ISBN: Ostalo
Godina izdanja: Ho
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!


Kome crkva nije majka, tome Bog nije otac

U Crkvi se iz veka u vek rađaju raskoli, mržnja, razilaženja u mišljenju i tako se u njoj stvaraju rascepi koji liče na rane. Taj raskol predstavlja oružje kojim se neprijatelj bori protiv Crkve Hristove, a vreme i blagost Hristova leče rane. U svakom vremenu ima ljudi kojima je, zbog neprijateljskog odnosa prema Crkvi, raskol najbolje oružje.




Arhimandrit Rafail Karelin (gruz. არქიმანდრიტი რაფაელი, rođen kao Ruslan Nikolajevič Karelin; b. 28. decembra 1931, Tbilisi, Gruzijska SSR) - duhovnik Gruzijske pravoslavne crkve, arhimandrit, teološki pisac. Autor mnogih knjiga o duhovnom životu, knjiga i članaka moralno-asketske prirode, polemičkih spisa, propovedi, kao i memoara o poklonicima pobožnosti koje je lično poznavao.

Biografija
Rođen 28. decembra 1931 u Tbilisiju, u porodici inženjera i učitelja. Odmah po sticanju srednjeg i visokog obrazovanja, napustio je sekularni život i stupio u monaštvo.

Monaštvo i dostojanstvo
Po sopstvenom priznanju, uvek ga je posebno zanimala istina, mnoge dečije igre su bile dosadne. Godine 1954 je zamonašen, a iste godine je hirotonisan u jerođakona, a zatim u jeromonaha. Ubrzo nakon hirotonije služio je u crkvi svetog velikomučenika Georgija Pobednika u selu Ilori, u blizini grada Ochamchira, Abhazijska SSR (Gruzijska SSR). U Ilorskom periodu o. Rafailo je neko vreme izvodio na zahtev parohijana oslobađanje opsednutih, a stanje strasti sa neobičnom snagom bolesnika i njihova mržnja prema svemu u hrišćanstvu nateralo ga je da razmišlja o posebnoj demonskoj stvarnosti neprijateljskoj silama svetlosti.

U Suhumi
Kasnije je služio u grobničkoj crkvi Preobraženja u predgrađu Suhumi. U sukhumskom periodu budući arhimandrit je upoznao prvog duhovnog oca - starešinu glinskog arhimandrita Serafima Romantsova (kanonizovan 2010. godine), poznatog po svom posebnom duhovnom iskustvu, i istinitoj jevanđeoskoj ljubavi. Svetitelj je na poseban način znao da prikrije ljubav i brigu za ljude umerene strogosti i tako je udaljio nerazumne poklonike. Serafim se takođe proslavio činjenicom da je nakon zatvaranja Glinske pustinje 1961. godine, gde je službovao 12 godina, u Kirgistanu živeo u neprekidnoj molitvi i jednostavan kamen mu je služio kao dom. Otac Rafailo je takođe dobro poznavao mitropolita Tetritskara (kanonizovan 2010. godine), poznatog po svojoj ljubavi prema Isusovoj molitvi i koji je uspevo da uskladi ogromne administrativne aktivnosti sa stalnom molitvom.

Nastavne aktivnosti
Od 1975. predavao je u Bogosloviji Mtskheta Slovenski i privremeno je radio kao inspektor.

Osamdesetih godina 20. veka Rafailo je posetio sveta mesta u Rusiji, manastire, posebno manastir Pskovo-Pečerski. Iguman Sava postao mu je duhovni otac. Shiiguman Sava je stekao tehničko obrazovanje i, radeći kao inženjer u fabrici, ušao je u manastir, gde je vremenom stekao slavu čoveka koji je poznavao istinsku ljubav prema ljudima. Postoji nekoliko slučajeva isceljenja teško bolesnih ljudi njegovim molitvama već tokom njegovog života, a iguman Savva ga je blagoslovio da piše o duhovnim temama. Tada je otac Rafailo predavao na Tbilisijskoj bogoslovskoj akademiji u različita vremena slovenski jezik, istoriju religije, teologiju i asketizam.

Poslednje mesto njegove svešteničke službe bila je crkva Svetog Aleksandra Nevskog u Tbilisiju. Od 1988. godine, zbog lošeg zdravlja (smanjenog vida), miruje i bavi se književnom delatnošću. Njegova veb stranica [1] sadrži dela autora teološke i polemičke orijentacije.