ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1980
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

PRAVOSLAVNA FILOSOFIJA ISTINE - SAMO PRVA KNJIGA
OBJAVLJEN 1980. GODINE KAO FOTOTIPSKO IZDANJE
SA PRVOG IZDANJA IZ 1932. GODINE.
Izdanje : Manastira Sv. Ćelije kod Valjeva
344 str.
23 cm. - Ćirilica
Na slici sam fotografiso zajedno sa drugom,
ali izgleda mnogo bolje uživo!
SREĐENA kod Knjigovesca

SADRŽAJ:
UVOD
Pojam o dogmatici
Pojam o dogmatima
Osobine do mata
a) bogootkrivenost
b) crkvenost
v) opšteobaneznost.
g) neizmenljivost.
Dogmati i sveto Otkrivenje.
a) dogmati i sveto Pismo
b) dogmati i sveto Predanje.
Dogmati i razum
Crkva i dogmati
Izvori dogmatike kao nauke
a) simvoli
b) odluke Vaseljenskih i Pomesnih sabora
v) veroispovedanja svetih Otaia i Učitelja Crkve
Zadatak dogmatike
Rukovodno načelo u dogmatici
Metod u dogmatici
Podela dogmatike
Istorija pravoslavne dogmatike
1. Prvi psriod
?. Drugi period
DEO PRVI
ODELjAK PRVI Bog u suštini
Postojanje Boga
Sadržina, kakvoća i granice bogopoznanja
O Biću Božjem i njegovim svojstvima
Podela božanskih svojstava
Opšta `svojstva bićZ Božjeg
a) samobitnost.
b) neizmenljivost
v) večnost
g) svudaprisutnost
d) duhovnost
Um Božji Svojstva uma BožJeg
a) sveznanje
b) premudrost Volja Božja
Svojstva volje Božje
a) sloboda
b) svemogućstvo
v) svetost
g) pravda
Osećanje Božje
Svojstva osećanja Božjeg
a) blaženstvo
b) ljubav
Jedinstvo bića Božjeg
ODELjAK DRUGI
Dogmat o Svetoj Trojici
Trojičnost lica u jednosušnom Bogu .
Učenje svetog Otkrivenja i svetog Predanja
a) Stari Zavet
b) Novi Zavet
Bbžanstvo i jednosušnost Lica Svete Trojice
a) Božanstvo Oca
b) Božanstvo Sina
v) Božanstvo Svetoga Duha
Lična svojstva Božanskih Lica Presvete
a) lično svojstvo Oca
b) lično svojstvo Sina
v) lično svojstvo Svetoga Duha
Antitrinitarne jeresi
filioque (istorijat)
Kritika rimokatoličkog učenja o filioque
Trojice

DEO DRUGI
Odnos Boga prema tvari
ODELjAK PRVI
Bog kao tvorac sveta
Postanak sveta uopšte
Jeretička učenja o postanku sveta
Postanak duhovnog sveta
O zlim dusima
Zabludna učenja o Anđelima i zlim dusima
Postanak čovečanskog sveta
□ prvobitnom stanju čoveka
Prvorodni greh, njegovi uzroci i posledice
Suština i značaj praroditeljskog greha
Posledice prvorodnog greha po praroditelje
Naslednost prvorodnog greha
-Zabludna učenja o prvorodnom grehu
Pregled i kritika rimokatoličkog i protestantskog učenja o prvorodnom grehu
ODELjAK DRUGI
Bog kao promislitelj
O Božjem promislu
Promišljanje Božje o čoveku do pada Božje promišljanje o čoveku posle pada
Odnos promisla Božjeg prema slobodi razumnih tvari
I prema zlu u svetu Jeretička učenja o promislu Božjem
Prevečni savet Božji o spasenju ljudi
Priprema roda ljudskog za spasenje
Priprema roda ljudskog od Adama do Avraam«
Pripreme izabranog naroda Božjeg
Pripreme neznabožaca za Spasitelja i spasenje

OSNOVNI POJMOVI O DOGMATICI I DOGMI
1. Pojam i odlike Dogmatike

Dogmatika je oblast teologije koja se bavi sistematskim istina vere Crkve.
Zadatak Dogmatike je da najdublje istine vere izloži sistematski, po temama, u saglasju sa biblijskim i svetootačkim Predanjem.
Sistematsko bavljenje verom Crkve nalazimo po prvi put kod Origena u III veku. On u svom delu: O Načelima (Peri arhon), pokušava da sistematski izloži istine o Bogu, čoveku, svetu i odnosu Boga prema čoveku i svetu. U periodu velikih Svetih Otaca, dogme Crkve su izlagane u zavisnosti od jeresi koja je remetila Crkveni život. Od sistematičara dogmatike na istoku imamo Sv. Jovana Damaskina, koji u svom delu: Tačno izloženje Pravoslavne vere, sistematski izlaže život Crkve. On se u ovom delu bavi: filosofijom, Trijadologijom, Hristologijom, Pnevmatologijom i Gnoseologijom.
Dogmatika kao nauka potiče sa Zapada, kao posebna oblast teologije, naročito u delima sholastičkih teologa. Najpoznatiji dogmatičar Zapada je Toma Akvinski, sa delom: Suma Teologije (Summa teologica). Na Zapadu se ubrzo razvija „Konfesionalna teologija“. Naime, reč je o sporu između Rimokatolika i Protestanata. Rimokatolici i Protestanti su se raspravljali o izvorima dogmatike. Rimokatolici su učili da su izvori Sv. Pismo i Sv. Predanje, dok su Protestanti priznavali samo Sv. Predanje.
Učešće u ovom sporu uzela je i Pravoslavna Crkva, stajući čas na stranu Rimokatolika, čas na stranu Protestanata. Tako se konfesionalna teologija uvukla i u Pravoslavlje. Najzaslužniji za ovo kvarenje pravoslavnog izlaganja, to jest, za uvlačenje konfesionalne teologije su: Petar Mogila, Dositej Jerusalimski i Kirilo Lukaris. Od novijih pisaca to su Andrucos i Trembelas.
Na nedostatak konfesionalne teologije pokazao je Jovan Zizjulas, on nastavlja tako zvanu Evharistijsku teologiju, čiji je začetnik Nikola Kavasila, koji govori: Ako neko želi da vidi Crkvu, neće videti ništa drugo nego Evharistiju.
Kod nas Srba u novije vreme se imamo teologe koji se bave dogmatikom. Dogmatikom se bavio otac Justin Popović koji je napisao tritomnu Dogmatiku. najznačajnija je treća knjiga: Eklisiologija, koja je prevedena na grčki jezik. Od savremenih dogmatičara treba spomenuti: ep. Atanasija Jevtića, mitr. Amfilohije, ep. Irineja Bulovića, ep. Ignjatija Midića i prof. Zdravka Penu.