ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 2015
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Autor - osoba Deledda, Grazia, 1871-1936 = Deleda, Gracija, 1871-1936
Naslov Posle razvoda / Gracija Deleda ; sa italijanskog preveo Aleksandar V. Stefanović
Jedinstveni naslov Dopo il divorzio. srpski jezik
Vrsta građe roman
URL medijskog objekta odrasli, ozbiljna (nije lepa knjiž.)
Jezik srpski
Godina 2015
Izdanje 1. izd.
Izdavanje i proizvodnja Smederevo : Heliks, 2015 (Novi Sad : Artprint media)
Fizički opis 213 str. ; 20 cm
Drugi autori - osoba Stefanović, Aleksandar V., 1926- = Stefanović, Aleksandar V., 1926-
ISBN 978-86-86059-68-0 (broš.)
Napomene Prevod dela: Dopo il divorzio / Grazia Deledda
Autorkina slika na koricama
Tiraž 1.000
Beleška o piscu: str. [214]
Beleška o prevodiocu: str. [215].

Klasično delo svetske književnosti, roman Posle razvoda, potresna je životna drama o mladoj Đovani i njenom mužu Kostantinu koji biva osuđen na višegodišnju robiju za ubistvo koje nije počinio.
Ophrvana tugom, nemoćna pred strašnom sudbinom, Đovana odlučuje da se razvede od muža i preuda za muškarca kog ne voli ali koji joj može omogućiti da se izbavi iz velike bede. Kad nekoliko godina kasnije pravi ubica prizna svoj zločin, a bivšeg muža puste na slobodu, nesrećna žena se nađe pred novom prekretnicom.
Roman italijanske književnice Gracije Delede, dobitnice Nobelove nagrade za književnost, slikovito dočarava hroniku stradanja dva mlada bića suočena s rigidnošću konzervativnog društva s početka XX veka. Ova potresna priča svedočanstvo je o velikoj strasti, ljubavi i krivici, o veri i sujeverju. Snažni i autentični likovi oslikani su jednako brižljivo i upečatljivo kao i ruralna, često nemilosrdna Sardinija koju nastanjuju.

„Ulice su bile prazne. Sunce tek što je bilo granulo iznad granitnih vrhova Ortobena, ispunjavalo je vazduh sitnim ružičastozlatnim prahom. Nebo je bilo tako plavetno, ptice tako vesele, a vazduh tako blag i mirisan, da se činilo kao da je praznično jutro, još neoživelo od prisustva sveta i zvonjave sa crkvenih tornjeva. Đovana, prelazeći put koji je od stanice vodio do zatvora, gledala je daleke modrikaste bregove na rubovima velikih divljih dolina, slične velikoj dijademi od ametista, udišući vazduh ispunjen šumskim mirisima, misleći na svoju škriljastu kućicu, na svoje dete, na izgubljenu sreću, i osećala se kao da umire.“
MG20