Godina izdanja: 2020
ISBN: 978-86-81300-07-7
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Naslov Sveti Porfirije Kavsokalivit : svedočenja / preveo S. Jakšić
Vrsta građe zbornik
Jezik srpski
Godina 2020
Izdavanje i proizvodnja Novi Sad : Beseda, 2020 (Novi Sad : Stojkov)
Fizički opis 340 str. ; 21 cm
Drugi autori - osoba Jakšić, Stanimir, 1956- = Jakšić, Stanimir, 1956-
Zbirka Savremeno bogoslovlje ; 20
(karton)
Napomene Tiraž 1500.
Predmetne odrednice Porfirije Kavsokalivit, sveti, 1906-1991 -- U uspomenama – Zbornici

Reč je o ličnim svedočenjima uglednih arhijereja, sveštenika, teologa, profesora bogoslovskih fakulteta, kao i mnogih drugih znamenitih ličnosti o svetom Porfiriju Kavsokalivitu.

Prepodobni Porfirije Kavsokalivit je pravoslavni monah i svetitelj u liku prepodobnih iz 20. veka.
Rođen je 7. februara 1906. godine u selu Sveti Jovan Karistija u blizini Aliverije, Grčka. Njegovi roditelji su bili siromašni ali pobožni zemljoradnici. Kršteno ime mu je bilo Evangelos. Nakon dve godine školovanja napustio školu i radio je na porodičnom imanju, sve od svoje osme godine. Kao veoma mlad, radio je u obližnjem rudniku uglja, a zatim u bakalnici u Halkidi i u Pireju.
Obavljao dužnost duhovnika u Eviji do 1940. godine. Svakodnevno je primao na ispovest veliki broj vernika. Uobičavao je da ispovesti sluša satima bez prekida. Ponekad je čak bivao primoran da provodi čitav dan i noć, bez predaha i bez odmora, u ispunjavanju ove dužnosti.
1938. godine mitropolit Karistije odlikovao ga je zvanjem arhimandrita. Nakon toga služio je kao paroh u Cakeji i u manastiru Svetog Nikole u Ano Vatiji na Eviji.
12. oktobra 1940. godine, poverena mu je dužnost privremenog paroha u paraklisu Svetog Gerasima u Atinskoj poliklinici. U ovoj Poliklinici Starac je vršio svoju dužnost čitavih trideset godina kao aktivni paroh, a zatim tri godine dobrovoljno.
Sedamdesetih godina je ostvario originalan pronalazak: sjedinio je ugalj sa aromom tamjana i kadio je samo tim posebnim sporogorućim ugljem.
1955. od manastira Pendeli iznajmio je manastirčić Svetog Nikole zajedno sa njegovim imanjem, koje je sistematski i trudoljubivo obrađivao sa namerom da na njemu podigne manastir, koji je na kraju podigao na drugom mestu.
1978. godine, u manastiru Svetog Nikole u Kalisiji, pretrpeo je srčani udar i hitno bio prebačen u bolnicu „Higija“, gde je proveo dvadeset dana. Kad je napustio bolnicu, nastavio je oporavak u kućama nekolicine svoje duhovne dece u Atini.
1980. godine nastanio se na imanju u Milesiju, koje je kupio kako bi na njemu bio podignut manastir nazvao posvećen Preobraženju.
Umro je 2. decembra 1991. godine, u svojoj isposnici na Svetoj Gori.
MG1 (N)