ISBN: Ostalo
Jezik: Srpski
Autor: Strani
Godina izdanja: xxx

manji format
NOVA

Miljenko Jergović je rođen 1966.godine u Sarajevu. Od 1993. godine živi u Zagrebu. Prozni je pisac, pesnik i esejist. Novinarstvom se bavi od druge polovine 1980-ih. Novinske članke i kolumne objavio je u sledećim knjigama: Naci bonton (Zagreb 1998), Žrtve sanjaju veliku ratnu pobjedu (Zagreb 2006), Historijska čitanka 1 (Sarajevo 2001) i Historijska čitanka 2 (Sarajevo-Zagreb 2004).

O MJESTU I VRTEMENU OBJAVLJIVANJA

Svi tekstovi iz ove knjige su pisani da bi bili objavljeni u novinama. Prvi „Može li čovjek biti musliman”, pod tim je istim naslovom objavljen u Jutarnjem listu, u subotu 22. septembra 2001, jedanaest dana po napadu na WTC. Za njime se nižu tekstovi, iz sedmice u sedmicu objavljivani na stranicama Jutarnjeg lista (u pravilu u subotnjem izdanju novina) i Globusa. Posljednji napisani i u novinama objavljeni je „Krleža ili posljednji hrvatski Atenjanin”, publiciran u Globusu 29. decembra 2006.

Izuzetak su dva teksta.

„Žena koja je spaljivala vještice” pisan je da bi bio objavljen u Globusu, ali ga je uredništvo odbilo uvrstiti u novine.

Članak „Stihovi za pomirenje” objavljen je u podgoričkoj Pobjedi 29. septembra 2003, u povodu dvanaeste godišnjice napada JNA i crnogorskih dobrovoljaca na Dubrovnik. Time sam prekršio načelnu odluku da u ovoj knjizi ne objavljujem tekstove pisane za novine izvan Hrvatske (između 2001. i 2006. objavljivao sam po novinama u Bosni i Hercegovini, Srbiji, Crnoj Gori, Njemačkoj i Italiji), koju sam donio iz pomalo sentimentalnog razloga. (Premda su stavovi isti, postoji razlika u stilu i emocionalnom intenzitetu tekstova pisanih za različitu publiku.) Izuzetak s uvrštenjem članka „Stihovi za pomirenje” učinio sam zato što mi je bilo drago knjigu završiti s pjesmom srpskoga i hrvatskog, a ustvari dubrovačkog pjesnika Milana Milišića.

Tekstovi u knjizi nisu objavljeni kronološkim redom, nego u skladu sa stilsko-tematskom logikom uvrštenja. To je razlog zbog kojeg se navode samo datumi prvoga i posljednjeg teksta u knjizi, dok se ostali prepuštaju temporalitetima čitateljske imaginacije.