Godina izdanja: Ostalo
ISBN: Ostalo
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Šota Rustaveli VITEZ U TIGROVOJ
Izdavač: Srpska književna zadruga Beograd
SKZ broj 539 kolo 82 - 1989. godina
Godina izdanja: 1989
Povez: Tvrdi povez
Broj strana: 295
ODLIČNO OČUVANO

Vitez u tigrovoj koži (gruz. ვეფხისტყაოსანი) je gruzijski srednjovekovni ep, napisan u 12. veku od strane gruzijskog pesnika Šote Rustavelija. Ovaj ep smatra se remek delom gruzijske književnosti i pripada periodu gruzijskog zlatnog doba, kada je Kraljevina Gruzija dosegla svoj vrhunac moći u umetnosti i književnosti. Do početka 20. veka među Gruzijcima kopija ovog epa bila je deo miraza svake neveste.
Iako se radnja ovoga epa odvija u izmišljenim delovima Indije i Arabije, događaji u ovim zemljama samo su alegorija vladavine kraljice Tamare iz Gruzije za vreme gruzijskog zlatnog doba.
Radnja govori o prijateljstvu dva junaka, Avtandila i Tariela i njihovom potragom da nađu ljubav. Ovi junaci su predani prijatelji, velikodušni, iskreni i posvećeni time da izjednače prava između žena i muškaraca. Delo je okarakterisano kao ep, viteški roman i kao epska romansa.
Istorija dela
Ovo delo pripada gruzijskom zlatnom dobu Kraljevine Gruzije, za vreme vladavine kraljice Tamare, izabranu od strane njenog oca, Giorgi III od Gruzije.
Kraljicu Tamaru slavili su mnogi pesnici, zbog njene lepote i diplomatskih veština. Ona je uspostavila protektorate nad mnogim muslimanskim i hrišćanskim zemljama. Pod njenom vladavinom, ekonomija je u Kraljevini Gruziji procvetala i prestigla Ajubide, Egipat, Kijevsku Rusiju i Vizantijsko carstvo. Srednjovekovna nauka je napredovala, izgrađeni su najveći manastiri i crkve u Gruziji. S obzirom na ovaj izuzetan rast, Šota Rustaveli je komponovao ovo delo.
Šota Rustaveli je bio gruzijski pesnik, a veruje se da je radio i kao rizničar za kraljicu Tamaru. Neki izvore govore da je učestvovao u mnogim vojnim kampanjama Kraljevine Gruzije, a njegovo delo Vitez u tigrovoj koži, iako smešteno u daleke zemlje, predstavlja vladavinu kraljice Tamare. U prologu, Rustaveli je pomenuo da je ovo delo napravio u znak zahvalnosti kraljici Tamari, dok je u epilogu hvalio Davida Soslana, kraljičinog supruga.