Vladimir Ćorović Istorija SrbaTvrdi povezIstorija Srba Vladimira Ćorovića je sintetički pregled srpske prošlosti. Ovo delo imalo je dramatičnu sudbinu. Nije objavljivano više od pola veka. Nakon što je završio Istoriju Jugoslavije Ćorović je otpočeo pisanje ovog dela koje je izdavaču Petru Petroviću predao marta 1941. a poginuo je 17. aprila iste godine. Izdavač se nije usudio, zbog rata, da delo objavi. Petrović je znao da se Ćorović zamerio Nemcima i kao istoričar i kao političar pa nije bio spreman da rizikuje sopstvenu bezbednost. Nakon rata objavljivanje dela su sprečavali zvaničnici i priučeni istoričari. Delo je konačno prvi put objavljeno 1989. godine i imalo je više izdanja. Nije bilo lako odrediti naslov jer ga autor nije ostavio: predlagao je (još pre rata) Istorija srpskog naroda ili Srbi (politička i kulturna istorija) a redakcija BIGZ-a se odlučila za naslov Istorija Srba.Pristup Vladimira Ćorovića istovetan je u ovom delu kao i u Istoriji Jugoslavije: on prošlost srpskog naroda sagledava sa stanovišta integralnog jugoslovenstva. Isticao je doba saradnje, zajedničkog života i borbe Jugoslovena. Istovetna stremljenja i zbližavanja nalazi u dalekoj prošlosti a ističe grupisanje plemena oko Ljudevita Posavskog.Knjiga je podeljena na sedam nejednakih celina: Prodiranje Slovena i njihovo naseljavanje na Balkansko poluostrvo, Prve srpske države, Država Nemanjića i njeno rasulo, Srbi između Turaka i Mađara, Turski zamah, Pod tuđinskom vlašću i Novo doba (od Prvog srpskog ustanka do Drugog svetskog rata). Za ključne tačke u periodizaciji srpske istorije uzeo je Kosovsku bitku i Prvi srpski ustanak.Pre svega je prikazivao političku prošlost srpskog naroda i njegov odnos sa susednim balkanskim narodima. Po njegovim rečima sudbina Srba povezna je sa sudbinama tri velike sile: Vizantije, Ugarske i Turske. Prošlost Srba sagledavao je u širokom okviru međunarodnih zbivanja. Pratio je i kulturnu istoriju ali je njoj posvetio manje pažnje. Ćorović kaže da je ovom knjigom imao nameru da prikaže ulazak srpskog naroda u zajednicu evropskih naroda i:... nađe ono što je bitno i trajno srpsko, što je bilo pozitivno i konstruktivno. Istorija treba da pokaže koje su to unutrašnje vrednosti... što su uspele da nas održe.7/1