ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 2005
Autor: Domaći
Oblast: Košarka
Jezik: Srpski

Nebojša Popović UVEK PRVI Slavo Stojković
Košarkaški savez SCG, 2005.
Košarkaška Fondacija
Edicija Akademici košarke

Kako je nastala jugoslovenska košarka
Knjiga je u vrlo dobrom stanju

Nebojša Popović (Irig, 8. februar 1923 — Beograd, 20. oktobar 2001) je bio košarkaški igrač, trener, reprezentativac i dugogodišnji funkcioner u košarkaškom sportu. Jedan je od tvoraca košarkaške sekcije Crvene zvezde i predvodnik generacije koja je osvojila 10 uzastopnih šampionskih titula Jugoslavije.
Nebojša Popović je najzaslužniji za veliku ekspanziju košarke u bivšoj SFRJ. Svojevremeno dugogodišnji generalni sekretar FIBA Borislav Stanković rekao da je „Nebojša Popović bio pokretač svega“, a jedan od naših najboljih i najtrofejnijih trenera svih vremena Ranko Žeravica „da je Nebojša Popović otac Jugoslovenske košarke“.
Jedan je od osnivača Košarkaškog kluba Crvena Zvazda sa članskom kartom br. 1. Člansku kartu sa istim brojem je preuzela njegova ćerka Zvezdana 2015. godine, nakon obnavljanja članstva. Ličnim trudom sa ostalim entuzijastima poput Bore Stankovića podigao je koševe na Malom Kalemegdanu, mestu gde će Crvena zvezda igrati dugi niz godina, a gde joj je i danas sedište. Igračka i trenerska karijera mu se isprepliću, jer je istovremeno i igrač i trener u prvim posleratnim godinama. Učestvovao je u osvajanju 10 uzastopnih šampionskih titula Jugoslavije. Nebojša je bio kapiten i najbolji strelac Crvene zvezde u tri sezone 1946. (65 poena na sedam utakmica), 1947. (146 poena u devet mečeva – prosek 16,2 po meču, sjajan za to vreme) i 1949. (163 poena na 18 utakmica). Za Crvenu zvezdu je odigrao 58 takmičarskih utakmica i postigao 518 poena (prosek 8,9 poena po meču).
Igračku karijeru proveo je u Crvenoj zvezdi (1945—1951) a jedno vreme je nastupao i za italijansku ekipu Galatarze tokom 1952. godine.
Podjednako uspešan bio je i kao trener u ženskoj konkurenciji, a sa ŽKK Crvena zvezda osvojio je sedam šampionskih titula (1946—1952), što ga sa 17 titula prvaka države svrstava u red naših najuspešnijih trenera svih vremena.
Odigrao je 39 utakmica za reprezentaciju Jugoslavije (1946—1952). Učestvovao na Svetskom prvenstvu U Buenos Ajresu 1950. Ostalo je zabeleženo da je Nebojša postigao prvi koš na Svetskim prvenstvima, a u Argentini bio i igrač i trener „plavih“. Igrao je i na Evropskom prvenstvu u Pragu 1947.
Po završetku igračke i trenerske kariijere postaje generalni sekretar Jugoslovenskog olimpijskog komiteta, član je Tehničke komisije FIBA 35 godina, predsednik Komisije FIBA za međunarodna takmičenja, predsednik Košarkaškog saveza Beograda, predsednik Košarkaškog saveza Srbije (1982—1983) i predsednik Košarkaškog saveza Jugoslavije (1985—1987). Bio je glavni i odgovorni urednik Jugoslovenske radio-televizije. Više od četiri decenije radio je kao dopisnik iz Beograda za renomirani italijanski sportski dnevnik Gazeta delo Sport.
FIBA mu je 1997. uručila Orden časti, a Međunarodni olimpijski komitet ga je odlikovao prestižnom nagradom „Sportska univerzalnost“. U Alkobendasu predgrađu Madrida, Španija, 1. marta 2007. godine, otvorena je Kuća slavnih Međunarodne košarkaške organizacije. Zajedno sa još 38 ličnosti bilo je i 5 košarkaških igrača, trenara, sudija i košarkaših radnika iz Srbije koji su zadužili košarkaški sport. Među njima je i Nebojša Popović