ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1958
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Bibliofilsko izdanje sa ilustracijama Vladimira Lakoviča.
Spolja kao na fotografijama, unutra odlično očuvano.


Autor - osoba Bokačo, Đovani, 1313-1375 = Boccaccio, Giovanni, 1313-1375
Naslov Dekameron / Đovani Bokačo ; [preveo Mihajlo Dobrić ; ilustracije Vladimir Lakovič]
Jedinstveni naslov Il Decamerone. srp
Vrsta građe kratka proza
Ciljna grupa odrasli, opšte (lepa književnost)
Jezik srpski
Godina 1958
Izdanje [Bibliofilsko izd.]
Izdavanje i proizvodnja Novi Sad : Bratstvo-jedinstvo, 1958 (Ljubljana : Ljudska pravica)
Fizički opis 867 str. : ilustr. ; 25 cm
Drugi autori - osoba Sekvi, Eros (autor dodatnog teksta)
Dobrić, Mihajlo (prevodilac)
Lakovič, Vladimir (ilustrator)
(Karton sa omotom)
Napomene Str. 11-43: Đovani Bokačo i njegovo delo / Eros Sekvi.
Prevod dela: Il Decamerone
Napomene: str. 853-860.

„Dekameron“ je najpoznatije delo Đovanija Bokača i jedna od ključnih knjiga evropske pripovedne tradicije. Okvirna priča smeštena je u vreme kuge koja je 1348. pogodila Firencu: desetoro mladih, sedam devojaka i tri mladića, sklanja se iz grada na seosko imanje i, da bi prekratili dane i odbranili se od straha i beznađa, tokom deset dana pričaju po jednu priču dnevno, ukupno sto novela. Taj strogo uređen okvir, sa temama po danima i smenjivanjem pripovedača, omogućava Bokaču da prikaže čitavu lepezu ljudskih naravi i društvenih slojeva, od trgovaca, zanatlija i sveštenstva do plemstva i prosjaka, od naivnih zaljubljenika do hladnokrvnih prevaranata. Ton se kreće od komičnog i erotskog do ozbiljnog i tragičnog, a u središtu su ljubav, sreća i nesreća, snalažljivost, igra sudbine, moć reči i dovitljivost kao oružje slabijih. „Dekameron“ je istovremeno i oštar satirični pogled na licemerje, naročito u crkvenim i građanskim krugovima, i velika proslava životne energije, uživanja, razuma i pričanja kao načina da se svet razume. Zbog realističnog prikaza strasti i društvenih odnosa, živog jezika i naratorske elegancije, knjiga je dugo bila predmet sporova i moralnih osuda, ali je njena književna snaga učinila da postane temelj renesansne proze i uzor evropskoj noveli.

Đovani Bokačo (1313–1375) bio je italijanski pisac i humanista, jedan od trojice velikih tvoraca ranog italijanskog književnog jezika, uz Dantea i Petrarku. Rođen je verovatno u Čertaldu ili Firenci, a mladost je dobrim delom proveo u Napulju, gde se susreo sa raskošnom dvorskom kulturom, učenim krugovima i književnim modelima koji će mu kasnije poslužiti u oblikovanju sopstvenog stila. U ranim delima okušavao se u poeziji i narativnim formama, često inspirisan antičkom tradicijom i savremenim ljubavnim temama, a potom se sve snažnije okrenuo prozi i humanističkim interesovanjima. Nakon kuge i društvenog potresa sredinom veka nastaje „Dekameron“, delo koje mu donosi trajnu slavu i koje pokazuje njegovu sposobnost da ujedini kompozicionu disciplinu sa izuzetnom pripovedačkom slobodom. Bio je blizak sa Petrarkom, što je uticalo na njegov humanistički profil i na kasnija, učenija dela na latinskom, u kojima se bavio antičkom mitologijom, moralnim primerima i biografijama znamenitih ličnosti i žena, kao i Danteom, čijem je delu posvetio posebnu pažnju i tumačenja. Pred kraj života povlači se u mirniji ritam, razapet između književne strasti i osećaja religiozne i moralne strogosti epohe, ali ostaje figura koja spaja srednjovekovnu i renesansnu osećajnost. Umro je 1375. godine, ostavivši opus koji je presudno uticao na evropsku prozu, humor, realizam i umetnost kratke priče.

Vladimir Lakovič (često navođen i kao Vladimir Laković) bio je slovenački akademski slikar i ilustrator, rođen 10. januara 1921. u Doberdobu (na području današnje italijanske pokrajine Friuli-Venezia Giulia), a preminuo 21. marta 1997. u Ljubljani. Detinjstvo i mladost proveo je u Ljubljani, gde se vrlo rano, uprkos teškim socijalnim prilikama, intenzivno usmerio ka crtanju i slikarstvu; prve ozbiljnije podsticaje dobio je od slikara koji su ga uputili u zanat i disciplinu ateljea. Školovao se na kiparsko-rezbarskom odseku umetničko-zanatske škole, a potom je privatno usavršavao crtanje i slikarstvo, već uoči Drugog svetskog rata učestvujući u grupnim izlaganjima i umetničkim krugovima; prvu zapaženiju izložbu priredio je 1941. godine. Ratno iskustvo obeležilo je njegov život i kasniji opus: uključio se u ilegalni rad, otišao u partizane, bio zarobljen 1942. i prošao kroz zatvor i nemačke koncentracione logore, da bi se tek po završetku rata vratio kući. Odmah potom upisuje Akademiju likovnih umetnosti u Ljubljani, diplomira 1950. godine i završava slikarsku specijalku kod Gabrijela Stupice, gradeći prepoznatljiv rukopis na razmeđi realističke tradicije i lično obojene, psihološki zgusnute ekspresivnosti. Radio je kao slobodni umetnik i kao profesor u školi za umetnički obrt, a istovremeno je razvijao širok opus koji obuhvata ulje na platnu, crtež, mural, ilustraciju i grafičko oblikovanje knjige. Posebno se istakao kao ilustrator i opremač knjiga i časopisa, sa osećajem za kompoziciju stranice i vizuelni ritam teksta, a među zapaženim bibliofilskim i luksuznijim izdanjima koje je likovno oblikovao i ilustrovao navode se, između ostalog, Bokačov „Dekameron“, „Ulenspiegel“ i izbori iz Hoffmannovih pripovedaka. U slikarstvu je najčešće birao portret, mrtvu prirodu i figuralne kompozicije, pri čemu je njegov izraz često pročišćen, tipizovan, suzdržan u gestu, ali emotivno napet, neretko građen u hladnijim tonovima; u tematskom smislu naročito mesto zauzimaju ratni i logoraški motivi, u kojima ne insistira na naturalističkom šoku, već na potmulom, humanističkom mementu i unutrašnjoj drami. Za svoj rad dobio je više priznanja i nagrada u oblasti likovne umetnosti i knjižne ilustracije, a ostao je upamćen kao autor koji je podjednako snažno obeležio slovenačko slikarstvo posleratnog perioda i kulturu knjige, spajajući zanatsku preciznost, pripovednu inteligenciju ilustracije i etičku težinu iskustva epohe.

Tags: Vladimir Lakovič, Vladimir Laković, slovenački slikar, ilustrator, akademski slikar, Ljubljana, Doberdob, koncentracioni logori, posleratno slikarstvo, portret, mrtva priroda, figuralna kompozicija, knjižna ilustracija, grafičko oblikovanje knjige, bibliofilska izdanja, „Dekameron“, „Ulenspiegel“, Hoffmannove pripovetke, Gabrijel Stupica.

Tags: „Dekameron“, Đovani Bokačo, Bokačo, novela, okvirna priča, kuga 1348, Firenca, renesansa, humanizam, satira, erotika, ljubav, dovitljivost, sudbina, srednji vek, italijanska književnost.

MG P54 (N)