Tip: Ostalo
ISBN: Ostalo
Godina izdanja: .
Autor: Domaći
Vrsta: Pravopisni rečnici
Jezik: Srpski

srpsko-hrvatski rečnik varijanata
POSVETA AUTORA
Izdavač: BATA ORBIS Beograd 1994
Latinica
Broširani povez 213 str

Između prvog izdanja 1989. godine i drugog izdanja 1994. godine ovog rečnika prošlo je pet godina. Prvo izdanje je izdao beogradski „Stilos” u 5000 primeraka, a drugo „Bata Orbis” (Beograd) u 1000 primeraka.
Sve vreme od prvog do ovog izdanja nastavio sam da beležim reči koje se razlikuju u srpskoj i hrvatskoj varijanti, bilo da ih ranije nisam uočio ili su nastale u međuvremenu.

Postavilo se i pitanje kojim jezikom govore građani Bosne i Hercegovine, da li srpskohrvatskim ili bosanskim, ili možda bošnjačkim. U Crnoj Gori rasprava kojim jezikom zvanično govore građani Crne Gore još nije okončana. Jedan deo Crnogoraca želi i dalje da se taj jezik zove srpski, neko vreme se zvao maternji, a zvanično kao da je prevladala struja koja smatra da on treba da se zove crnogorskim jezikom, s tim da ima dva konsonanta više nego ostali standardi nekadašnjeg srpskohrvatskog jezika.
Ovaj Rečnik, kako to u naslovu stoji, bavi se razlikama između srpske i hrvatske književne i govorne varijante, s tim da su u njega ušli i neki široko rasprostranjeni lokalizmi, a i neki arhaizmi koje pripadnici tih naroda još znaju, katkada upotrebljavaju ili ih obnavljaju (najviše u Hrvatskoj) .
U Rečniku je iz prethodne terminologije u mnogim jedinicama ostala kolokvijalna upotreba izraza istočna i zapadna varijanta, mada bi pravilnije bilo, prema sadašnjem stanju stvari – srpska i hrvatska varijanta, koja je takođe često navođena. Međutim, činjenica je da Hrvati geografski žive zapadno, a Srbi istočno u odnosu jedni na druge, na teritorije koje se odskora u međunarodnoj geopolitičkoj terminologiji zove Zapadni Balkan.
Razmatrao sam temu da li da se obrađene reči akcentuju. To bi, međutim, bio znak da smatram da je reč o naučnom delu, napravljenom po svim pravilima takvih rečnika. U tom slučaju morao bih se odreći nekih anegdota i zapažanja, kao pokušaja duhovitosti, preko kojih sam, čini mi se, bolje odrazio sadašnje stanje jezika i njegovih varijanata. Ovim neću da kažem da se nisam trudio da ovaj rečnik što vernije odrazi sadašnje stanje sličnosti i razlika između jezika Srba i Hrvata. Takav sa svim vrlinama, manama i nedoslednostima možda će jednog dana poslužiti nauci.