ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1990
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Posveta autorke Milici Vrtunski, supruzi novosadskog prevodioca Duška Vrtunskog (preveo sa španskog Servantesovog `Don Kihota` i `Uzorne novele`, `Pribežište u metodi` Aleha Karpentjera, `Brevijar Haosa` Albera Karakoa, `Liriku` Huana Ramona Himenesa itd.)

Autor - osoba Štefan, Florika
Naslov Licem u lice : zapisi / Florika Štefan
Vrsta građe knjiga
Jezik srpski
Godina 1990
Izdavanje i proizvodnja Vršac : Književna opština Vršac, 1990 (Vršac : Sloboda)
Fizički opis 88 str. ; 19 cm
Zbirka Biblioteka KOV ; knj. 63
Sadržaj S a d r ž a j: O Desanki još jednom (7-10); Kiša (11); Pregovori (12); Služenje primitivizmu (13-14); Tvrde uši (15-16); Kompleksi državnosti (17-18); Folklor (19); Opsednuti pisci (20-21); Neostvareni pisac (22); Zemljaci (23-24); Gde si Boško? (25-26); Izlizana ploča (27); Direktor (28); Detinjstvo (29); Ratoborni rečnik (30-31); Samozvani emisari, miljenici birokratije (32-33); Vreme okupljanja (34-36); Sporenja, sporenja (37-38); Metamorfoze (39-40); Pismo (41); Otrežnjenje (42-43); Prevodioci (44-45); Umetnički potencijal mladih (46-47); Zapis iz novosadskog MŠC Tito (48-49); Maloletnički brakovi (50-51); Manipulacija na tržištu zabave (52-53); Zablude (54-55); Prosjačenje (56-57); Zaboravnost (58-59); Testomanija (60-61); Kragujevački oktobar (62-63); Lažno predstavljanje (64-66); Kako se proizvode karijeristi (67-68); Anonimne telefonske poruke (69-70); Negativna emancipacija (71-72); Zemljina lica (73-74); Junoša feudalac (75-76); Žene (77-78); Odstupanja od fonetskog principa srpskohrvatskog književnog jezika (79-80); O plemenskom mentalitetu kod pisaca (81-82); Nadriborci srebroljupci (83-84); O jednom epitetu (85); Nepismenost, najveća nepravda (86); Neću u arenu (87-88).
ISBN (Broš.)
Napomene Tiraž 500.
Beleška o autoru i delu na presavitku korica.


Florika Štefan (Lokve, Banat, 3. avgust 1930 – Novi Sad, 9. jun 2016[1]) bila je pesnikinja, prevodilac i publicista. [2]
Nakon gimnazije u Vršcu, studirala je na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Bila je u braku sa dr Aleksandrom Foriškovićem (1932-1990), srpskim istoričarem.

Prve pesme je objavila u Almanahu književnog društva rumunskih đaka 1945-1946, u Vršcu. Bila je član uredništva časopisa „Lumina” (1948-1949, 1954), urednica časopisa za žene na rumunskom jeziku „Femeia nouă” („Nova žena”) (1953), urednica časopisa „Polja” (1955-1958), novinarka u srpskoj redakciji Radija Novog Sada, glavni i odgovorni urednik edicije „Prva knjiga” Matice srpske (1981-1987).

Objavila je veliki broj tekstova na rumunskom i srpskom jeziku u „Borbi”, „Dnevniku”, „Libertatei”, „Lumini”, „Politici”, „Poljima”.

O njenom pesničkom delu napisano je desetine naučnih radova a potpuna bibibliografija Florike Štefan je objavljena u Enciklopediji Banata, u izdanju Rumunske Akademije nauka iz Bukurešta, Filijala u Temišvaru, krajem 2015. godine.

Prevodila je mnoga dela istaknutih autora sa rumunskog na srpski jezik i sa srpskog na rumunski, među kojima i Joana Floru, Jona Miloša, Ilariju Voronku. Uredila je zbornik savremene rumunske poezije Napuštena kuća, Novi Sad, Književna zajednica Novog Sada, 1991.

Veliki broj antologija i istorija rumunske književnosti prikazali su Floriku Štefan kao jednu od najznačajnijih rumunskih pesnikinja u Vojvodini, iako je samo dve zbirke pesama napisala na rumunskom jeziku, a najveći deo svog života je pisala na srpskom jeziku. Bila jedna od promotera srpsko- rumunskih kulturnih veza, jedna od prvih modernih rumunskih pesnika u Vojvodini i jedna od poznatijih srpskih pesnikinja druge polovine 20. veka.

Od ranih pesama objavljenih kasnih četrdesetih i ranih pedesetih Florika Štefan je bila istovremeno angažovani pesnik, duboko povezana sa sudbinom zajednice, i liričar koji je izražavao i istraživao najdublje aspekta sudbine pojedinca i njegovog odnosa prema složenim vidiovima unutrašnjeg života. „U osnovi njene poezije leži osmišljena melanholija, selo, život, žena kao simboli trajanja (P.Krdu, Savremena poezija Vojvodine, Bijelo Polje, 1984) .„Pesme Florike Štefan, naročito njene prve knjige na srpskom, bitno su pomerile dotadašnje granice intimne lirike, možda među najlepšim koje opevavaju surovu, gotovo tragičnu poziciji žene od rođenja do rađanja (J. Delić, isto).

Objavila je osim dve prve pesničke zbirke na rumunskom, oko trideset pesničkih knjiga na srpskom u preko šest decenija književnog rada.

Nagrade i priznanja[uredi]
Florika Štefan je dobitnica priznanja za vrhunski doprinos nacionalnoj kulturi - `nacionalne penzije`. Dobitnica je Oktobarske nagrade grada Novog Sada, nagrade „Jovan Popović”, nagrade „Milica Stojadinović Srpkinja”, nagrade Društva književnika Vojvodine za životno delo. [3]

Bibliografija[uredi]
Cântecul tinereții (Pesme mladosti), Vršac, 1949;
Lacrimi și raze (Suze i zraci), Vršac, Libertatea, 1953;
Tako sam se rodila, Novi Sad, Progres, 1956;
Zatvorene u svet, Zagreb, Likos, 1958;
Tetten ert Banat, Novi Sad, Forum, 1961;
Dozvolite suncu, Novi Sad, Matica srpska, 1962;
Treća žena, Kruševac, Bagdala, 1962;
Anii mei (Godine moje), Panciova, Editura Libertatea, 1965;
Do ovih i poslednjih dana, Novi Sad, Matica srpska, 1968;
Mesto za ljubav, Novi Sad, Radnički univerzitet, 1971;
Utočišta, Novi Sad, Matica srpska, 1973;
Koren, Pančevo, Editura Libertatea, 1975;
Satnica, Novi Sad, Matica srpska, 1975;
Jutarnji hleb, Novi Sad, Matica srpska, 1979;
Prelomne godine, Beograd, Slovo ljubve-Narodna knjiga, 1980;
Nanosi, Banja Luka, Glas, 1981;
Zrenik, Subotica, Minerva, 1982;
Pâinea de dimineață (Jutarnji hleb), Bukurešt, Univers, 1982;
Koreni pesme (Rădăcinile poeziei), proza, Novi Sad, Matica srpska, 1982;
Mara Gmizić, poema, 1983;
Ancora una volta amore, Napoli, Editura La Sfinge, 1983;
Svetkovina, Beograd, Nolit, 1984;
Licem u lice, Vršac, Književna opština Vršac, 1990;
Zebnja, Beograd, Književne novine, 1990;
Originea cântecului (Poreklo pesme), Novi Sad, Libertatea, 1990;
Srž, Subotica, Editura Minerva, 1991;
Neravnodušje, Novi Sad, Književna zajednica Novog Sada, 1991;
Dvoglas, Novi Sad, Matica srpska, 1994;
Brežuljci, jezera, putovanja, Novi Sad, Dnevnik, 1995;
Luda ptica ljubavi: izbor iz ljubavne lirike, Novi Sad, Editura Alfagraf, 2005;
Put do sunca: izbor iz poezije, sabrane najznačajnije pesme, Beograd, Alma-Skripta Internacional, 2007.
Antologije[uredi]
Zastupljena je u velikom broju antologija na srpskom i rumunskom jeziku:

Iz svetske ljubavne poezije (Din poezia de dragoste a lumii), Bukurešt, 1956. godine;
Pesnici za vas: odabrane pesme Vidoja Podgoreca, Ivana Cekovića, Florike Štefan, Mirjane Stefanović, Božidara Timotijevića, Vehbi Kikaja, Beograd, Nolit-Prosveta, 1979;
Antologija posleratne srpske poezije, Beograd, Naučna knjiga, 1992;
Oči ravnice: savremena poezija vojvođanskih pesnikinja, Novi Sad, Novosadski otvoreni univerzitet-Futura publikacije, 1998;
Lirika vode: izabrane pesme o vodama, Beograd, Interprint, 2002;
Kad se nebo muti: antologija pesnika dobitnika nagrade „Milica Stojadinović Srpkinja”, Novi Sad, Zavod za kulturu Vojvodine, 2004;
Zaljubljeni Orfej: antologija srpske ljubavne poezije, Temišvar, Savez Srba u Rumuniji, 2006;
Milan R. Marković, Plastična planeta, Sarajevo, Institutul pentru Editarea Manualelor, 2006;
Olga Savić, Dragocene reči: izbor iz poezije XX veka, Beograd, Energoprojekt Ingraf, 2008;
Miloš Janković, 365 ljubavnih: antologija srpske ljubavne poezije, Beograd, Fondacija solidarnosti Srbije, 2011;
Milan Radulović Radule, Antologija: Godišnjak antologijske poezije 3, Beograd, Antologija, 2011;
Danica Vujkov, Nebeska šuma, Novi Sad: Gradska biblioteka, 2011;
Milan Stevanović Trnovica, Portreti pesnika, Beograd, M. Stevanović, 2014;

casopis polja vojvodjanska avangarda
MG30