ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1972
Autor: Domaći
Oblast: Spomenica 1872-1972, Srpsko lekarsko društvo
Jezik: Srpski

Naziv: Spomenica 1872-1972
Autor: Dušan Ćurić
Godina izdanja: 1972
Izdavač: Srpsko lekarsko društvo, Beograd
Povez: Tvrd
Pismo: Ćirilica
Stanje kao na slikama. Unutrašnjost je nekorišćena. Sadržaj videti na slikama.

Opis:

Bez obzira na činjenicu da je u svesti najširih narodnih masa bila veoma prisutna, živa i podstičuće delovala tradicija Nemanjića i Kosova, ne sme se nijednog trenutka zanemariti podatak da su socijalni ra zlozi bili od prevashodnog, verovatno i odlučujućeg značaja, u podizanju buna i otpora u srpskom narodu, kako pod Karađorđem, tako i docnije. Već u prvim državnopravniâ postupcima Praviteljstvujuščez Sovjeta i prvih ustaničkih zahteva Porti jasno se ocrtavala misao izgradnje države. Preža tome, ustanici su započeli borbu sa jasno definisanih težnjala o svojoj nezavisnosti što je samo po sebi ujedinjavalo seljačke mase u jedinstveni front rušenja feudalnog poretka i osmanlijske države. Naravno, ovakva srpska revolucija morala je izazvati komešanje masa okolnih zemalja, oso bito naseljenih slovenskim življem, tako da su takvi srpski ustanci, pored nacionalno-oslobodilačkog, imali i socijalno-revolucionarni karakter, i bili veoma privlački za sirotinju.

Poznata je nacionalno-oslobodilačka misija Srbije u razdoblju Prvoz i Drugog ustanka, pa i docnije. Međutim, istovremeno započinje i speci fičan razvoj srpskog društva, jer je srpski ustanak, u stvari, predstavljao agrarnu revoluciju, koja je tokom same borbe dobila i karakter nacionalne revolucije. Ova revolucija je značila za razvoj srpskog društva ona. što su u zapadnoj Evropi značile građansko-demokratske revolucije za za padno-evropsko društvo: likvidacija feudalizma i stvaranje uslova za ra zvoj kapitalističkog, građanskog društva` (V. Masleša). U ono vreme, dakle. dok je Srbija bila Beogradski pašaluk, vlast je dobijao onaj koju je iskazivao veću pokornost sultanu i njegoviâ doušnicima. Otuda, sasvim razumljivo, i narod je smatrao plaćanje poreza novoj srpskoj državi kao globu isto onako kao što je to činio pod Turcima, jer porez kao jedan od atributa svake vlasti, najvećim delom je odlazio „starešinama` i gospo darima`, koji su se gložili oko pašinskih konaka, intrigirali jedni dru ge, bavili se tajnim ubistvima i drugim nedelima.

Pobeda ustavobranitelja značila je istovremeno i ustoličenje birokratije u seljačkoj Srbiji. „Pravo razdavati činove pripadalo je knjazu, tako da se desi te Miloš razdade toliko činova i titula i tako mnogo ljudi postavi polkovnicima, majorima i kapetanika itd. da bi toliki isto broj činovnika bio dovoljan za državu nekoliko puta veću no što je bila Srbija`. To je period kada se tek počinje shvatati pojam države i vlasti.