ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 434
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!


Jelena i Srboljub Kojadinovic

Srboljub Kojadinović (Beograd, 1. jul 1942 — Beograd, 5. jul 2018) bio je jugoslovenski i srpski slikar, putopisac, građevinski inženjer i moreplovac.

Biografija
Srboljub Kojadinović je rođen 1942. godine u Beogradu. Maturirao je u Petoj beogradskoj gimnaziji. Na Građevinskom fakultetu u Beogradu diplomirao je 1967. godine kod akademika Đorđa Lazarevića. Početkom sedamdesetih godina prošlog veka sa suprugom Jelenom preselio se u Pariz. Godine 1976. u pratnji supruge i trinaestomesečnog sina Vanje, na jedrenjaku kojeg su izgradili sami i simbolično ga nazvali Kli-kli, isplovljavaju iz francuske luke Avr prema polutaru ne bi li u decenijama koje slede oplovili čitav svet, najpre Atlanski, a onda Tihi i Indijski okean. Na putovanju dugom više od tri decenije, Kojadinovići će živeti na Tahitiju, Novom Zelandu, Reunionu, Korzici… Vulkansko ostrvo Reunion u Indijskom okeanu biće njihov dom pune dvadeset i dve godine. Srboljub je na ovom ostrvu radio kao arhitekta i građevinac. Već u srednjoškolskim danima bio je zainteresovan za slikarstvo. Prilikom pristajanja, u raznim zemljama, kao inventivni, samouki umetnik učestvovao je na više od trideset kolektivnih i samostalnih izložbi u periodu od 1980. do 2004. godine na Polinežanskim ostrvima, Novom Zelandu, Reunionu, Kipru, u Izraelu, Grčkoj… U Francuskoj je izlagao 2005. i 2006. godine i to na samostalnim izložbama u Nici, Mantonu, Kanu i Evijanu i na kolektivnim u Lavandu, Nici i Sen Tropeu — Grimou. Nakon Francuske, dela Srboljuba Kojadinovića izlagana su i u Srbiji na kolektivnim izložbama u Umetničkom paviljonu „Cvijeta Zuzorić” u Beogradu 2008. i 2018. godine u organizaciji Muzeja naivne i marginalne umetnosti kao i na samostalnim izložbama u Salonu Nautike (2008), Studentskom kulturnom centru (2009), Galeriji Doma vojske Srbije (2009), Galeriji 73 (2009), Akademiji 28 (2012), Etnografskom muzeju (2016) i dr. Izlagao je i u Centru za kulturu „Sveti Stefan” u Despotovcu (2010) i u Galeriji Josip Bepo Benković u Herceg Novom (2011). Bio je član ULUS-a i Društva slikara u Sen Tropeu. Dobitnik je prve nagrade za slikarstvo (Prestige de l’ Art) u Nici (2005). Kao putopisac, pored redovnih mesečnih dopisa Ilustrovanoj Politici, autor je i putopisa Sunčano jedro (1979), Sedam godina za tri okeana (1989) i Dva pokoljenja, isti jarboli (2007). U saradnji sa RTS-om 1982. godine snimio je TV seriju Vanja s okeana, a u saradnji sa RTCG 2007. godine snimio je film Put oko svijeta. Njegova monumentalna slikarska ostvarenja nalaze se u galerijama, muzejima i privatnim kolekcijama širom sveta, a odnedavno i u Muzeju naivne i marginalne umetnosti u Jagodini.[1]

Stil
Iskustva na brodu i ostrvima nesumnjivo će uticati na slikarsku aktivnost, odabir tema i likovni izraz Srboljuba Kojadinovića. Sa druge strane, ovog umetnika jednako pokreće neizvesnost globalizacije, hrišćansko predanje, poezija Pabla Nerude koju je čitao (Objašnjavam neke stvari, Pablo Neruda, 2006), kao i nacionalna istorija prožeta bremenitim zbivanjima, koja su zadesila srpski nacion poslednjih decenija (Balada o nerođenim Srbima, 2008). Na ostvarenjima velikih formata, pretežno vertikalno impostiranih i oslikanih tehnikom akrilika na platnu ili šper ploči, umetnik nas uvlači u svoj svet, prenoseći nam svoja iskustva i razmišljanja. Glavna odlika likovnog manira Srboljuba Kojadinovića je instiktivno prepletanje realno opažajnog i irealnog.[1]

Važna karakteristika, koja povezuje većinu Kojadinovićevih slika je i takozvani horror vacui. U težnji da što deskriptivnije dočara fenomene koje predstavlja, on koristi svaki kvadratni milimetar podloge na kojoj stvara. Na ovaj način detalje poput mozaika kombinuje i uklapa u jedinstvenu celinu. Poslednji radovi Srboljuba Kojadinovića prevazilaze njegove velike formate, a u tehnici odlaze i korak dalje, naročito kada je medijum samog likovnog izraza u pitanju. On istražuje i eksperimentiše ne samo motivima, već i u tehnici. Na monumentalnim diptisima i triptisima, umetnik će, neretko kombinovanom tehnikom akrilika i štampe, na inventivan način pojačati intenzitet i snagu svojih već prepoznatljivih tema.