Godina izdanja: 1995
ISBN: 86-431-0046-5
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!

Autor - osoba Rašković, Jovan, 1929-1992 = Rašković, Jovan, 1929-1992
Naslov Duša i sloboda / Jovan Rašković
Vrsta građe knjiga
Jezik srpski
Godina 1995
Izdavanje i proizvodnja Novi Sad : Književno-umetnička zadruga Slavija, 1995 (Novi Sad : Budućnost)
Fizički opis 366 str., [16] str. s tablama : fotogr. ; 20 cm
Drugi autori - osoba Karadžić, Radovan, 1945- (autor dodatnog teksta)
Ćosić, Dobrica, 1921-2014 (autor dodatnog teksta)
(broš.)
Napomene Tiraž 2000
Rašković - borac za srpstvo i demokratiju / Radovan Karadžić: str. 7-11
Čovek koji je sebe sledio i samo na sebe ličio / Dobrica Ćosić: str. 359-363.
Predmetne odrednice Srbi -- Hrvatska
Građanski rat -- Hrvatska -- 1992-1995
Jugoslavija -- Političke prilike -- 1992-1995
Jugoslavija -- Raspad

Pogledi i intervjui dr Jovana Raškovića na politiku, rat, položaj Srba u Hrvatskoj, 366 str. fotografije...


Jovan Rašković (Knin, 5. jul 1929 . Beograd, 28. jul 1992) bio je psihijatar, akademik, osnivač Srpske demokratske stranke (SDS) u Hrvatskoj
Živeo je u Kninu do početka Drugog svetskog rata (1941), kada kao dete beži u Kistanje, koje je anektirala Italija. Niže razrede gimnazije privatno polaže u Zadru i Kninu. Posle Drugog svetskog rata živi u Zagrebu, gde je 1948. godine maturirao.
U Zagrebu studira elektrotehniku i medicinu. Medicinu je završio 1956. godine, a specijalistički ispit iz neuropsihijatrije položio 1962. godine. Doktorsku disertaciju odbranio je 1975. godine na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Zagrebu.
Bio je direktor Opšte bolnice u Šibeniku (1959–1961), a zatim (1961–1962) prvi direktor novoformiranog medicinskog centra u istom gradu. Baveći se neurofiziologijom, istraživanja provodi u okviru Instituta za kliničku neurofiziologiju Medicinskog fakulteta u Ljubljani, u čijem je formiranju učestvovao.
Profesor je univerziteta u Ljubljani i Zagrebu, i gostujući profesor na mnogim uglednim univerzitetima u svetu (London, Hjuston, Pavia, Rim...). Bio je direktor Centra za naučno-istraživački rad bolnice „Sveti Sava“ u Beogradu, član Medicinske akademije Hrvatske, počasni član Čehoslovačkog udruženja psihijatara i Udruženja psihijatara Italije kao i član Srpske akademije nauka.
Jedan je od najuglednijih psihijatara u Jugoslaviji. Sarađivao je s mnogim uglednim pojedincima i ustanovama u svetu. Autor je preko stotinu medicinskih publikacija, stručnih i naučnih radova, te nekoliko monografija.
Politička delatnost
Iako nije imao iskustva u oblasti politike, niti formalnog obrazovanja u oblasti državnog prava i istorije, počevši od 1989. godine počeo je da se ističe kao jedan od političkih lidera Srba u Hrvatskoj, među kojima je uživao veliki ugled, prvenstveno kao priznati naučnik i akademik. Zahvaljujući tom ugledu, izabran je za prvog predsednika Srpske demokratske stranke (SDS) u Hrvatskoj (1990). Knjiga pod nazivom Luda zemlja, koju je objavio 1990. godine, oslikava njegov politički kredo i preokupacije na planu politike. Njegov akademsko-teorijski pristup u rešavanju političkih problema pokazao se kao nedovoljan za ostvarivanje i zaštitu srpskih nacionalnih interesa u Hrvatskoj, što je do punog izražaja došlo tokom njegovih susreta i pregovora sa hrvatskim predsednikom Franjom Tuđmanom, koji je kao bivši general i istoričar imao daleko više iskustva u vođenju poslova od opšteg političkog značaja.
Nakon izbijanja rata, napustio je Hrvatsku i došao u Beograd nakon početka ratnih dešavanja i nakon pobede politike kojoj se oštro suprotstavljao. Srpsko pitanje u Hrvatskoj počeli su da rešavaju neki drugi ljudi, nekom drugačijom politikom i nekim drugačijim sredstvima. Rašković je strepeo i upozoravao na to, ali politički centri moći u Beogradu nailazili su na veće razumevanje u Srpskoj Krajini. Takva (drugačija) politika, neodgovorni potezi i vođe nedorasle istorijskom trenutku i izazovu, doprineli su da srpski narod doživi još veću nesreću.
Nasleđe
Posle smrti prijatelji su mu (predsednik Izdavačkog saveta Stojan Berber) u izdanju novosadske „Slavije“ objavili knjigu tekstova „Duša i sloboda“ (1995), koju je uredio Milutin Šljivančanin, a predgovor i pogovor napisali su Radovan Karadžić i akademik Dobrica Ćosić. Jedan je od ljudi kojima je Dobrica Ćosić posvetio poglavlje u svom romanu Prijatelji. Berber opisuje Raškovića i u svom nagrađenom romanu „Trifuneja“ (treća knjiga), u izdanju IP Matica srpska (2003).
Po Jovanu Raškoviću u znak zahvalnosti nazvane su ulice u Prijedoru, Trebinju, Banja Luci, Novim Banovcima i Smederevu, a narod sela Marićka ispod Kozare podigao je bistu neposredno uz Crkvu Svetog proroka Ilije na mestu gde je dr Rašković 2. avgusta 1989. održao govor pred više od 10.000 ljudi.

MG P42 (N)