ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Jezik: Srpski
Godina izdanja: Tv

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!

Omot:
Miodrag Vujacic


Gubilište je prvi roman Mirka Kovača, prvi put objavljen 1962. godine. Osporavana i hvaljena, ova knjiga je pisca odmah učinila kontroverznim i obeležila ga, jer je roman izazvao politički skandal: vizija tada dvadesetčetvorogodišnjeg pisca bila je duboko pesimistična i nije se uklapala u estetiku socijalističkog nadahnuća.

Sada već književni klasik, ovaj roman se ponovo nalazi pred čitaocima, sa predgovorom pisca namenjenim novom srpskom izdanju ove knjige. Na trenutak java, na trenutak san, Gubilište nas vodi kroz košmaran odnos uspomena iz ranog detinjstva i mladićkog života. Tako istovremeno lebdi u različitim vremenima – evokacijom detinjstva (prošlost), putovanjem sporim vozom kroz bespuće (sadašnjost) i begom pred zmijom i smrću (budućnost). Moderno napisan, kao neobično komponovana proza, puna unutrašnje napregnutosti, ozbiljnosti i težine, ovaj roman ima mnoštvo metafora i simbola utkanih u mrežu priče...


Mirko Kovač (Petrovići, kod Nikšića, a 26. decembar 1938 — Rovinj, 19. avgust 2013) bio je crnogorski, srpski i hrvatski književnik, autor više romana, zbirki pripovjedaka, eseja, TV-drama i filmskih scenarija.

Studirao je na Akademiji za pozorište, film i televiziju, odsjek dramaturgije, u Beogradu. Prva knjiga proze »Gubilište« (1962) doživljava političku i ideološku osudu „zbog crne slike svijeta“, a hajka na pisca trajala je tokom cijele 1963. godine. Roman »Moja sestra Elida« izlazi 1965, a kratki roman »Životopis Malvine Trifković« 1971. godine, koji je dramatizovan i izveden 1973. na sceni Ateljea 212 u Beogradu, te preveden na engleski, francuski, italijanski, holandski, mađarski i švedski. U Švedskoj je doživio tri izdanja, a u Francuskoj je izašao i kao džepno izdanje u ediciji `Rivages poche`. U Zagrebu mu izlaze romani »Ruganje s dušom« (1976); »Vrata od utrobe« (1978), koji dobija Ninovu nagradu kritike (1978), nagradu Željezare Sisak (1979) i nagradu biblioteka Srbije za najčitaniju knjigu (1980). »Vrata od utrobe« je vjerovatno najbolji Kovačev roman, složene postmodernističke narativne tehnike, u kome se preklapaju autorova vizura djedovske mu Hercegovine u rasponu više decenija i spiritualne dileme vjerske i sekularne prirode. Slijede romani »Uvod u drugi život« (1983), te »Kristalne rešetke« (Bosanska knjiga, Sarajevo, 1995).

Zbirka novela »Rane Luke Meštrevića« (1971) dobija nagradu „Milovan Glišić“, ali mu je ta nagrada oduzeta 1973, a knjiga povučena iz knjižara i biblioteka. Dopunjeno izdanje istoimene zbirke izlazi 1980. godine, a novoj pripovijeci iz te knjige »Slike iz porodičnog albuma Meštrevića« pripala je „Andrićeva nagrada“. Zbirka pripovjedaka »Nebeski zaručnici« izlazi 1987. i dobija nagradu izdavača BIGZ.

»Evropska trulež«(1986), knjiga eseja, nagrađena je NIN-ovom nagradom „Dimitrije Tucović“. Dopunjeno i popravljeno izdanje, pod naslovom »Evropska trulež i drugi eseji«, izlazi u Zagrebu 1994. Knjiga publicističkih tekstova »Bodež u srcu« objavljena je u Beogradu 1995. U Hrvatskoj je objavljena i njegova prepiska sa srpskim piscem Filipom Davidom „Knjiga pisama,1992 — 1995.“ (Feral Tribjun,1995)

Kovač se našao na udaru Miloševićevog režima krajem 1980-ih godina[traži se izvor], te je emigrirao u Hrvatsku. U Sarajevu su mu izašle IZABRANE KNjIGE, u šest tomova (Svjetlost, 1990). Napisao je scenarija za filmove: Mali vojnici, Lisice, Okupacija u 26 slika, Pad Italije, Tetoviranje i dr. Autor je više TV i radio-drama. U Podgorici mu je 2005. objavljena drama „Lažni car“. Knjige su mu prevođene na njemački, francuski, italijanski, engleski, švedski, holandski, poljski, mađarski i dr. Dobio je internacionalnu nagradu Tuholski (Tucholsky Prize) švedskog PEN-centra za 1993, te 1995. godinu Herderovu nagradu za književnost. Od 1991. godine živeo je u Rovinju, gde je i umro 2013. godine