ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 2010.
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Stubovi kulture, 2010.

Možda najpoznatiji i najbolji roman Milete Prodanovića.
Snažna priča o ocu, o detinjstvu i o odrastanju, o postojanju i o nestanku jedne zemlje, o Italiji i o umetnosti.
Govoreći o jednom putovanju sa ocem, Ultramarin postaje izvrsna romaneskna rekonstrukcija niza javnih i privatnih istorija koje su stvarno ili simbolički obeležile srpsku, jugoslovensku i balkansku istoriju druge polovine XX veka sve do našeg vremena.
Ultramarin prati putovanje sa ocem po savremenoj Italiji i po istoriji možda najuzbudljivije evropske umetnosti i istovremeno rekonstruiše očeva sećanja i lično odrastanje ispunjene istorijskim i društvenim, umetničkim i političkim senzacijama i izazovima.
Roman u slici i reči.
Za razliku od prethodnog izdanja koje je bilo sastavljeno od dva toma, jednog u kome je bio tekst romana i drugog u kome su se nalazile slike i fotografije, izdanje Ultramarina koje je objavljeno u Arhipelagu, integrisalo je u jednu multimedijalnu i provokativnu celinu reči i slike ovog uzbudljivog i zanosnog romana.

Mileta Prodanović (Beograd, 1959), pisac i slikar.
Profesor na Likovnoj akademiji Univerziteta umetnosti u Beogradu.
Romani: Večera kod Svete Apolonije (1983), Novi Klini (1989), Pas prebijene kičme (1993), Pleši, čudovište, na moju nežnu muziku (1996), Crvena marama, sva od svile (1999), Ovo bi mogao biti Vaš srećan dan (2000), Vrt u Veneciji (2002), Eliša u zemlji svetih šarana (2003), Kolekcija (2006), Ultramarin (2010, 2015), Arkadija (2013), Vitiligo (2014).
Knjige priča: Putopisi po slikama i etiketama (1993), Nebeska opera (1995), Agnec (2008), Hermelin – izabrane i nove priče (2009).
Knjiga pesama: Mijazma (1994).
Knjige putopisa: Oko na putu (2000), Povorka čudesa (2008).
Knjige eseja: Stariji i lepši Beograd (2001), Tranziciona galanterija (2011).
Nagrade za književnost: Književna stipendija „Borislav Pekić“, Nagrada „Bulgarica“ za najbolju knjigu na prostoru ex-Yu u 2000. godini, Nagrada grada Beograda za najbolju knjigu u 2002. godini, Vitalova nagrada za najbolju knjigu 2008. godine, Nagrada iz Fonda „Todor Manojlović“ za moderni umetnički senzibilitet (2011), Nagrada „Stevan Pešić“ (2011).
Proza Milete Prodanovića prevođena je na engleski, španski, mađarski, italijanski, francuski, nemački, poljski, ukrajinski, slovenački, bugarski, makedonski i grčki jezik.
Izlagao je na više samostalnih i grupnih likovnih izložbi.
Živi u Beogradu.