Knjiga Čas gospodnji koja sadrži izbor iz bogate novelistike Đezea Bordaša, za izdanje na mađarskom jeziku nagrađena je značajnim književnim priznanjem – nagradom „Karolj Sirmai“ za 2008. godinu, što još jednom potvrđuje značajnu vezu dvojice umetnika budući da je Bordaš upoznao Sirmaija još kao dete i s njim sticao prva znanja o umetnosti i književnosti, kao i saznanja o gradu u kojem je živeo, o njegovoj tradiciji i njegovim žiteljima koji su svojim biografijama obeležili duh i atmosferu Vrbasa.

Izbor koji je pred vama, sačinili su sami prevodioci a svoju celovitost knjiga je sačuvala pre svega zahvaljujući Bordaševoj stalnoj inspiraciji koja potiče s jedne strane iz poznavanja mesnih priča i legendi, ali isto tako i iz intimne, porodične istorije.

Tekstovi u knjizi Čas gospodnji sadrže niz novela od kojih je svaka, na neposredan ili posredan način, vezana za porodicu Bordaš, za njenu prošlost, za njeno opstojanje kroz istoriju, koja joj nije uvek bila naklonjena. O tome govori priča o traganju za porodičnim grbom, pomalo setna ali samoironična priča sa mnogo detalja iz dalje i bliže prošlosti, a ovu narativnu nit dalje razvijaju priče o bašti koja je sa svojim ukrasnim rastinjem kroz godine pratila ovu porodicu, o uspomenama na ljude koji su se ukrštali sa njihovim životima, „božićna priča“ koja kroz motiv praznika otvara šire porodične i društveno-političke aspekte, ali i priča o „gospođici“ koja kroz autentični jezičko-stilski materijal pripoveda o buđenju erotskih nagona…

Niz dokumentarnih novela, ispovesti, ispričanih biografija, svedoka vremena koji se ređaju u jednom od poglavlja knjige, govore o tome kako je Đeze Bordaš u stvari pisac dokumentarne proze, pisac koji sa pažnjom osluškuje tuđi govor, koji sa interesom prelistava stare novine i stare knjige, koji se oslanja na pamćenje drugih i tako stvara svoj osobeni svet priča i junaka, koji su uvek prepoznatljivi i sa nekoliko reči i nekoliko detalja tačno i živo opisani.