Debi album pod imenom „Songs: Ohia“, objavljen 1997. godine, predstavlja uvod u autentičan muzički svet Jasona Moline, jednog od najznačajnijih kantautora indie folk scene. Ovaj album je minimalistički u svojoj srži – akustična gitara, poneka električna distorzija, i Molinin duboki glas koji nosi priče o melanholiji, unutrašnjim borbama i emocionalnim krajnostima. Iako tehnički sveden, album odiše intenzitetom i iskrenošću koja podseća na radove Nila Janga ili Willa Oldhama. Lirski, Molina istražuje teme usamljenosti, duhovnog traganja i ljudske krhkosti, uz jake slike i gotovo poetsku strukturu teksta. Njegov glas često prelazi iz suzdržane naracije u dramatične izlive emocije, čime dodatno naglašava težinu svojih stihova. Album je snimljen lo-fi tehnikom, što doprinosi njegovoj intimnosti i sirovoj atmosferi. „Songs: Ohia“ nije komercijalni album, već muzički dnevnik umetnika u nastajanju, i upravo u toj ogoljenosti leži njegova snaga. Danas se ovaj album smatra kultnim u okvirima indie i alt-country žanra, a Molina se, posmrtno, sve više prepoznaje kao jedan od najautentičnijih glasova svoje generacije.