Mit koji je Sofokle (496-406 pre n.e) dramatizovao u “Antigoni” pripada krugu tebanskih legendi. Izdavanjem zapovesti da Polinik, Antigonin brat, ostane nesahranjen, Kreont, novi vladar Tebe, sledi atinski zakon koji ne dozvoljava pokop neprijatelja države. Porodica preminulog ima, međutim, obavezu prema njemu: mrtvi moraju da budu sahranjeni, makar simbolično, kako to Antigona i čini, pokrivanjem tela tankim slojem zemlje. Izvršavajući obavezu prema bogovima kojima pripada duša poginulog, ona krši Kreontovu zapovest. Tu počinje “Antigona”.Grčka tragedija doživljava procvat u petom veku pre nove ere -tad stvaraju Eshil, Sofokle i Euripid - a nastala je, po svemu sudeći, vek ranije, i to, po tumačenju i svedočenju Aristotela -iz ditiramba, horskih pesama u slavu boga Dionisa, razvojem pratećih „improvizacija`, odnosno pripovednih i dijaloških delova i odbacivanjem šaljivih govora. Povez knjige : tvrd Strana : 78 Format knjige : 12x17 Pismo : ćirilica