ISBN: Ostalo
Godina izdanja: K65
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Pecat prethodnog vlasnik!


Iako je roman Guntera Grassa „Der Butt“ bio jedno od njegovih najvažnijih i najpoznatijih dela, nije dobio kritičko priznanje koje uživaju njegovi drugi romani. Ovih sedam eseja govori o složenosti ukrštenih tema Der Butta i maglovitog pripovedača, koji tokom priče koleba između bizarne prošlosti i sadašnjosti. Zasnovani na nizu diskusija koje istražuju ključna pitanja i tehnike Der Butta, eseji predstavljaju pojedinačne perspektive Grassove umetnosti i pružaju novi uvid u značenje srca romana: međusobnu interakciju istorije i seksualnog ratovanja.

Ginter Vilhelm Gras (nem. Günter Wilhelm Grass; Gdanjsk, Poljska, 16. oktobar 1927 – 13. april 2015[1]) bio je nemački književnik. Dobitnik je Nobelove nagrade za književnost 1999. godine. Njegovo najpoznatije delo, Limeni doboš, pripada žanru magičnog realizma. Njegova dela često imaju snažnu socijalistički orijentisanu političku dimenziju. Gras je bio veliki pristalica Socijaldemokratske partije Nemačke. Kad je 2006. godine, posle decenija prikrivanja istine, priznao da je kao mladić poslednjih nekoliko meseci Drugog svetskog rata bio u elitnim nacističkim SS jedinicama, bilo je predloga da mu se Nobelova nagrada oduzme, što nije moguće.

Ginter Gras je rođen u Dancigu (današnji Gdanjsk u Poljskoj) 16. oktobra 1927. godine, u porodici Vilija Grasa, nemačkog protestanta i Helene Knof Gras, katolikinje kašupskog porekla.[2][3] Gras je vaspitavan u duhu katolicizma. Njegovi roditelji su u tadašnjoj gradskoj opštini Langfur posedovali piljarnicu i stan. Imao je sestru koja je rođena 1930. godine.

Gras je u rodnom gradu završio osnovnu školu i gimnaziju. Volontirao je u podmorničkoj službi kako bi „izašao iz skučenosti koju je kao mladić osećao u roditeljskom domu“. Godine 1942. pristupio je Rajsarbajtdinstu, a novembra 1944. Vafen SS-u. Gras se borio u 10. SS tenkovskoj diviziji Frundsberg od februara 1945. do 20. aprila 1945. godine kada je ranjen i prebačen u američki logor za ratne zarobljenike.

Od 1946. do 1947. godine radio je u rudniku i učio kamenorezački zanat. Nekoliko godina je studirao skulpturu i grafiku, prvo na Diseldorfskoj umetničkoj akademiji, a zatim na Berlinskom fakultetu umetnosti. Pored toga bavio se pisanjem i često je putovao. Oženio se 1954. godine i od 1960. živeo u Berlinu. Razveo se 1978. i ponovo se oženio naredne godine. Od 1983. do 1986. bio je na čelu Berlinske akademije umetnosti.

Stvaralaštvo
Ginter Gras je široj čitalačkoj publici poznat kao autor romana Limeni doboš (Die Blechtrommel), objavljenog 1959. godine (po knjizi je snimljen film 1979). Zatim su usledila dela Mačka i miš (Katz und Maus, 1961), pa Pseće godine (Hundejahre, 1963), koja zajedno sa Limenim dobošem čine „Dancig trilogiju“. Zajednička nit koja ih povezuje tiče se uspona nacizma i ratnog iskustva u jedinstvenoj kulturnoj sredini Danciga i ušća Visle. Roman Pseće godine, koji mnogi smatraju nastavkom Limenog doboša, opisuje prostorno izmešane etnicitete i složenu istorijsku pozadinu.

Gras je dobio mnoštvo međunarodnih nagrada, a 1999. godine primio je najviše književno priznanje: Nobelovu nagradu za književnost. Njegova književnost se obično svrstava u umetnički pokret Vergangenheitsbewältigung, što grubo prevedeno znači „sporazumevanje sa prošlošću“.

Gras se 2002. godine vratio u sam vrh svetske književnosti knjigom Hodom raka (Im Krebsgang). Ova novela, čiji se glavni likovi prvo pojavljuju u Mački i mišu, smatra se Grasovim najuspešnijim delom.

Godine 2006. objavio je autobiografiju pod naslovom Ljušteći luk (Beim Häuten der Zwiebel).