Godina izdanja: 2016
ISBN: 978-86-86431-15-8
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Autor - osoba Karahasan, Dževad, 1953- = Karahasan, Dževad, 1953-
Naslov Sara i Serafina : [roman] / Dževad Karahasan
Vrsta građe roman
odrasli, opšte (lepa književnost)
Jezik bosanski
Godina 2016
Izdavanje i proizvodnja Novi Sad : Bulevar, 2016 (Novi Sad : Daniel print plus)
Fizički opis 173 str. ; 20 cm
Zbirka ǂEdicija ǂYUnikati ; 3
(broš.)
Napomene Tiraž 1.000
O autoru: str. 173
Na koricama beleška o delu.

Iako u obliku umetničke fikcije dočarava jedan nesvakidašnji isečak iz sarajevskog stradanja 1992-1993, a izvorno je objavljen još 1999. godine, ovaj kratki roman Dževada Karahasana gotovo neizbežno, čini se, i danas priziva stare nedoumice oko potrebe i razmera vremenskog odstojanja u prikazivanju na ovaj ili onaj način nesavladane prošlost...
Roman „Sara i Serafina` preveden je do sada na nemački, švedski, španski i slovenački jezik, a književna redakcija čuvenog Zidojče cajtunga ga je uvrstila među 50 najboljih savremenih svetskih romana.

Dževad Karahasan (rođen u Duvnu, danas Tomislavgrad 1953.) jugoslavenski i bosanskohercegovački je književnik, dramatičar, esejist, romanopisac.
Biografija
U rodnom je gradu završio osnovno i gimnazijsko školovanje. Diplomirao je na Filozofskom fakultetu u Sarajevu, studij komparativne književnosti i teatrologije, a u Zagrebu, na Filozofskom fakultetu u Zagrebu, branio je doktorski rad. Dugi niz godina učestvovao je u uređivanju sarajevske revije kao urednik za kulturna pitanja Odjek, te dramaturg u Zeničkom narodnom pozorištu.
Od 1986. do 1993. Karahasan je na mjestu docenta za dramaturgiju i historiju drame na Akademija scenskih umjetnosti u Sarajevu, gdje vrši dužnost dekana. Bio je glavni urednik časopisa za teoriju i kritiku umjetnost Izraz u Sarajevu. Od 1993. nakon odlaska iz Sarajeva zbog rata u BiH, živi u Grazu. 1994-95. godine gostujući je profesor na Univerzitetu u Salzburgu, 2001. u Innsbrucku, a u Berlinu od 2009-10. 1995. godine postaje stipendist DAAD Berlin, a 1995. i 1997. je lektor za bosanski, hrvatski i srpski jezik na Odsjeku za slavistiku Univerziteta u Göttingenu. U akademskoj godini 2007/08. je stipendist naučnog kolegija Wissenschaftskolleg u Berlinu.
Od 1993. radi kao dramaturg za pozorište ARBOS – Gesellschaft für Musik und Theater. Piše drame, romane, pripovjetke, eseje, historiju i kritiku teatra i učestvuje kao pozorišni reditelj. Njegovi pozorišni komadi igraju se u Austriji (Beč, Krems, Hallein, Eisenstadt, Salzburg, Villach, Klagenfurt), Njemačkoj (Gera, Erfurt, Berlin, Leipzig), Bosni i Hercegovini (Sarajevo), Ukrajini (Odesa), Češkoj (Prag, Hradec Králové, Brno), Kosovu (Priština), Poljskoj (Szczecin), Singapuru (Singapore Arts Festival) i SAD (Washington D.C.). Živi i radi u Grazu i Sarajevu sa suprugom Draganom Tomašević-Karahasan.

Djela
Odlike su Karahasanova djela modernističke i inovativne pripovjedne tehnike u kojima se miješaju žanrovske karakteristike, esejizacija i dramatizacija proze, kao i bogatstvo jezika. Iako prvenstveno, po vlastitom izboru i angažmanu dramski pisac, Karahasan je ostvario najjače prodore u narativnoj i esejističko-memoarskoj prozi. Cijenjen i uspješan dramski autor, prije svega u zemljama njemačkog govornog područja, ovaj pisac, po mišljenju mnogih, dijeli u tom aspektu sudbinu jednoga od svojih uzora, Miroslava Krleže: kao i hrvatski pisac, i bošnjački spisatelj je fasciniran pozorištem za koje je napisao veći broj priznatih drama, no njegova najsnažnija djela su ipak, vjerovatno, romani i esejistička memoaristika.
Roman „Istočni diwan“, djelo o sufijskom mučeniku i svecu Al-Halladžu, kompleksnu studiju u kojoj se preklapaju vjerno rekonstruirani ambijent Bagdada u 8. vijeku, refleksivni pasaži i egzistencijalno-spiritualna drama legendarnog martira, pjesnika i aforističkog mislioca. Za razliku od Selimovića u romanu „Derviš i smrt“, Karahasan dobro poznaje problematiku sufijskog misticizma. „Dnevnik selidbe“ je upečatljiva memoarska proza, prikaz opsade Sarajeva i funkcioniranja ljudske zajednice u neljudskim okolnostima, dok je kratki roman „Sara i Serafina“, o dvostrukom identitetu, stalnoj prisutnosti smrti i apsurdnoj pogibiji u opkoljenom gradu virtuozno djelo ispričano u jednom dahu do danas nedovoljno cijenjeno i ocijenjeno ostvarenje u kojemu se prelamaju dokumentaristički realizam, osobno ispovjedna naracija i borgesovki irealna atmosfera.

Bibliografija
Kazalište i kritika, „Svjetlost“, Sarajevo, 1980.
Kraljevske legende, „Veselin Masleša“, Sarajevo, 1980.
Kralju ipak ne sviđa se gluma, Sarajevo, 1983.
Strašno je vani, Sarajevo, 1984.
O jeziku i strahu, Sarajevo, 1987.
Model u dramaturgiji, Omladinski centar Zagreb, Zagreb, 1988.
Istočni diwan, „Svjetlost“, Sarajevo, 1989.
Východný díwán, „Kalligram“, Bratislava, 2007.
Misionari, „Svjetlost“, Sarajevo, 1989.
Stidna žitija, „Bratstvo-Jedinstvo“, Novi Sad, 1989.
Stid nedjeljom, „August Cesarec“, Zagreb, 1991.
Kuća za umorne, „August Cesarec“, Zagreb, 1993.
Dnevnik selidbe, „Duriex“, Zagreb, 1993.
Loučení se Sarajevem, „Mladá fronta“, Prag, 1995.
Al-Mukaffa, ARBOS, Klagenfurt-Salzburg-Beč, 1994.
Povučeni anđeo, ARBOS, Klagenfurt-Salzburg-Beč, 1995.
Šahrijarov prsten, „Bosanska riječ“, Sarajevo, 1996.
Koncert ptica, ARBOS, Beč, 1997.
Forme teatra kao artikulirana forma života (Herbert Gantschacher), Beč, 2000.
Noćno vijeće, „Profil internacional“, Zagreb, 2005.
Gozba, ARBOS, Villach-Hradec-Salzburg, 2005.
Dževad Karahasan - sabrana djela (Istočni diwan, Šahrijarov prsten, Sara i Serafina, Noćno vijeće), „Dobra knjiga“, Sarajevo, 2007.
Izvještaji iz tamnog vilajeta, „Dobra knjiga“, Sarajevo, 2007.
Sjeme smrti, Sarajevo, 2012.
Što pepeo priča, Sarajevo, 2016.

Nagrade
1981. Nagrada „Veselin Masleša“, Sarajevo;
1990. Jugoslovenska nagrada za roman, Sisak
1991. Književna nagrada franjevačke provincije Bosna Srebrena
1994. Evropska nagrada za esej „Charles Veillon“, Pariz
1995. Nagrada „Bruno Kreisky“ za političku knjigu, Beč
1996. Nagrada Stadtschreiber von Graz
1999. Nagrada Herder, Beč
2004. Leipciška književna nagrada za evropsko razumjevanje, Leipzig
2010. Slovenska Nagrada Vilenica, Vilenica;
2012. Počasna nagrada Nagrada Heinrich Heine, Düsseldorf
2012. Goethe medalja, Goethe instituta, Düsseldorf
2020. Goethe nagrada grada Frankfurta

MG113 (N)