ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 2001
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Drqgoš Kalajić
Ko su danas istinski Evropljani u svetu pod senkom Zapada? To je pitanje koje pokreće traganje junaka romana Poslednji Evropljanin brojnim putevima sećanja, od briselskog sedišta Evropske unije i Rima, bivšeg sedišta sveta, preko balkanskih ratišta, do postsovjetske Moskve. Junak romana, novi Kandid, koga autor označava drugim licem jednine, vodi čitaoca u veliku smotru niza spektakularnih ideja i ličnosti, od ikonologije i geopolitike do tradicionalnih doktrina i metafizike, od ostataka evropske aristokratije, čuvara tajnih znanja i ratnika, do političkih emigranata, beskućnika i prestupnika. Razlikujući Evropu i Zapad kao krajnje suprotnosti, popun one između života i smrti, Kalajić svojim novim romanom uvodi u našu književnost, po prvi put, problem određenja suštinskog smisla evropskog ujedinjenja. Prema opažanju Srbe Ignjatovića, polazeći s mesta gde su stali Miloš Crnjanski i Kurcio Malaparte, Kalajić je ispisao roman ideja koji nikoga neće ostaviti ravnodušnim.`

Apostrof
Beograd, 2001.
Mek povez, format 21cm
Latinica, 341 strana


Dragoš Kalajić (Beograd, 22. februar 1943 — Beograd, 22. jul 2005) bio je srpski filozof, slikar, novinar, pisac[1] i član Senata Republike Srpske.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Njegova majka Tatjana (rođ. Parenta) je bila profesor matematike i ćerka sveštenika, pisca i profesora Miloša Parente.
Diplomirao je na Akademiji lijepih umjetnosti u Rimu 1965. godine sa najvećim ocjenama u klasi. Po završetku svoje obuke otpočeo je da živi i radi u Beogradu i Rimu. Kalajić je bio i ostvaren pisac pored toga što je bio umjetnik (pisao je za časopis „Pogledi”).[2] Bio je član Udruženja književnika Srbije, Udruženja likovnih umjetnika Srbije i Saveza pisaca Rusije.
Postigao je značajan uticaj na poljima na kojima je učestvovao, od književnosti do vizuelnih umjetnosti do istorije umjetnosti i izdavaštva. Bio je prijatelj sa mnogim istaknutim ličnostima iz oblasti umjetnosti, književnosti, filma i filozofije, kao što su Julijus Evola, Ezra Paund, Aleksandar Dugin, Đorđo de Kiriko, Gvaltjero Jakopeti i još mnogim drugima.[3][4][5]
Bio je kritičar Hrišćanstva i zagovornik paganizma do građanskog rata devedesetih godina, tokom i nakon čega je postao pravoslavni hrišćanin i zagovornik saveza pravoslavnih naroda.[2]
Odabrana dela
Uporište (Rehabilitacija strukture integralnog čoveka)]
Inicijacije
Mapa (anti)utopija
Filozofija umetnosti
Smak sveta
Pisci boga Marsa
Evropska ideologija
Život je putovanje, putopisi
Kosmotvorac, roman
Poslednji Evropljani, roman
Srpska deca carstva, roman
Američko zlo
Izdana Evropa
Srpsko dobro
Rusija ustaje
Kodeks Solarnog reda & Pojmovnik Dragoša Kalajića[6]
Krševina (poema, sa pogovorom)[6]
Zimski solsticijum (dnevnik poslednjih godina, Najvažniji intervjui, naročito oni dati u poslednjim godinama života. Tri oproštajna teksta: „Poslednji Hiperborejac”)