Zapad je dahtao, žudeo je za svojim mrtvim suncem, izgubljeni životni nerv, pokopano slavlje. (...) Rađala se, neodoljivom silinom, sekta tragalaca za Rajem. Davne 1492. novoimenovani admiral Okeanskog mora napušta obale Mediterana u potrazi za novim i kraćim trgovačkim putem do Indije, ali umesto toga trijumfalno pronalazi Ovozemaljski raj, pitomi arhipelag bezbrižno ušuškan u tropskom zagrljaju zaliva koji danas nazivamo Meksičkim. Dekadentni velikaši sa španskog dvora koji su ga poslali tamo dobro su znali da ne postoji nijedna potraga za rajem koja ne podrazumeva i bekstvo iz pakla. Apsurd se sastoji u tome što otkriće takvog mesta neminovno dovodi do gubitka njegovih rajskih atributa. Zašto otkrivati raj tek da bi se oskrnavio? Jedini logični odgovor svodi se na pohlepu i ljudski nagon da prelazi stare i otkriva nove granice. Koristeći opštepoznate istorijske činjenice kao polazište, A...