Godina izdanja: 1994
ISBN: 86-07-00790-4
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Autor - osoba Samardžić, Radovan, 1922-1994 = Samardžić, Radovan, 1922-1994
Naslov Pisci srpske istorije. Knj. 4 / Radovan Samardžić
Vrsta građe knjiga
Jezik srpski
Godina 1994
Izdavanje i proizvodnja Beograd : Prosveta : Tersit, 1994 (Beograd : Beogradski izdavačko-grafički zavod)
Fizički opis 286 str. ; 23 cm
Drugi autori - osoba Samardžić, Nikola, 1961- (autor dodatnog teksta)
Samardžić, Nikola, 1961- (autor dodatnog teksta)
(koža sa omotom)
Napomene Tiraž 1.000
Str. 279-280: Pogovor / Nikola Samardžić
Napomene i bibliografske reference uz tekst
Registar.
Predmetne odrednice Istoriografija -- Srbija -- 18-20v

PISCI SRPSKE ISTORIJE IV
Ova knjiga je potekla iz jednog lista hartije. Ne stigavši da je priredi, moj otac je sastavio samo spisak ličnosti koje je, zapravo oglede o njima, rasejane po raznolikim izdanjima, ili u rukopisu, nameravao uneti u četvrti nastavak „Pisaca srpske istorije“. Posle neznatnog traganja, ta nemušta poruka, ostala iza njega, pokazala se dovoljnom.
I u četvrtoj knjizi, „Pisci srpske istorije“ nisu isključivo istoričari po obrazovanju i osnovnom pozivu, a po svome sastavu ona se neznatno razlikuje od onih prethodnih. Tu su najpre uvršteni radovi o Vuku Karadžiću i Slobodanu Jovanoviću, nastali iz očeve privrženosti kojom je, trošeći ogromne rezerve svoga truda i nadahnuća, učestvovao u priređivanju njihovih sabranih dela. Manji ogledi, koji zatim slede, ,,osvetljavaju pisca i njegovo delo samo iz jednog ugla“, ili posmatraju njegov rad u celini. Pisao ih je, obično, kakvim prigodama, pratili su izdanja pojedinih knjiga, ili je njima pokušavao učiniti besmrtnim one svoje savremenike koji su, voljom sudbine, napustili ovaj svet. Četiri male biografije kojima se knjiga završava nije isključivo namenio zborniku o znamenitim Srbima, gde su prvobitno objavljene – i više od toga, otac se rado vraćao ličnostima koje su mu bile bliske i drage. Neprestano ga je kopkalo da o njima nije rekao sve koliko je mogao, ili je, možda, negde bio nedorečen.
U četvrtoj knjizi „Pisaca...“, počevši od Vuka Karadžića, nisu štampana preostala dva priloga koji pripadaju „Objašnjenjima“ Treće knjige Srpskih narodnih pjesama: onaj pod naslovom Prethodnici Vuka Stef. Karacića (str. 544–566), posvećen je ranijim sakupljačima narodne poezije, napuštajući područje izučavanja odnosa tradicije i istorije, dok su ,,Pesme srednjijeh vremena“ u zaostavštini Vuka Stef. Karacića (str. 567–577), jedna kratka predistorija nastanka te knjige, od nje same neodvojiva. (Uz Objašnjenja, na istom mestu, postoji i tematska Bibliografija, str. 581–596, koja je, zamišljena u službi Treće knjige, ipak ostala u njenom okrilju.) Ovde se nije pojavio ni pregled Sto godina Srpske književne zadruge (Glasnik SKZ, 1922, 26, str. 1–5), koji se nije mogao uklopiti u sadržaj i strukturu knjige. Studije o Dživu Gunduliću i njegovom istorijskom spevu o tragediji sultana Osmana i o kratkoj hronici u stihu o Osmanovom stradanju koju je sastavio Aga-dede, pojaviće se u očevom „Osmanu“. On je, najzad, zamislio i portrete Georgija Ostrogorskog, Vase Čubrilovića (drugi put), Jakete Palmotića, Ignjata Đurđevića, Jovana Radonića i Isidore Sekulić, od kojih su jedni već utelovljeni u nekim drugim spisima, a druge je tek započeo i nije ih stigao završiti.
Četvrta knjiga „Pisaca srpske istorije“ Radovana Samardžića ujedno je i zaključna. Više ih neće biti. A pisci te istorije čekaju da još jednom ožive u nekim budućim poduhvatima njegovih voljnih ili slučajnih poslednika.
Nikola Samardžić

Radovan Samardžić (1922–1994), istoričar i pisac. Bio je na čelu raznih ustanova i urednik publikacija, dekan Filozofskog fakulteta, dopisni i redovni član SANU, sekretar Odeljenja istorijskih nauka SANU, direktor Balkanološkog instituta, predsednik Srpske književne zadruge, glavni urednik Jugoslovenskog istorijskog časopisa. Bio je jedan od priređivača sabranih dela Slobodana Jovanovića.
Samardžić se u istraživanju prošlosti bavio razdobljem od XVI do XX veka, pokrivao je više oblasti opšte i nacionalne istorije, a bio je najviše okrenut Mediteranu, Osmanskom carstvu, balkanskom prostoru, i u tim okvirima, sudbini srpskog naroda. Značajno mesto u tematici za koju je Samardžić pokazao veliko interesovanje, bila je prošlost Beograda, Srbije i srpskog naroda.
Najvažnija dela: Sulejman i Rokselana, Mehmed Sokolović, Osman, Veliki vek Dubrovnika, Ideje za srpsku istoriju, Kosovo i Metohija u srpskoj istoriji, Kosovsko opredeljenje.

MG P23 (MBG)