ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1997.
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Stubovi kulture, 1997.
Biblioteka Minut, knjiga 28.
Četvrto izdanje.
Ninova nagrada 1996.
Jedan od najboljih naših savremenih romana.

Mamac je roman o majci, toj pouzdanoj sili koja je bila stub piščeve porodice, nenametljivoj, a ipak duboko utkanoj u sve pore njegovog života. Suočavana s tragičnim gubicima, pod udarom istorijskih zbivanja koja su težila da je unište, ona je uspevala u onome što pisac nikada nije savladao – da živi život, otvorenih očiju dočekujući ono što joj on donosi.
U gustom tkanju naracije pripoveda se upečatljiva priča o porodici, tragediji i gubitku, i istorijskom usudu našeg podneblja.
Roman je nagrađen Ninovom nagradom, doživeo je više izdanja i preveden je na šesnaest jezika.

David Albahari (Peć, 15. mart 1948) srpski je pisac i akademik. Albahari uglavnom piše romane i kratke priče koje su često autobiografske. Takođe je i prevodilac sa engleskog jezika.[1]
Biografija

Rođen je u porodici jevrejskog porekla.

David Albahari je u Zagrebu studirao englesku literaturu i jezik. Prvu zbirku kratkih priča „Porodično vreme“ je objavio 1973. godine. Postao je popularan u književnim krugovima četvrtom knjigom „Opis smrti“, za koju je dobio nagradu „Ivo Andrić“.

Godine 1991. postao je predsednik Saveza jevrejskih opština Jugoslavije, a radio je i na evakuaciji jevrejskog stanovništva iz Sarajeva. Godine 1994. preselio se s porodicom u Kalgari, gde i dalje živi. I dalje piše i objavljuje na srpskom jeziku.

Član je van radnog sastava Srpske akademije nauka i umetnosti pri Odeljenju jezika i književnosti od 2. novembra 2006. godine..[2]

David Albahari je pisac prilično zatvorenog, na momente čak hermetičnog izraza, autor koji zahteva ne samo veliki čitalački napor, već i punu saradnju čitaoca u izgrađivanju značenja pojedinih dela. Uprkos tome, on je tokom svog gotovo tridesetogodišnjeg postojanja u srpskoj literaturi stekao ne samo nepodeljenu naklonost kritike, već i prilično veliki broj čitalaca. Interesantna je pojava da se među ljubiteljima knjige u Srbiji teško može naći čitalac koji nema jasno izražen vrednosni stav prema Albaharijevom opusu: s jedne strane nalazi se prilično širok sloj obožavalaca njegove proze među kojima on često predstavlja pravog kultnog pisca, dok se s druge strane nalazi nešto uža grupa onih kojima izrazita složenost i naglašena artificijelnost njegovog izraza stvara prilično jak otpor.[3]

Kritika je od samog početka prihvatila Albaharijevo stvaralaštvo uz izuzetno pohvalne ocene, počev od najranijih prikaza prve zbirke, kada je Bogdan A. Popović zaključio u prikazu „Porodičnog vremena“ da je pripovedačka polazišna pozicija „za darovitog mladog pisca... od neprocenjive vrednosti“, pa sve do skorašnjeg suda Vase Pavkovića da je samo pitanje vremena „kada će svet prepoznati velikog pisca srpskog jezika“. Albaharijeva ostvarenja prevođena su na francuski, nemački, engleski, hebrejski, poljski, italijanski, makedonski, slovenački, albanski, slovački, mađarski... Svaka nova knjiga Davida Albaharija predstavlja za našu književnost pravi događaj jer nosi u sebi ekskluzivnost povezivanja domaće literature sa svetskom književnom baštinom.[4] Kasnih osamdesetih, Albahari je započeo prvu formalnu peticiju za legalizaciju marihuane u Jugoslaviji.

U Kanadi živi od 1994. godine, a po penzionisanju namerava da se preseli u Zemun, šeta uz Dunav i igra šah.[5]
Nagrade

Nagrada Saveza jevrejskih opština Jugoslavije, za pripovetku „Dobročinitelj”, 1971.
Nagrada Saveza jevrejskih opština Jugoslavije, za pripovetku „Jahiel, 1930”, 1972.
Nagrada Saveza jevrejskih opština Jugoslavije, za pripovetku „Moj deda, kantor u N.”, 1973.
Andrićeva nagrada, za zbirku priča Opis smrti, 1982.
Nagrada „Branko Ćopić”, za zbirku priča Pelerina, 1994.
Nagrada „Stanislav Vinaver”, za zbirku priča Pelerina, 1994.
NIN-ova nagrada, za roman Mamac, 1996.[6]
Balkanika (književna nagrada), za roman Mamac, 1997.
Nagrada Narodne biblioteke Srbije za najčitaniju knjigu godine, za roman Mamac, 1998.
Nagrada grada Beograda „Despot Stefan Lazarević”, za roman Pijavice, 2005.
Nagrada „Zlatni suncokret”, za zbirku priča Svake noći u drugom gradu, 2008.[7]
Nagrada „Milovan Vidaković”, 2013.
Nagrada „Isidora Sekulić”, za roman Životinjsko carstvo, 2014.
Nagrada „Dušan Vasiljev”, za roman Životinjsko carstvo, 2015.
Nagrada „Todor Manojlović”, 2015.
Nagrada „Veljkova golubica”, 2016.
Prva nagrada na festivalu „Друга приказна” (Druga priča), Skoplje, Makedonija, 29. jul 2016.[8]
Međunarodna nagrada za književnost „Aleksandar Tišma”, za roman Danas je sreda, 2022.[9]

Romani | Novels

DANAS JE SREDA (Today is Wednesday), Čarobna knjiga, Beograd, 2017.
ŽIVOTINJSKO CARSTVO (Animal Kingdom), Čarobna knjiga, Beograd, 2014.
KONTROLNI PUNKT (Checkpoint), Stubovi kulture, Beograd, 2011.
ĆERKA (Daughter). Stubovi kulture, Beograd, 2010.
BRAT (Brother) Stubovi kulture, Beograd, 2008.
LUDVIG Stubovi kulture, Beograd, 2007.
PIJAVICE (Leeches) Stubovi kulture, Beograd, 2005.
MARKE (Stamps) Zepter, Beograd, 2006. (Za mlade/ For teenagers)
SVETSKI PUTNIK (Globetrotter) Stubovi kulture, Beograd, 2001.
GEC I MAJER (Goetz and Meyer) Stubovi kulture, Beograd, 1998.
MRAK (Darkness) Narodna knjiga, Beograd, 1997.
MAMAC (Bait) Stubovi kulture, Beograd, 1996. Narodna knjiga, Beograd, 1997.
SNEŽNI ČOVEK (Man of snow) Stubovi kulture, Beograd, 1995. Narodna knjiga, Beograd, 1997. Rad, Beograd, 2000.
KRATKA KNJIGA (Short book) Stubovi kulture, Beograd, 1993. Narodna knjiga, Beograd, 1997.
CINK (Tsing) Filip Višnjić, Beograd, 1988. Dereta, Beograd, 1995. Narodna knjiga, Beograd, 1997. Stubovi kulture, Beograd, 2004.
SUDIJA DIMITRIJEVIĆ (Judge Dimitrijevic) Matica srpska, Novi Sad, 1978. (Novel) Narodna knjiga, Beograd, 1997.

Top

Priče | Stories

21 priča o sreći, Kulturtreger, Multimedijalni Institut, Zagreb, 2017.
Nove male priče, Gradska narodna biblioteka `Žarko Zrenjanin`, Zrenjanin, 2016.
PROPUŠTENA PRILIKA (Missed opportunity)Arhipelag, Beograd, 2013.
MALE PRIČE (Small stories)Čarobna knjiga, Beograd, 2013.
KRAVA JE USAMLJENA ŽIVOTINJA (Cow is a Lonely Animal)Čarobna knjiga, Beograd, 2013.
U POTRAZI ZA FIGURAMA, zEtna, Senta, 2012.
NEMA PESMA - IZABRANE PRIČE (Mute Song - Selected Stories) Beograd, Stubovi kulture, 2009.
SVAKE NOĆI U DRUGOM GRADU (Every night in another city) Srpska književna zadruga, Beograd, 2008.
SENKE (Shadows) Stubovi kulture, Beograd, 2006.
DRUGI JEZIK (Second language) Stubovi kulture, Beograd, 2003.
NAJLEPŠE PRIČE (The best stories) Prosveta, Beograd, 2001.
NEOBIČNE PRIČE (Unusual stories) Stubovi kulture, Beograd, 1999.
IZABRANE PRIČE (Selected stories) Stubovi kulture, Beograd, 1994.
PELERINA (Cloak) KOS, Beograd, 1993. Narodna knjiga, Beograd, 1997.
JEDNOSTAVNOST (Simplicity) Rad, Beograd, 1988. Narodna knjiga, Beograd, 1997.
FRAS U ŠUPI (Shock in the shed) Rad, Beograd, 1984. Narodna knjiga, Beograd, 1997.
OPIS SMRTI (Description of death) Rad, Beograd, 1982. Narodna knjiga, Beograd, 1997. SKZ, Beograd, 2004.
OBIČNE PRIČE (Ordinary stories) ICS, Beograd, 1978.
PORODIČNO VREME (Family time) Matica srpska, Novi Sad, 1973. Narodna knjiga, Beograd, 1997.

Top

Eseji | Essays

PROZA O PROZI: Fragmenti o kratkoj priči, Gradska biblioteka `Karlo Bijelički, Sombor, 2017.
KNJIGA O MUZICI (Book of Music) - u saranji sa Žarkom Radakovićem, Stubovi kulture, Beograd, 2010.
PAMTIVEK (Eternal memories), Stubovi kulture, Beograd, 2010.
LJUDI, GRADOVI I ŠTOŠTA DRUGO (People, towns and much more), Dnevnik, Novi Sad, 2011.
SVAŠTARA O TRAVI, Gradac, Čačak, 2008.
DIJASPORA I DRUGE STVARI (Diaspora and other things) Akademska knjiga, Novi Sad, 2008.
TERET (Burden) Forum pisaca, Beograd, 2004.
PREPISIVANJE SVETA (Rewriting the world) KOV, Vršac, 1997.

Top

Drame

Tri drame. Zepter, Beograd, 2013.

Top

Za decu | For children

NI DANA BEZ ČUDA (Not a day without a miracle), Povelja, Kraljevo, 2010.
EMA I JEŽ KOJI NESTAJE (Ema and the Disappearing Hedgehog) Zepter, Beograd, 2008.