Posebni događaj: Ne
Kulturno dobro: Predmet koji prodajem nije kulturno dobro ili ovlašćena institucija odbija pravo preče kupovine
Detaljno stanje: Vrlo dobro

1. Portret muškarca u odelu – Atelje Ljubiše Đonića, Kragujevac
Retka kabinetska fotografija snimljena u poznatom fotografskom ateljeu Ljubiše Đonića u Kragujevcu početkom 20. veka. Na slici je prikazan neidentifikovani muškarac u elegantnom odelu sa prslukom i kravatom, u klasičnom studijskom poziranju. Fotografija je štampana na originalnom kartonu sa potpisom ateljea, što potvrđuje autentičnost i poreklo.

2. Portret devojčice – Atelje Ljubiše Đonića, Kragujevac
Studijski portret mlade devojčice sa dugom kosom, snimljen u ateljeu Ljubiše Đonića. Fotografija nosi prepoznatljiv rukopis ovog fotografa: jednostavna poza, neutralna pozadina i fokus na izrazu lica. Kartonski nosač je elegantno štampan sa oznakom „Lj. Đonić, Kragujevac“, što ovu fotografiju čini vrednim primerkom za kolekcionare starih portreta.

3. Porodični portret – Atelje Ljubiše Đonića, Kragujevac
Izuzetno zanimljiva kabinetska fotografija koja prikazuje porodičnu scenu: otac, majka i troje dece, uključujući bebu u beloj haljinici. Snimljena je u ateljeu Ljubiše Đonića u Kragujevcu, poznatom po kvalitetnoj izradi i kompozicijama koje odišu ozbiljnošću i dostojanstvom građanske porodice tog vremena. Originalni karton sa dekorativnim potpisom ateljea sačuvan je i potvrđuje autentičnost.

O ateljeu Ljubiše Đonića

Ljubiša Đonić (1871–1919) bio je jedan od najpoznatijih srpskih fotografa s kraja 19. i početka 20. veka. Svoj atelje otvorio je u rodnom Kragujevcu, a radio je i u Beogradu i Kruševcu. Đonić je ostavio bogatu foto-dokumentaciju o životu i arhitekturi u Šumadiji, ali i niz izuzetnih portreta i porodičnih scena. Njegov umetnički stil predstavlja spoj tradicionalnog kabinetskog portreta i modernijeg izraza, a dela mu se danas nalaze u muzejskim zbirkama i cenjena su među kolekcionarima.
Originalne fotografije iz Đonićevog ateljea danas se smatraju vrednim predmete za kolekcionare, pre svega zbog istorijsko-dokumentarne važnosti. Na primer, njegove fotografije enterijera Starog konaka u Beogradu (dvora Obrenovića) predstavljaju “jedini vizuelni trag o izgledu i sadržaju ovog zdanja” jer je konak porušen 1904. godine. Time se Đonićeve slike razlikuju od prosečnih portreta: one nose jedinstveno svedočenje o izgubljenim istorijskim objektima i događajima. Zbog toga se njegov rad ceni u muzeološkim i kolekcionarskim krugovima. Na primer, Regionalni muzej u Jagodini čuva venčanu fotografiju iz 1896. snimljenu u Kragujevcu – delo je to Ljubiše Đonića, a dimenzije slike su 10,4×16,1 cm.
Prisustvo Đonićevih radova u muzejskim zbirkama potvrđuje da su originalni primerci njegovih portreta danas retkost i cenjena antikvitetna građa. Uz to, fotografije iz njegovog ateljea često krase zbornike i kataloške publikacije o istoriji fotografije u Srbiji, što dodatno podiže njihovu tržišnu vrednost. Sve to znači da kolekcionari prepoznaju Đonićeve originalne portrete kao autentične i značajne artefakte iz perioda stare Srbije.