Godina izdanja: Ostalo
ISBN: Ostalo
Oblast: Arhitektura
Jezik: Engleski
Autor: Strani

odlično stanje
Taschen

Santiago Calatrava is not only one of the world’s most prominent architects, but is also an engineer, sculptor, and painter. His reputation as an unparalleled architectural engineer was cemented with his numerous bridges for cities around the world. With recent projects such as the stadium for the 2004 Athens Olympic Games and the new railway station in Liège, Belgium, he has unarguably made his name in Europe and continues to look further ahead. His work is closely related to his own drawings of the human body, and to his sculptures of geometric forms, inspired by the dynamics of movement and tension. Winner of the 2005 American Institute of Architects Gold Medal and the only architect ever to have his work exhibited at both the Museum of Modern Art and the Metropolitan Museum of Art in New York, Calatrava is one of today’s greatest and most innovative architects. This book provides an introduction to and overview of his work to date.

Sa osam godina je počeo pohađati Školu lepih umetnosti (šp. Escuela de Bellas Artes), gde je otkrio talenat za slikarstvo. Kada je imao 13 godina porodica ga je poslala u Pariz preko programa za razmenu studenata. Po povratku u Valensiju, Kalatrava je 1969. počeo da studira arhitekturu na Politehničkom fakultetu u Valensiji (šp. Universidad Politécnica de Valencia) gde diplomira 1973. Težeći ka svestranosti, u to doba je počeo da se zanima za klasike. Godine 1975. preselio se u Cirih i upisao se u Federalni institut za tehnologiju (šp. Instituto Federal de Tecnología) gde je studirao niskogradnju. U to vreme je upoznao i oženio se Robertinom Marangoni, studentkinjom prava u Cirihu. Titulu doktora nauka stekao je 1979, a 1981. je počeo je da se bavi arhitekturom i inženjerstvom.[1]

Stil
Kalatravin jedinstven i kreativan stil povezuje jasan arhitektonsko-vizuelni stil koji harmonično deluje sa čvrstim principima inženjerstva. Predstavlja školu klasičnih arhitekata koji brinu za umetničko kao i tehničko oblikovanje građevina. Sam Kalatrava je rekao kako njegova inspiracija potiče od mesta gradnje i istakao je da je veoma bitno povezati se samim mestom i naglasiti ljudski kontekst.[2] Za Kalatravino stvaranje se kaže i da je simboličko, a poznat je po sposobnosti da u jedan neživi predmet i objekat unese osećaj pokreta nadahnutim inženjerstvom. Inspiraciju za svoj umetnički izraz pronalazi u ljudskom oku, pokretu tela i letu ptice. Njegov rad često rezultuje u formama i strukturama koje se mogu naći u prirodi te se mogu definisati kao antropomorfne. Povisio je standarde mnogim inženjerima i projektantima mostova. Prilikom realizacije svojih mnogobrojnih projekata opredelio se uglavnom za tzv. „prenapregnute konstrukcije“. Kalatravin stil je estetski sveden na minimalizam, te kombinuje belinu betona i velike staklene površine.

Prema ovom umetniku, arhitektura može da se integriše sa pokretom, rezultujući zapanjujućom predstavom pokreta kroz masu koja ne mora nužno biti statična. Često poređene sa oblikom riblje kosti, Kalatravine konstrukcije su projektovane sa tvrdnjom ovog arhitekte da je graditi po horizontali, a ne u visinu daleko teže i izazovnije.

Uzori
Kalatravini veliki uzori bili su Le Korbizje, Ero Sarinen i Antoni Gaudi. Le Korbizjeov projekat Kapela u Notr Damu je inspirisao mnoge od Kalatravinih dela. Gaudijeva Sagrada familija je ostavila veliki utisak na Kalatravu. Kalatrava je takođe istakao američkog arhitektu Frenka Lojda Rajta, rekavši da je njegovo stvaralaštvo puno emocija i da je on doprineo razumevanju moderne arhitekture.[3]

U pogledu skulpture, Kalatrava je inspirisan delima rumunskog vajara Brankuzija.