ISBN: Ostalo
Jezik: Engleski
Godina izdanja: K134
Autor: Strani

U dobrom stanju! Engleski jezik!

Redje u ponudi!

Ezra Pound: A Collection of Critical Essays (Twentieth Century Views)

Ezra Pound: A Collection of Critical Essays. Twentieth Century Views Series.
Sutton, Walter

One of a series of works aimed at presenting contemporary critical opinion on major authors, this collection includes essays by Walter Sutton, William Butler Yeats, William Carlos Williams, T. S. Eliot, F. R. Leavis, Hugh Kenner, M. L. Rosenthal, Forrest Read, David W. Evans, W. M. Frohock, Harold H. Watts, Earl Miner, Murray Schafer, J. P. Sullivan, George P. Elliot, and Roy Harvey Pearce. Designed for use by both literary critics and secondary and college teachers of English, this work would also be of value to undergraduate and graduate students of literature. Essays include `Ezra Pound as Prison Poet,"Ezra Pound and Music,"The Cantos,"Pound, Whitman, and the American Epic,` and `Pound, Haiku, and the Image.` A chronology of important dates in Pound`s life, a brief set of biographical notes on the contributors to this collection, and a thirteen-item selected bibliography of works on Pound complete the volume.


Ezra Veston Lumis Paund (engl. Ezra Weston Loomis Pound; Hejli, Ajdaho, 30. oktobar 1885 — Venecija, 1. novembar 1972.) bio je američki književnik, pesnik i kritičar, jedan od najvećih modernističkih pesnika u prvoj polovini 20. veka. Najpoznatiji je kao jedan od osnivača književnog pokreta imažizma, zbirci epske poezije Kanti (The Cantos), kao i po tome da je kao urednik omogućio karijere svojih kolega T. S. Eliota, Džejmsa Džojsa, Roberta Frosta i Ernesta Hemingveja.[1] Otvorena podrška fašizmu i propagandna delatnost za Sile Osovine u Drugom svetskom ratu ga je, s druge strane, učinila i jednom od najkontroverznijih ličnosti američke književnosti.


Ezra Paund bio je jedino dete Homera Lumisa Paunda i Izabele Veston. Njegovi preci su emigrirali iz Engleske u 17. veku.[3] Na Univerzitetu u Pensilvaniji između 1901. i 1903. upoznao je pesnika Vilijama Karlosa Vilijamsa s kojim će negovati prijateljstvo do kraja života. Učio je filozofiju, mada je pri kraju studiranja odustao od doktorata. Naučio je latinski, grčki, nemački, francuski, italijanski, španski, provansalski i staroengleski jezik.[1] 1907. se zaposlio kao profesor romanskih jezika. U to vreme već je pisao poeziju i vodio boemski život. U februaru 1908. sa knjigom svojih pesama zaputio se u Englesku. U Veneciji je 1908. o sopstvenom trošku štampao svoju prvu knjigu pesama A Lume Spento. Iste godine je otišao u London. Tamo se sprijateljio sa pesnikom i urednikom Fordom Madoksom Fordom. Upoznao je Vilijama Batlera Jejtsa i postao član `škole slika` koju je predvodio filozof T. I . Hjum. 1912. Paund je postao engleski dopisnik za američki časopis Poezija (Poetry) koji je bitno poboljšao. Prepoznao je književnu vrednost onda kada su svi ostali sumnjali kod D. H. Lorensa i Roberta Frosta. Bio je predvodnik imažista od 1912-1914. Hilda Dulitl i Ričard Oldington su se sastajali sa Paundom u čajdžinici u Kensingtonu. Tu ih je Paund 1912. prvi put nazvao imažistima, upotrebivši potom tu reč u svojoj knjizi Protivudarci (Ripostes).