Godina izdanja: 2021
ISBN: 978-9958-30-582-5
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Autor - osoba Cvijetić, Darko
Naslov Noćna straža / Darko Cvijetić
Vrsta građe dr.knjiž.oblici ; odrasli, ozbiljna (nije lijepa knjiž.)
Jezik bosanski, srpski
Godina 2021
Izdavanje i proizvodnja Sarajevo ; Zagreb : Buybook, 2021 (Sarajevo : Dobra knjiga)
Fizički opis 185 str. ; 21 cm
Zbirka Savremena bh. književnost
(Buybook, Sarajevo)
978-953-8226-79-3 (Buybook, Zagreb)
Napomene O autoru: str. [179]
Slika autora i bilješka o njemu na zadnjem kor. listu.

Kao i do sada, Cvijetićeva jezikotvornost jeste „prostor u kojem se [moja] odsutnost udomljuje, šćućurava i ušutkuje u predkriku” (Pusta Bosna): poriv koji se ostvaruje na granici između mučne zanemelosti, između muka svojstvenog Benjaminovom anđelu istorije, i munkovskog krika koji žudi da napusti prostor slike/fikcije i prelije se na posmatrača/čitaoca, pozivajući na zajednički boravak u teskobi (ne)izrecivosti rata, u rečenicama koje osećaju duboki umor izazvan nužnošću sopstvenog postojanja, u rečima-mišićima, punim spazama.
Zorana Simić

Noćna straža je povratak na stare Cvijetićeve i cvijetićevske forme. Romani, koji su formalno bili vrlo kratki, oba kraća od jedva malo duže pripovijetke, u suštinskom su smislu bili dvije gotovo nepregledne epsko-lirske gromade. Nešto poput Seoba Miloša Crnjanskog, samo bez sretnog završetka. Ili bez ikakvog završetka. Zanimljivo je, međutim, da se i u Noćnoj straži nalaze, istina u komprimiranoj formi, iste takve, sasvim romaneskne, opsežne i nepregledne, sudbinske cjeline.
Miljenko Jergović

Kao što zemlja o kojoj piše nema parnjaka i ne podliježe uobičajenim pravilima, tako i njegov stil izmiče uvriježenim podjelama i klasifikacijama. Očekivano, autor i ovdje s lakoćom propituje mogućnosti i širi granice jezika, stvarajući nove riječi, kao, primjerice, u tekstovima koji se bave „grobobolnom” i „kostoljubivom” zemljom ili kad govori o „palimpsestarini” za prelazak na drugu stranu papira. Da, s puno razloga moglo bi se reći kako se Cvijetić jezikom igra. No, ta igra nije čin neobuzdanog veselja, od nje čitatelja podilaze žmarci. Svaka riječ nazubljena je oštrica koja duboko zasijeca i ostavlja ožiljke. Na svakom senzibilnom čitatelju, a na piscu, kladio bih se, još i više. Upravo stoga mu nitko ne bi smio zavidjeti na talentu.
Ivica Ivanišević

Darko Cvijetić (11. januar 1968, Prijedor) je bosanskohercegovački i srpski pesnik, pisac, režiser i dramaturg. Rođen 11. januara 1968. godine u prijedorskom naselju Ljubija (Rudnik) u familiji Srbina i Hrvatice. Odrastao i školovao se u Prijedoru. Često navodi kao jednog od uzora Ivana Obrenova. Piše poeziju, eseje, kratke priče, režiser je i dramaturg prijedorskog Pozorišta. Pesme su mu prevođene na nekoliko svetskih jezika: francuski, engleski, nemački, slovenački, hebrejski, albanski, mađarski, poljski, makedonski i jidiš. Uređuje književnički blog pod nazivom Hypomnemata. Član je dva društva: P.E.N. Centra Bosne i Hercegovine i Društva pisaca BiH.
Pesme iz njegova zbirke Ježene kožice, koje je na poljski preveo Miloš Valigorski (polj. Miłosz Waligórski) našla se u izboru za evropsku nagradu Evropski pesnik slobode (polj. Europejski Poeta Wolności) čije je finale 2020. godine, dok će 2019. godine čitava zbirka biti prevedena na poljski jezik u okviru tog festivala.
Na portalu Nomad uređuje rubriku poezija pod nazivom Ko to tamo peva. Darko Cvijetić je nesumnjivo jedan od najznačajnijih književnika postjugoslovenske književnosti, objavljivao tekstove i kolumne za sve važnije časopise u regionu, učesnik svih važnijih književnih festivala (kao što su Sarajevski dani poezije, Šopovi dani na Plivi, Slovo Gorčina u Stocu). Dnevničke zapise objavljivao na portalu Buka i Slobodna Evropa.
Objavljena dela
Noćni Gorbačov, 1990, Beograd;
Himenica, 1996, Beograd;
Manifest Mlade Bosne, 2000, Novi Sad;
Passport for Sforland, 2004, Banja Luka;
Masovne razglednice iz Bosne, 2012, Banja Luka;
Konopci s otiskom vrata, 2013, Mostar;
Mali ekshumatorski eseji, 2015, Banja Luka – Beograd.
Emotikoni u Viberu, 2016. Sarajevo
Paraolimpijske himne, 2017. dvojezično, Ljubljana
Ježene kožice, 2017. Zenica
Šindlerov lift, 2018. Sarajevo – Zagreb
Što na podu spavaš, 2020. Beograd – Sarajevo
Značajnije pozorišne režije
Nije čovjek ko ne umre, Velimir Stojanović, 1991.
Srpska drama, Siniša Kovačević, 1995.
Mandragola, N.Makijaveli, 1997.
Galeb, paviljon 6, po A.P. Čehovu, 2003.
Na čijoj strani, Ronald Harvud, 2007.
Kvartet, Ronald Harvud, 2012.
Feničanke, materijali, autorski projekat, 2013.
Generacija bez kosti, autorski projekat, 2015.
Bunar, Radmila Smiljanić, 2016.
Značajnije pozorišne uloge
Raskoljnikov, ZLOČIN I KAZNA,F.M. Dostojevski, režija Gradimir Gojer, 2007.
Boris Davidovič, GROBNICA ZA BORISA DAVIDOVIČA, Danilo Kiš, režija Gradimir Gojer, 2009.
Estragon, ČEKAJUĆI GODOA,Semjuel Beket, režija Radenko Bilbija
Clow, KRAJ PARTIJE, Semjuel Beket, režija Dragoljub Mutić

MG55