Serija Naši umjetnici ; 4
Bukovac, Vlaho, 1855-1922 - Biografije
Hrvaško slikarstvo

Vlaho Bukovac (ital. Biagio Faggioni; Cavtat, 4. jul 1855 — Prag, 23. april 1922) bio je srpski[1][2] slikar[3] i akademik.

Biografija
Otac mu je bio dalmatinski Italijan poreklom iz Đenove.[4]

Tokom posete srpskom dvoru, sam Bukovac piše: Topio sam se od miline, slušajući u tako otmenom krugu svoj maternji jezik - taj slatki i krasni jezik, od kog se u tuđini bijah gotovo sasvim odvikao! Bio sam ponosan što je to moj narod - hrabar i bistar narod, koji je to u ime Boga, zakoračio na putu slobode i civilizacije.[5] Prilikom opisa srdačnog opisa i obimne gozbe pripremljene u njegovu čast, on navodi: Bio sam čisto ponosit, što sam i ja ogranak tog istog naroda.[6]

U mladosti je plovio, a zatim lutao po Severnoj i Južnoj Americi. U San Francisku je počeo amaterski da slika, a 1876. godine vratio se kući.

Po uzoru na mecenu Medu Pucića koji ga je uz Štrosmajerovu pomoć odveo u Pariz, slovenizuje svoje prezime Faggioni u Bukovac. Studira na École des Beaux-Arts u klasi Aleksandra Kabanela (Alexandre Cabanel) i još kao đak izlaže Crnogorku na odbrani na pariskom Salonu.


Portret Bukovca iz 1922.
U pariskoj fazi (1877—1893) uz predstavnike akademizma Bukovac je stalno prisutan i često nagrađivan u Salonu. Crnogorski knez Nikola ga je odveo iz Pariza u Crnu Goru, na Cetinje.[7] Nakon tema iz crnogorskog života, sledi ciklus aktova i veliki uspeh slikom La grande Iza (Salon 1882). Kasnije kao renomirani portretist isključivo je izlagao portrete (Mlada Patricijka, Laura le Doux, Štrosmajer). Istovremeno prožet impresionističkim strujanjima svog vremena slika (Iz Fontenbloa, Pejzaž s Monmartra, Prijeko). Nakon pariskih uspeha, ušao je među englesku aristokratiju, za koju je naslikao više `odličnih` portreta.[8]

Umetnikove veze sa srpskom sredinom bile su brojne, a Bukovac je u više navrata boravio u Srbiji.[9]

Bukovac po prvi put boravi u Srbiji u julu i avgustu 1882. godine, radi portretisanja članova kraljevske porodice. Tada a se potpisuje ćirilicom. O srdačnom prijemu na srpskom dvoru i drugim događajima u životu pisao u svojim memoarima Moj život.[10] Kada 1882. godine na poziv kralja Milana Obrenovića, a zapravo po želji kraljice Natalije da joj baš on uradi portret, Bukovac napušta Francusku i u knjizi piše kako se predstavio kraljici: `Ja nijesam Francuz, ja sam rodom iz Dubrovnika, odnosno iz Cavtata, moj je jezik srpski, naime taj isti, kojim se govori u Beogradu.` O njegovom nacionalnom oduševljenju dok je boravio u Srbiji svedoče njegove reči: `Topio sam se od miline, slušajući u tako otmenom krugu svoj maternji jezik, taj slatki i krasni jezik, od kog se u tuđini bijah gotovo sasvim odvikao! Bio sam ponosan što je to moj narod — hrabar i bistar narod, koji je, eto, u ime Boga, zakoračio na put slobode i civilizacije.`

On drugi put boravi u Srbiji 1901. u Smederevu, takođe radi portretisanja kraljevskog para. Potom dolazi u Srbiju na leto 1903. godine, kada radi portret Petra Karađorđevića, i 1922. kralja Aleksandra Karađorđevića.[9]

Za portret Natalije Obrenović dodeljen mu je Orden Takovskog krsta.[11][12] Odlikovan je i Ordenom Svetog Save.[13]

On je boravio u Kraljevini Crnoj Gori nekoliko puta radi slikanja portreta članova srpske dinastije Petrović Njegoš i drugih članova elite.[14][15] Za svoj rad odlikovan je Ordenom knjaza Danila I.[12]

Dolaskom u Zagreb 1893. godine postaje, cele sledeće decenije (do 1903. godine), centralna ličnost u umetničkom životu grada. Okuplja mlade umetnike i književnike, podstiče osnivanje ateljea, Umetničkog paviljona. Bukovčevo delovanje u Zagrebu, gde je predavao na Likovnoj akademiji, označava početak novog razdoblja u umetnosti. Te 1893. godine naslikao je u Zagrebu portret pokojnog grofa Janka Draškovića, osnivača Matice Hrvatske.[16] Kada je 1897. godine, od zagrebačkog `Društva umetnosti`, istupanjem nekih članova stvoreno novo tu se našao i Vlaho. On je tada postao predsednik, novog `Društva hrvatskih umetnika`.[17]

Javnost Beograda imala je priliku da se upozna sa njegovim slikarstvom na Prvoj jugoslovenskog umetničkoj izložbi 1904. godine. On je bio autor poznate istorijske slike `Blagoveštenski sabor 1861. godine` (srpski crkveno-narodni sabor u Karlovcima) , koju je zagrebački trgovac Petar Nikolić umnožio kao litografiju i prodavao.[18] Od 1903. godine postaje profesor slikanja na Akademiji likovnih umetnosti u Pragu gde počinje da živi i gde razrađuje prepoznatljivi poentilistički stil slikanja, sa kratkim, isprekidanim potezima četke i sitnim ili krupnijim tačkastim mrljama. U leto 1901. godine `dvorski slikar`[19] je završio u Smederevu, portrete kralja Aleksandra Obrenovića i kraljice Drage.[20] Uradio je krajem 1901. godine veliku sliku `Karneval`, na kojoj se nalazi oko sedamdeset osoba. Taj rad je poklonio Društvu `Epidaur` u Cavtatu.[21] u Beču je februara 1903. godine imao u Salonu Evgenija Artina, veliku samostalnu izložbu, sa 41 slikom.

Zbog nekih `afera` Bukovac je bio prinuđen da napusti Zagreb 1903. godine. Bilo je to vreme burnih događaja u Zagrebu, usled hrvatsko-srpskog nesporazuma. Njegov ispražnjen atelje je otkupio zagrebački trgovac umetninama Lađević, i ponudio slikaru Urošu Prediću da se tu useli. Predić se skrasio kod brata u Beogradu.[22] Od 1903. godine do smrti živi u Pragu, gde je bio profesor na Likovnoj akademiji i upravnik-rektor iste.[23] U ovoj slikarovoj poslednjoj, praškoj, fazi slika u poentilističkom stilu.


Izložba slika Vlahe Bukovca u Galeriji SANU, 2020—2021
Marko Car smatra da Bukovac nikada nije bio pravi impresionista, pošto je ka dobar crtač držao do pravilnosti crtanja i modelovanja.[9]

Akademik
Početkom 1884. godine izabran je za dopisnog člana Srpskog učenog društva, a 1892. godine i za počasnog člana Srpske kraljevske akademije. Dopisnik je Akademije umetnosti od februara 1905,[23] a 1919. godine postaje počasni član Jugoslavenske akademije nauka i umetnosti. Bio je i počasni član Češke akademije od 1913.[9]

Neposredno pre svoje smrti 1922. godine uradio je portret Jugoslovenskog kralja Aleksandra I Karađorđevića.[24] Umro je po povratku u Prag; tamo je ostalo mnogo njegovih radova. Bio je oženjen Jelicom, koja se javlja više puta kao njegov model. Njegov najstariji sin `Aga`, je takođe od strane oca bio portretisan 1903. godine[25] Napisao je autobiografiju Moj život koju je 1925. godine u Beogradu objavila Srpska književna zadruga.

Nasleđe
U rodnom Cavtatu, u njegovoj rodnoj kući otvoren je tridesetih godina 20. veka `Bukovčev muzej`, njemu posvećen.[26] Njegove kćerke Jelica i Ivanka su takođe slikale, živele su u Pragu, a Jelica Bukovac-Radosavljević je 1940. prešla u Beograd.[27]

Njegovi liberalni stavovi tokom profesure u Pragu uticali su na nekoliko generacija čeških slikara.[9]

Bukovčeva dela se mogu pronaći u Narodnom muzeju u Beogradu, Galeriji Matice srpske (Velika iza), zbirci Medija centra Odbrana (Daleko od doma i još jedno Bukovčevo delo), kao i drugim javnim i privatnim kolekcijama.[9] Slika Vlahe Bukovca Frulašica ukradena je iz prostorija Srednje škole unutrašnjih poslova 1992.[28]

O njemu je često i opširno pisao dubrovački list Srđ.[29][30][31]

Galerija
Portret Petra Marića, 1876.
Portret Petra Marića, 1876.

Dve sestre Marić, 1879.
Dve sestre Marić, 1879.

Portret Boža Boškovića, 1880.
Portret Boža Boškovića, 1880.

Portret mitropolita Ilariona II, 1880.
Portret mitropolita Ilariona II, 1880.

Portret Marije Opujić, 1881.
Portret Marije Opujić, 1881.
Portret Nikole Boškovića, 1881.
Portret Nikole Boškovića, 1881.

Velika Iza, 1882.
Velika Iza, 1882.

Kraljica Natalija, 1882.
Kraljica Natalija, 1882.

Žena u ružičastoj haljini, 1892.
Žena u ružičastoj haljini, 1892.

Živeo kralj, 1895.
Živeo kralj, 1895.
Autoportret u beloj košulji, 1897.
Autoportret u beloj košulji, 1897.

Slijepac, 1903.
Slijepac, 1903.

Kralj Petar I, 1904.
Kralj Petar I, 1904.

Portret žene sa zlatnom minđušom, Narodni muzej u Nišu, I polovina XX veka
Portret žene sa zlatnom minđušom, Narodni muzej u Nišu, I polovina XX veka

Janko Drašković, 1908.
Janko Drašković, 1908.
Fanerli Hristić, 1921.
Fanerli Hristić, 1921.

Kralj Aleksandar Karađorđević, 1922.
Kralj Aleksandar Karađorđević, 1922.

Gundulićev san
Gundulićev san

Slavlje narodne lirike i dramatike
Slavlje narodne lirike i dramatike

Čas engleskog
Čas engleskog
Isus - prijatelj dece
Isus - prijatelj dece

Sveti Dominik
Sveti Dominik

Crnogorka
Crnogorka

Guslar
Guslar

Isidor Kršnjavi
Isidor Kršnjavi
Fantazija
Fantazija

Sanak
Sanak

Aleksandar Obrenović, oleografija, 1901, detalj
Aleksandar Obrenović, oleografija, 1901, detalj

Skuplje knjige možete platiti na rate.

International shipping
Paypal only
(Države Balkana: Uplata može i preko pošte ili Western Union-a)

1 euro = 117.5 din

For international buyers please see instructions below:
To buy an item: Click on the red button KUPI ODMAH
Količina: 1 / Isporuka: Pošta / Plaćanje: Tekući račun
To confirm the purchase click on the orange button: Potvrdi kupovinu (After that we will send our paypal details)
To message us for more information: Click on the blue button POŠALJI PORUKU
To see overview of all our items: Click on Svi predmeti člana

Ako je aktivirana opcija besplatna dostava, ona se odnosi samo na slanje kao preporučena tiskovina ili cc paket na teritoriji Srbije.

Poštarina za knjige je u proseku 133-200 dinara, u slučaju da izaberete opciju plaćanje pre slanja i slanje preko pošte. Postexpress i kurirske službe su skuplje ali imaju opciju plaćanja pouzećem. Ako nije stavljena opcija da je moguće slanje i nekom drugom kurirskom službom pored postexpressa, slobodno kupite knjigu pa nam u poruci napišite koja kurirska služba vam odgovara.

Ukoliko još uvek nemate bar 10 pozitivnih ocena, zbog nekoliko neprijatnih iskustava, molili bi vas da nam uplatite cenu kupljenog predmeta unapred.

Novi Sad lično preuzimanje ili svaki dan ili jednom nedeljno zavisno od lokacije prodatog predmeta.

Našu kompletnu ponudu možete videti preko linka
https://www.kupindo.com/Clan/H.C.E/SpisakPredmeta
Ukoliko tražite još neki naslov koji ne možete da nađete pošaljite nam poruku možda ga imamo u magacinu.
Pogledajte i našu ponudu na limundu https://www.limundo.com/Clan/H.C.E/SpisakAukcija
Slobodno pitajte šta vas zanima preko poruka. Preuzimanje moguce u Novom Sadu i Sremskoj Mitrovici uz prethodni dogovor. (Većina knjiga je u Sremskoj Mitrovici, manji broj u Novom Sadu, tako da se najavite nekoliko dana ranije u slucaju ličnog preuzimanja, da bi knjige bile donete, a ako Vam hitno treba neka knjiga za danas ili sutra, obavezno proverite prvo preko poruke da li je u magacinu da ne bi doslo do neprijatnosti). U krajnjem slučaju mogu biti poslate i poštom u Novi Sad i stižu za jedan dan.

U Novom Sadu lično preuzimanje na Grbavici na našoj adresi ili u okolini po dogovoru. Dostava na kućnu adresu u Novom Sadu putem kurira 350 dinara.
Slanje nakon uplate na račun u Erste banci (ukoliko ne želite da plaćate po preuzimanju). Poštarina za jednu knjigu, zavisno od njene težine (do 2 kg), može biti od 170-264 din. Slanje vise knjiga u paketu težem od 2 kg 340-450 din. Za cene postexpressa ili drugih službi se možete informisati na njihovim sajtovima.
http://www.postexpress.rs/struktura/lat/cenovnik/cenovnik-unutrasnji-saobracaj.asp

INOSTRANSTVO: Šaljem po dogovoru, ili po vašim prijateljima/rodbini ili poštom. U Beč idem jednom godišnje pa ako se podudare termini knjige mogu doneti lično. Skuplje pakete mogu poslati i po nekom autobusu, molim vas ne tražite mi da šaljem autobusima knjige manje vrednosti jer mi odlazak na autobusku stanicu i čekanje prevoza pravi veći problem nego što bi koštala poštarina za slanje kao mali paket preko pošte.

Ukoliko kupujete više od jedne knjige javite se porukom možda Vam mogu dati određeni popust na neke naslove.

Sve knjige su detaljno uslikane, ako Vas još nešto interesuje slobodno pitajte porukom. Reklamacije primamo samo ukoliko nam prvo pošaljete knjigu nazad da vidim u čemu je problem pa nakon toga vraćamo novac. Jednom smo prevareni od strane člana koji nam je vratio potpuno drugu knjigu od one koju smo mu mi poslali, tako da više ne vraćamo novac pre nego što vidimo da li se radi o našoj knjizi.
Ukoliko Vam neka pošiljka ne stigne za dva ili tri dana, odmah nas kontaktirajte za broj pošiljke kako bi videli u čemu je problem. Ne čekajte da prođe više vremena, pogotovo ako ste iz inostranstva, jer nakon određenog vremena pošiljke se vraćaju pošiljaocu, tako da bi morali da platimo troškove povratka i ponovnog slanja. Potvrde o slanju čuvamo do 10 dana. U 99% slučajeva sve prolazi glatko, ali nikad se ne zna.

Ukoliko uvažimo vašu reklamaciju ne snosimo troškove poštarine, osim kada je očigledno naša greška u pitanju.

Predmet: 45740297
Vera Kružić-Uchytil - Vlaho Bukovac: život i djelo

knjiga je u odličnom stanju, samo je papirni omotač zacepljen na jednom mestu pa popravljen, pogledati slike

Autor: Vera Kružić-Uchytil
Izdavač: Matica hrvatska
Godina izdanja: 1968.
Mjesto izdanja: Zagreb

367 str., [31] str. pril. : ilustr. ; 26 cm
Povijest umjetnosti / Matica hrvatska. Serija Naši umjetnici ; 4
Bukovac, Vlaho, 1855-1922 - Biografije
Hrvaško slikarstvo

Vlaho Bukovac (ital. Biagio Faggioni; Cavtat, 4. jul 1855 — Prag, 23. april 1922) bio je srpski[1][2] slikar[3] i akademik.

Biografija
Otac mu je bio dalmatinski Italijan poreklom iz Đenove.[4]

Tokom posete srpskom dvoru, sam Bukovac piše: Topio sam se od miline, slušajući u tako otmenom krugu svoj maternji jezik - taj slatki i krasni jezik, od kog se u tuđini bijah gotovo sasvim odvikao! Bio sam ponosan što je to moj narod - hrabar i bistar narod, koji je to u ime Boga, zakoračio na putu slobode i civilizacije.[5] Prilikom opisa srdačnog opisa i obimne gozbe pripremljene u njegovu čast, on navodi: Bio sam čisto ponosit, što sam i ja ogranak tog istog naroda.[6]

U mladosti je plovio, a zatim lutao po Severnoj i Južnoj Americi. U San Francisku je počeo amaterski da slika, a 1876. godine vratio se kući.

Po uzoru na mecenu Medu Pucića koji ga je uz Štrosmajerovu pomoć odveo u Pariz, slovenizuje svoje prezime Faggioni u Bukovac. Studira na École des Beaux-Arts u klasi Aleksandra Kabanela (Alexandre Cabanel) i još kao đak izlaže Crnogorku na odbrani na pariskom Salonu.


Portret Bukovca iz 1922.
U pariskoj fazi (1877—1893) uz predstavnike akademizma Bukovac je stalno prisutan i često nagrađivan u Salonu. Crnogorski knez Nikola ga je odveo iz Pariza u Crnu Goru, na Cetinje.[7] Nakon tema iz crnogorskog života, sledi ciklus aktova i veliki uspeh slikom La grande Iza (Salon 1882). Kasnije kao renomirani portretist isključivo je izlagao portrete (Mlada Patricijka, Laura le Doux, Štrosmajer). Istovremeno prožet impresionističkim strujanjima svog vremena slika (Iz Fontenbloa, Pejzaž s Monmartra, Prijeko). Nakon pariskih uspeha, ušao je među englesku aristokratiju, za koju je naslikao više `odličnih` portreta.[8]

Umetnikove veze sa srpskom sredinom bile su brojne, a Bukovac je u više navrata boravio u Srbiji.[9]

Bukovac po prvi put boravi u Srbiji u julu i avgustu 1882. godine, radi portretisanja članova kraljevske porodice. Tada a se potpisuje ćirilicom. O srdačnom prijemu na srpskom dvoru i drugim događajima u životu pisao u svojim memoarima Moj život.[10] Kada 1882. godine na poziv kralja Milana Obrenovića, a zapravo po želji kraljice Natalije da joj baš on uradi portret, Bukovac napušta Francusku i u knjizi piše kako se predstavio kraljici: `Ja nijesam Francuz, ja sam rodom iz Dubrovnika, odnosno iz Cavtata, moj je jezik srpski, naime taj isti, kojim se govori u Beogradu.` O njegovom nacionalnom oduševljenju dok je boravio u Srbiji svedoče njegove reči: `Topio sam se od miline, slušajući u tako otmenom krugu svoj maternji jezik, taj slatki i krasni jezik, od kog se u tuđini bijah gotovo sasvim odvikao! Bio sam ponosan što je to moj narod — hrabar i bistar narod, koji je, eto, u ime Boga, zakoračio na put slobode i civilizacije.`

On drugi put boravi u Srbiji 1901. u Smederevu, takođe radi portretisanja kraljevskog para. Potom dolazi u Srbiju na leto 1903. godine, kada radi portret Petra Karađorđevića, i 1922. kralja Aleksandra Karađorđevića.[9]

Za portret Natalije Obrenović dodeljen mu je Orden Takovskog krsta.[11][12] Odlikovan je i Ordenom Svetog Save.[13]

On je boravio u Kraljevini Crnoj Gori nekoliko puta radi slikanja portreta članova srpske dinastije Petrović Njegoš i drugih članova elite.[14][15] Za svoj rad odlikovan je Ordenom knjaza Danila I.[12]

Dolaskom u Zagreb 1893. godine postaje, cele sledeće decenije (do 1903. godine), centralna ličnost u umetničkom životu grada. Okuplja mlade umetnike i književnike, podstiče osnivanje ateljea, Umetničkog paviljona. Bukovčevo delovanje u Zagrebu, gde je predavao na Likovnoj akademiji, označava početak novog razdoblja u umetnosti. Te 1893. godine naslikao je u Zagrebu portret pokojnog grofa Janka Draškovića, osnivača Matice Hrvatske.[16] Kada je 1897. godine, od zagrebačkog `Društva umetnosti`, istupanjem nekih članova stvoreno novo tu se našao i Vlaho. On je tada postao predsednik, novog `Društva hrvatskih umetnika`.[17]

Javnost Beograda imala je priliku da se upozna sa njegovim slikarstvom na Prvoj jugoslovenskog umetničkoj izložbi 1904. godine. On je bio autor poznate istorijske slike `Blagoveštenski sabor 1861. godine` (srpski crkveno-narodni sabor u Karlovcima) , koju je zagrebački trgovac Petar Nikolić umnožio kao litografiju i prodavao.[18] Od 1903. godine postaje profesor slikanja na Akademiji likovnih umetnosti u Pragu gde počinje da živi i gde razrađuje prepoznatljivi poentilistički stil slikanja, sa kratkim, isprekidanim potezima četke i sitnim ili krupnijim tačkastim mrljama. U leto 1901. godine `dvorski slikar`[19] je završio u Smederevu, portrete kralja Aleksandra Obrenovića i kraljice Drage.[20] Uradio je krajem 1901. godine veliku sliku `Karneval`, na kojoj se nalazi oko sedamdeset osoba. Taj rad je poklonio Društvu `Epidaur` u Cavtatu.[21] u Beču je februara 1903. godine imao u Salonu Evgenija Artina, veliku samostalnu izložbu, sa 41 slikom.

Zbog nekih `afera` Bukovac je bio prinuđen da napusti Zagreb 1903. godine. Bilo je to vreme burnih događaja u Zagrebu, usled hrvatsko-srpskog nesporazuma. Njegov ispražnjen atelje je otkupio zagrebački trgovac umetninama Lađević, i ponudio slikaru Urošu Prediću da se tu useli. Predić se skrasio kod brata u Beogradu.[22] Od 1903. godine do smrti živi u Pragu, gde je bio profesor na Likovnoj akademiji i upravnik-rektor iste.[23] U ovoj slikarovoj poslednjoj, praškoj, fazi slika u poentilističkom stilu.


Izložba slika Vlahe Bukovca u Galeriji SANU, 2020—2021
Marko Car smatra da Bukovac nikada nije bio pravi impresionista, pošto je ka dobar crtač držao do pravilnosti crtanja i modelovanja.[9]

Akademik
Početkom 1884. godine izabran je za dopisnog člana Srpskog učenog društva, a 1892. godine i za počasnog člana Srpske kraljevske akademije. Dopisnik je Akademije umetnosti od februara 1905,[23] a 1919. godine postaje počasni član Jugoslavenske akademije nauka i umetnosti. Bio je i počasni član Češke akademije od 1913.[9]

Neposredno pre svoje smrti 1922. godine uradio je portret Jugoslovenskog kralja Aleksandra I Karađorđevića.[24] Umro je po povratku u Prag; tamo je ostalo mnogo njegovih radova. Bio je oženjen Jelicom, koja se javlja više puta kao njegov model. Njegov najstariji sin `Aga`, je takođe od strane oca bio portretisan 1903. godine[25] Napisao je autobiografiju Moj život koju je 1925. godine u Beogradu objavila Srpska književna zadruga.

Nasleđe
U rodnom Cavtatu, u njegovoj rodnoj kući otvoren je tridesetih godina 20. veka `Bukovčev muzej`, njemu posvećen.[26] Njegove kćerke Jelica i Ivanka su takođe slikale, živele su u Pragu, a Jelica Bukovac-Radosavljević je 1940. prešla u Beograd.[27]

Njegovi liberalni stavovi tokom profesure u Pragu uticali su na nekoliko generacija čeških slikara.[9]

Bukovčeva dela se mogu pronaći u Narodnom muzeju u Beogradu, Galeriji Matice srpske (Velika iza), zbirci Medija centra Odbrana (Daleko od doma i još jedno Bukovčevo delo), kao i drugim javnim i privatnim kolekcijama.[9] Slika Vlahe Bukovca Frulašica ukradena je iz prostorija Srednje škole unutrašnjih poslova 1992.[28]

O njemu je često i opširno pisao dubrovački list Srđ.[29][30][31]

Galerija
Portret Petra Marića, 1876.
Portret Petra Marića, 1876.

Dve sestre Marić, 1879.
Dve sestre Marić, 1879.

Portret Boža Boškovića, 1880.
Portret Boža Boškovića, 1880.

Portret mitropolita Ilariona II, 1880.
Portret mitropolita Ilariona II, 1880.

Portret Marije Opujić, 1881.
Portret Marije Opujić, 1881.
Portret Nikole Boškovića, 1881.
Portret Nikole Boškovića, 1881.

Velika Iza, 1882.
Velika Iza, 1882.

Kraljica Natalija, 1882.
Kraljica Natalija, 1882.

Žena u ružičastoj haljini, 1892.
Žena u ružičastoj haljini, 1892.

Živeo kralj, 1895.
Živeo kralj, 1895.
Autoportret u beloj košulji, 1897.
Autoportret u beloj košulji, 1897.

Slijepac, 1903.
Slijepac, 1903.

Kralj Petar I, 1904.
Kralj Petar I, 1904.

Portret žene sa zlatnom minđušom, Narodni muzej u Nišu, I polovina XX veka
Portret žene sa zlatnom minđušom, Narodni muzej u Nišu, I polovina XX veka

Janko Drašković, 1908.
Janko Drašković, 1908.
Fanerli Hristić, 1921.
Fanerli Hristić, 1921.

Kralj Aleksandar Karađorđević, 1922.
Kralj Aleksandar Karađorđević, 1922.

Gundulićev san
Gundulićev san

Slavlje narodne lirike i dramatike
Slavlje narodne lirike i dramatike

Čas engleskog
Čas engleskog
Isus - prijatelj dece
Isus - prijatelj dece

Sveti Dominik
Sveti Dominik

Crnogorka
Crnogorka

Guslar
Guslar

Isidor Kršnjavi
Isidor Kršnjavi
Fantazija
Fantazija

Sanak
Sanak

Aleksandar Obrenović, oleografija, 1901, detalj
Aleksandar Obrenović, oleografija, 1901, detalj 45740297 BUKOVAC - život i djelo / Vera Kružić-Uchytil (RETKO)

LimundoGrad d.o.o.
Vladimira Popovića 6, 11070 Novi Beograd, Srbija, 011 404 78 10

MB: 20083301
PIB: 104085073

Google play App Store Huawei App Gallery

© 2005 - 2025 LimundoGrad d.o.o

LimundoGrad koristi kolačiće u statističke i marketinške svrhe. Nastavkom korišćenja sajta smatramo da ste pristali na upotrebu kolačića. Više informacija.