ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1968
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

VOJVODINA U BORBI, serija „Logori i zatvori“.
Omot i korice: Božidar Bošković.

Naslov Poruke iza rešetaka / [priredio] Živan Milisavac
Vrsta građe pisma
Jezik srpski
Godina 1968
Izdavanje i proizvodnja Novi Sad : Savez udruženja boraca NOR SR Srbije za Vojvodinu, 1968 (Novi Sad : Dnevnik)
Fizički opis 471 str. : ilustr. ; 21 cm
Drugi autori - osoba Milisavac, Živan, 1915-1997 (priređivač, sakupljač)
Milisavac, Živan, 1915-1997 (priređivač, sakupljač)
Zbirka Vojvodina u borbi. Serija `Logori i zatvori`
(Karton sa omotom)
Napomene Napomena: str. 465-471
Beleška o delu na presavitku omotnog lista.

Živan Milisavac: PORUKE IZA REŠETAKA.
Ova zbirka pisama i poslednjih poruka jugoslovenskih rodoljuba iz ozloglašenih fašističkih zatvora i logora širom Bačke, Mađarske i Nemačke tokom Drugog svetskog rata, koju je autor ove knjige, sa izvrsnim osećanjem za sistematičnost podataka i autentičnost klime jednog vremena, uspešno sabrao i sredio – jeste pravi i najtrajniji spomenik žrtvama minulog rata. Mnogobrojna pisma, iako su prolazila kroz strogu cenzuru mađarske zatvorske uprave, otkrivaju nam sve one neizrecive patnje i mučenja kojima su zatvorenici bili podvrgnuti. Ali ta pisma govore i o njihovoj bezgraničnoj veri u pobedu i slobodu. Ništa ne može toliko duboko da potrese čitaoca ove knjige kao poslednje poruke osuđenih na smrt. Rastajući se od života, ljudi su jednostavnim, ali do kraja iskrenim i bodrim rečima poručivali onima koji ostaju iza njih da će doći bolja vremena i da njihove žrtve nisu uzaludne. Te poruke su više nego išta drugo teške optužbe protiv nečovečnosti okupatora; one su, koliko osude rata i uništenja, toliko i apoteoze životu, ljubavi i slobodi. U želji da čitaocu dočara pravu atmosferu života u logoru, pored pisama i poruka koje same po sebi to čine, autor je ovu knjigu obogatio mnogim dokumentarnim ilustracijama – faksimilima, fotografijama pisama, crteža i raznih rukotvorina zatvorenika. To, razume se, upotpunjava predstavu o ljudima koji su prošli kroz mučilišta i logore, a time ova knjiga dobija u svojoj vrednosti još jedan poen više. Hronika PORUKE IZA REŠETAKA, nema sumnje, poslužiće budućim istoričarima, piscima hronika i umetničkim stvaraocima kao dragocen izvor podataka.

Živan Milisavac (Batrovci (Šid), 25. februar 1915 – Novi Sad, 21. jun 1997) bio je srpski književnik, akademik, sekretar i predsednik Matice srpske. Potiče iz zemljoradničke porodice. Osnovnoškolsko obrazovanje započeo je u Prnjavoru kod Šapca i Lešnici kod Loznice, a nastavio u Laćarku i Sremskoj Mitrovici. Potom je pohađao gimnaziju u Novom Sadu. Studirao književnost na Filozofskom fakultetu u Zagrebu (1934–1935) i Beogradu (1935–1939). Rano prihvatio levičarske ideje. Kao student bio je jedan od organizatora Omladinskog kulturno-privrednog pokreta (OMPOK) 1936. godine i urednik omladinskog lista Naš život (1936–938). U septembru 1939. pozvan je na odsluženje vojnog roka u protivavionskoj odbrani u Beogradu, a zatim u garnizon u Aleksincu. Zbog komunističke delatnosti vojni rok mu je produžen, pa je u vojsci ostao sve do kapitulacije aprila 1941.
Učešće u Narodnooslobodilačkom pokretu
Prvih godina Drugog svetskog rata u Jugoslaviji živi ilegalno u Sremskoj Kamenici, da bi se u septembru 1943. priključio partizanima. U IV vojvođanskoj brigadi bio je zadužen za kulturno-prosvetni rad, a kada je brigada prešla u Istočnu Bosnu, postavljen je za komesara prateće čete brigadnog štaba. U februaru 1944. premešten je u Agitprop Glavnog štaba Vojvodine, gde je radio na informativnim biltenima. Od maja 1944. do oslobođenja Novog Sada, 29. oktobra 1944, uređivao je partizanski list Istina.
Angažman u Matici srpskoj
U dva navrata obavljao funkciju sekretara Matice srpske (1945–1953 i 1957–1969), a od 1983. do 1991. bio je predsednik Matice. Letopis Matice srpske uređivao od 1945. do 1957. godine. Igrao važnu ulogu u organizaciji Novosadskog dogovora o jeziku (1954), kada je odlučeno da se pristupi pisanju Rečnika srpskohrvatskog književnog jezika i izradi novog pravopisa. Neki od projekata u čijem je osmišljavanju i realizaciji učestvovao Milisavac uključuju kapitalnu ediciju Matice i Srpske književne zadruge „Srpska književnost u sto knjiga“, kao i višetomni Leksikon pisaca Jugoslavije i Jugoslovenski književni leksikon.
Društvena i kulturna delatnost
Učestvovao u osnivanju Sterijinog pozorja (1956) i Zmajevih dečjih igara (1957), čiji je predsednik bio u dva mandata (1957–1962 i 1974–1982). Biran je za člana Saveta za kulturu Vojvodine i Srbije (1951–1960) i za poslanika Savezne skupštine (1963-1965). Za redovnog člana VANU izabran je 1987, a nakon njenog ukidanja postao je redovni član SANU.
Književni i naučni rad
U međuratnom periodu objavljuje u beogradskoj Zorici, Vojvođaninu i Letopisu Matice srpske. Priredio je veliki broj knjiga sa predgovorima (J.J. Zmaj, Dušan Vasiljev, Laza Nančić, Jakov Ignjatović). Bio je član redakcionih odbora edicija: Bilten Vojvodina-SSSR, Vojvodina u borbi, Zbornik rusko-jugoslovenskih književnih veza, Zbornik srpsko-slovačkih kulturnih veza i dr.
Sa referatima je učestvovao na brojnim naučnim skupovima.
Sa suprugom Smiljom imao je ćerke Stanislavu i Đurđicu.
Sahranjen je na Uspenskom groblju u Novom Sadu.
Nagrade i priznanja
Oktobarska nagrada Novog Sada za knjigu Šuma nije olistala (1962)
Sedmojulska nagrada (1980)
Iskre kulture (1981)
Vukova nagrada (1983)
Nagrada „Jovan Popović” (1984)
Nagrada Oslobođenja Vojvodine (1984)
Nagrada AVNOJ-a (1987)
Orden Republike sa srebrnim vencem (1965)
Odabrana dela
Vasa Stajić (1949)
Iz književnog i kulturnog života (1951)
Zmaj (1954)
Šuma nije olistala (1961)
Pisci i ideje (1974)
Književni tokovi (1975)
Istorija Matice srpske I 1826–1864 (1986)
Istorija Matice srpske II 1864–1880 (1992)
Istorija Matice srpske III 1880–1918 (2000)

MG85 (NS)