Godina izdanja: Ostalo
ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Krv na kamenu II deo - Vlado Šegrt

Izdavač: Džepna knjiga - Sarajevo,
1957. god.
Broširan povez, 16,5 cm.
210 str.
Biblioteka Specijalna izdanja 2

Vlado Šegrt (Aranđelovo, kod Trebinja, 18. decembar 1907 - Aranđelovo, kod Trebinja, 1. avgust 1991), učesnik Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politički radnik SR BiH i SFRJ, rezervni general-major i narodni heroj Jugoslavije. U periodu od septembra 1948. do marta 1953. godine obavljao je funkciju predsednika Prezidijuma Narodne skupštine Narodne Republike Bosne i Hercegovine.
U apriskom rat nalazio se na položajima u Boki kotorskoj, izbegao je zarobljavanje i naoružan došao kući. Odmah po povratku, stupio je u vezu sa Savom Kovačevićem i drugim komunistima Trebinjskog sreza. Radio je na organizovanju oružane borbe i davanju otpora ustašama. U svom selu je formirao partizansku četu i bio njen politički komesar.
Od septembra 1941. godine ova četa je odnela nekoliko značajnih pobeda nad Italijanima i ustašama, što je uticalo na stanovništvo da se masovnije opredeljuju za Narodnooslobodilački pokret (NOP). Kod sela Klenka, između Bileće i Trebinja, razbio je, sa svojom četom, 6. januara 1942. godine, italijansku kolonu i zaplenio veliku količinu količinu oružja, municije i drugog ratnog materijala.
U toku Narodnooslobodilačkog rata obavljao je dužnosti: političkog komesara partizanske čete, komandanta bataljona „Luka Vukalović“, komandanta Prvog hercegovačko-crnogorskog udarnog partizanskog bataljona, od 28. januara 1942; komandanta Severno-hercegovačkog partizanskog odreda, od aprila 1942; komandanta Hercegovačkog partizanskog odreda, od sredine juna 1942; komandanta Desete hercegovačke udarne brigade, od 10. avgusta 1942; zamenika komandanta Treće udarne divizije i komandanta 29. hercegovačke divizije NOVJ, od sredine novembra 1943. do kraja rata.
U borbama u zapadnoj i centralnoj Bosni, na Kupresu, oko Imotskog i Posušja, oko Mrkonjić Grada, Glamoča, Jajca, Busovače, Turbeta, Žepča, Prozora i Rame, borci Desete hercegovačke udarne brigade izvojevali su niz pobeda. U borbama za Prozor, Ramu i na Neretvi, u borbama za oslobođenje Nevesinja i Gacaka, u periodu mart-april 1943. godine, borci njegove brigade uništili su brojne, italijanske, četničke i domobransko-ustaške snage.
U borbama na Sutjesci Vladina Deseta hercegovačka udarna brigada, vodila je teške borbe, sa nemačkim snagama, na Pivskom Javorku, Volujaku, Magliću i u dolini Sutjeske.
Kao komandant 29. hercegovačke divizije, vodio je mnoge borbe u Hercegovini, kod Dubrovnika i Herceg-Novog, Mostara, Sarajeva, Trsta i Ljubljane. Iz rata je izašao u činu general-majora. Bio je većnik ZAVNOBiH-a i AVNOJ-a, a od septembra 1944. godine i član Oblasne Narodnooslobodilačke skupštine i član Oblasnog odbora Narodnooslodbodilačkog fronta Hercegovine.
Posle oslobođenja Jugoslavije, obavljao je niz odgovornih društveno-političkih dužnosti. Bio je ministar poljoprivrede u prvoj vladi Narodne Republike Bosne i Hercegovine, od 1945. do 1948. godine; predsednik Prezidijuma Narodne skupštine NR BiH, od 1948. do 1953. godine i potpredsednik Narodne skupštine NR BiH i dr. Biran je za narodnog poslanika Skupštine BiH i Savezne skupštine, neprekidno do 1967. godine.
Bio je član Centralnog komiteta KPJ i član Politbiroa CK KP BiH, do 1965. godine; član Glavnog odbora SSRN BiH i član Saveznog odbora SSRN Jugoslavije, do 1963; član Glavnog odbora SUBNOR-a BiH i Saveznog odnora SUBNOR-a Jugoslavije; član Glavnog odbora Udruženja rezervnih oficira i član Saveta federacije.
Godine 1954. u Sarajevu je objavio knjigu - hroniku iz Narodnooslodbodilačkog rata, pod nazivom „Krv na kamenu“. Umro je 1. avgusta 1991. godine u svom rodnom mestu - Aranđelovu, gde je i sahranjen

L/ Kut. 21