Jezik: Srpski

Časopis je u veoma dobrom stanju
Sedma sveska godišnjaka “Kodovi slovenskih kultura” posvećena je deci u narodnoj kulturi slovenskih naroda.

Ana Plotnikova razmatra strukturu, terminologiju i semantiku obrednog praznovanja rađanja deteta ukazujući na njihovu geografsku rasprostranjenost i arealne specifičnosti ovog praznika kod južnih Slovena (krstike, križma; babine; povojnica; molitvi, kadene). Valentina Vaseva uporedno analizira cikluse plodnosti i rađanja žitarica, sitnih i krupnih domaćih životinja i ljudi u narodnim predstavama Bugara. Svetlana Tolstaja predstavlja i tumači magijske načine zaštite novorođenčadi od smrti u predstavama slovenskih naroda - pri pogrebu, posle smrti i pogreba deteta, kad žena zatrudni, na porođaju posle porođaja. Akcionalni, verbalni, predmetni postupci magijske zaštite se posmatraju kao sistem koji obuhvata umivanje deteta, hranjenje, odevanje, amulete, provlačenje, simboličku prodaju, “bacanje” – ostavljanje deteta, nalaženje (nahoče), magijski postupci pri kumstvu i krštenju. Iz etnografskih i lingvističkih izvora Piter Plas navodi muška i (ređe) ženska “vučja imena” na srpskohrvatskom jezičkom području i objašnjava njihovu motivaciju zaštitnom funkcijom, te daje onomastičke (antroponimijske) paralele iz drugih jezika i tradicija. Nazivi i motivacija naziva duša mrtve nekrštene dece, narodna verovanja o izgledu, nastanku i “postupcima” pobačene, mrtvorođene, ubijene ili prerano preminule dece predmet su studije Ivane Polonijo i Luke Šeša. Ljubinko Radenković navodi slovenska verovanja o krađi ljudskog, nekrštenog deteta kao kazni za nepažljivu porodilju od strane nečistih sila i prema njihovoj geografskoj rasprostranjenosti sugeriše da su takve predstave primljene od Germana. Dušan Ratica razmatra mesto deteta u slovačkoj seoskoj porodici prve polovine 20. veka i pokazuje načine vaspitanja dece i njihovog uključivanja sa odgovarajućim polnim ulogama u proces rada i zajednicu odraslih. Osećanje etničke pripadnosti i međuetničke odnose i uticaje međuslovenskih i slovensko-neslovenskih naroda u tradicionalnim dečjim igrama Vojvodine od druge polovine XIX do kraja XX veka osvetljava Vesna Marjanović. Poetičke osobenosti i mitsko-poetske predstave u tužbalicama za decom analizira Oksana Mikitenko i ukazuje na etno-regionalne crte ukrajinskih plačeva i tradicije balkanskih Slovena. Katalog motiva deteta u usmenim pesmama antologijske zbirke Hrvatske narodne pjesme (10 knjiga, od 1896 do 1942 godine) u izdanju Matice Hrvatske sastavili su Luka Šešo i Ivana Polonijo. Na osnovu ličnih intervjua u Moskvi i Petrogradu, Jekaterina Belousova se bavi savremenim gradskim predstavama o rađanju dece u vodi, tradicionalnim i savremenim elementima verovanja o “vodenoj deci”.