ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 328
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!

1990 g.

Milan Rufus (10. decembar 1928 — 11. januar 2009) je bio slovački pesnik, esejista, prevodilac, pisac za decu i akademik.[1] Rufus je najprevođeniji slovački pesnik na druge jezike.


Milan Rufus je rođen u porodici zidara u Zavažnoj Porubi, koja se nalazi u oblasti Žilina današnje Slovačke Republike. Nakon što je 1948. godine završio gimnaziju u gradu Liptovski Mikulaš, studirao je slovački jezik, književnost i istoriju na Fakultetu umetnosti Univerziteta Komenski u Bratislavi. Od 1952. do penzionisanja 1989. predavao je na Univerzitetu Komenski istoriju slovačke i češke književnosti. Od 1971. do 1972. takođe je predavao slovački jezik i književnost na Univerzitetu u Napulju, Italija.[3] Penzionisan je 1990. godine i sa porodicom je živeo u Bratislavi. Rufus je 11. januara 2008. preminuo mesec dana nakon svog 80. rođendana,[4] u Univerzitetskoj bolnici u tom gradu.[1]

Rad
Prve pesme Rufus je objavio u časopisima Pramen (Potok), Novy rod (Nova loza), Mlada tvorba (Proizvodnja mladih) i Borba 1940-ih. Njegova prva zbirka, Až dozrieme (`Kad sazremo`) debitovala je 1956. Až dozrieme je bila ogroman napredak u razumevanju poezije u tom periodu. Na njegov rad uticala je simbolika, a ispoljio je i jaka društvena osećanja. Njegovi izvori inspiracije bili su slovačka narodna umetnost, kompozicije raznih slovačkih slikara, kao i rad fotografa Martina Martinčeka.

Njegova poezija je poznata po načinu na koji je ugradio moralne i životne vrednosti, ljubav, istinu, lepotu, patnju i tragediju kako ljudi tako i sveta tokom druge polovine 20. veka. Njegovi radovi odražavaju njegovu potragu za smislom i suštinom života, pokazujući i percepciju i senzibilitet. U svojim pesmama zalazio je u životne tuge, neizvesnosti, ushićenja, sreću, ali i otpor. On je zaslužan za podsećanje slovačkog naroda da se drži svoje tradicije tokom komunističke ere.[5]

U knjizi eseja Človek, čas a tvorba („Čovek, vreme i stvaranje“) bavio se pitanjima poezije i njenog odnosa prema istini, domovini i vremenu.[1] Pred kraj života objavio je i Basen a čas („Pesma i vreme“) i Vernost („Vernost“).[1]

Osim što piše za odrasle, poznat je i po književnosti za decu. Dečja knjiga Modlitbički („Male molitve“) nazvana je njegovim najuspešnijim delom.

Kao prevodilac proizveo je slovačku verziju Per Ginta Henrika Ibzena.

Nagrade i priznanja
Rufus, čija su dela prevedena na više od 20 jezika, bio je više puta nominovan za Nobelovu nagradu za književnost počev od 1991. godine. Postao je prvi dobitnik međunarodne nagrade Crane Summit za poeziju 2008, uvedene u Bratislavi na njegov rođendan, 10. decembar 2008. U okviru nagrade, njegove pesme su prevedene na kineski.[1]

Po njemu je 1998. godine nazvana mala planeta 33158 Rufus. 10. decembra 2013. Gugl dudl je proslavio njegov život i rad...