Godina izdanja: 1987
ISBN: 86-7335-050-6
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Rikna i omot (repariran) kao na slici, unutra odlično očuvano.

Autor - osoba Mrđenović, Dušan = Mrđenović, Dušan
Palavestra, Aleksandar, 1956- = Palavestra, Aleksandar, 1956-
Spasić, Dušan = Spasić, Dušan
Naslov Rodoslovne tablice i grbovi srpskih dinastija i vlastele : [(prema tablicama Alekse Ivića] / [Dušan Mrđenović, Aleksandar Palavestra, Dušan Spasić]
Vrsta građe naučna monografija
Jezik srpski
Godina 1987
Izdavanje i proizvodnja Beograd : Nova knjiga, 1987 (Sarajevo : Svjetlost)
Fizički opis 205 str. : ilustr. ; 29 cm
Drugi autori - osoba Samardžić, Radovan, 1922-1994 = Samardžić, Radovan, 1922-1994
(plast. s omotom)
Napomene Str. 7: Aleksa Ivić i nastanak ove knjige / Radovan Samardžić
Str. 9-10: O rodoslovima u ovoj knjizi / Dušan Spasić
Str. 11-13: O grbovima u ovoj knjizi / Aleksandar Palavestra
Napomene i bibliografske reference uz tekst.
Predmetne odrednice Plemstvo, srpsko -- Genealogija
Grbovi -- Srbija
Srbija -- Istorija

O OVOJ KNJIZI
Ova knjiga nastala je iz želje da se kulturnoistorijski značajne i zanimljive „Rodoslovne tablice srpskih dinastija i vlastele“ Alekse Ivića približe i prilagode današnjem čitaocu. Njihova naučna vrednost kao dragocenog istorijskog priručnika ustanovljena je još prilikom prvog objavljivanja 1919. go-dine. Za svoga života, Aleksa Ivić priredio je još dva izdanja svojih tablica; svako od njih sadržavalo je nove podatke i dopune. Upravo ta okolnost navela nas je da Ivićeve rodoslove dopunimo i proširimo prema njegovom modelu, i to novim podacima utvrđenim za proteklih šezdeset godina, koliko je prošlo od poslednjeg izdavanja tablica.
Uz četrnaest vladarskih i vlastelinskih porodica obrađenih kod Ivića, dodali smo još toliko novih porodica i za njih izradili odgovarajuće ta-blice. Same Ivićeve „Rodoslovne tablice“ dopunjene su, između ostalog, i poda-cima koje je za neobjavljeno IV izdanje pripremio sam autor. Njegov sin, akademik Pavle Ivić, ljubazno nam je stavio na raspolaganje originalan rukopis svoga oca i tako nam omogućio neposredan uvid u naučno nasleđe Alekse Ivića. Našoj pomoći i predusretljivosti, ovim putem izražavamo mu iskrenu i toplu zahvalnost.
Čak i te izvorne tablice Alekse Ivića morale su ovde biti dopunjene i usaglašene s opštim merilima na kojima se zasnivaju naše, za ovu priliku iz- rađene rodoslovne tablice. Uz rodoslove smo svugde dodali i nove komentare o svim porodicama; težili smo za tim da knjiga dobije punije jedinstvo u obradi i da raspolaže što svežijim istorijskim podacima.
S obzirom na to da se genealogija obično povezuje s heraldikom, za ovo izdanje pripremljen je poseban deo sa grbovima većine obrađenih porodica i odgovarajućim komentarima. Time se htelo ukazati na jednu kod nas nedovoljno negovanu granu istorijske nauke i, ujedno, omogućiti uvid u zanimljivu i rasutu heraldičku građu iz naše kulturne istorije.
U toku rada na ovoj knjizi imali smo više konsultacija s uglednim stručnjacima iz različitih oblasti. Savetima i literaturom pomogli su nam akdemik Božidar Ferjančić i prof. dr Ivan Đurić, sa Filozofskog fakulteta u Beogradu. Izuzetno dragocena bila nam je briga i pomoć akademika Sime Ćirkovića, profesora Filozofskog fakulteta u Beogradu, koji je savetima i staranjem do poslednjeg trenutka pratio poslove oko izdavanja ove knjige. Ohrabrujući podsticaj imali smo, takođe, od akademika Radovana Samardžića koji nas je podržao u želji da ponovo izdamo Ivićeve „Rodoslovne tablice“. Podršku u radu pružili su nam, isto tako, književnik Svetislav Mandić i prof. Živorad Stojković, dok je Kosta Timotijević, novinar u penziji, i neposredno pomagao da ova knjiga, naročito u heraldičkom delu, bude što potpunija. Svima njima, kao i mnogim drugim prijateljima, ovim putem izražavamo punu i iskrenu zahvalnost.
Autori

ALEKSA IVIĆ I NASTANAK OVE KNJIGE
Istoriografsko delo Alekse Ivića veoma je obimno i raznovrsno. Proučavao je srpsku i jugoslovensku istoriju od kraja srednjeg veka do modernih vremena. Bio je jedan od najrevnosnijih istraživača u arhivima. Objavio je toliko nepoznate građe da se njegov rad može porediti s nastojanjima čitave jedne naučne ustanove. Iz ove oblasti dovoljno je samo pomenuti spise o Srbima u Hrvatskoj i Slavoniji XVI i XVII veka, dokumente austrijskih arhiva o prvom srpskom ustanku i građu o jugoslovenskim kulturnim i književnim radnicima. Delo Alekse Ivića ovim je, međutim, samo nagovešteno. U bezbroju njegovih monografija, studija i rasprava treba samo podsetiti na „Istoriju Srba u Vojvodini“ (1929), koja još uvek nije izgubila svoju vrednost ni kao sinteza, ali ni mnogobrojnim značajnim podacima o raznim pojavama, ljudima i događajima.
U sklonu zamašnog dela Alekse Ivića nalaze se i takvi radovi koji ni- su rezultat njegovih arhivskih istraživanja, nego su nastala kao posledica šireg istorijskog zanimanja i osećanja potrebe da se istorija što više približi svakidašnjem čitaocu. Iz ove oblasti mogu se pomenuti dve njegove knjige: „Stari srpski pečati i grbovi“ (1910) i „Rodoslovne tablice srpskih dinastija i vlastele“ (1919, 19232, 19283). Zanimljivo je da su upravo ove dve knjige podstakle trojicu naših mlađih istraživača prošlosti da, njihovim posredstvom, približe sebi zanimljivo istorijsko tkivo i nad njim se gotovo zaljubljenički nadnesu. Oni se nisu zabavili tekstom knjiga i rasprava već rodoslovnim tablicama koje mogu izgledati kao ogoljene sheme, ali ljude prijatnih znanja i razigrane mašte mogu odvesti daleko u stvaranju raznih istorijskih kombinacija. Tako je od knjižice Alekse Ivića nastala ova obimna i po svom sadržaju veoma bogata knjiga.
Odeljak o heraldici sasvim je nov. Tim odeljkom, zanimljivo i smelo napisanim, sve one porodice koje su unete u rodoslovne tablice dobile su, ne samo svoj grb nego i niz drugih važnih podataka. Priređivači ove knjige pored toga su osetili potrebu da o svakoj porodici napišu i po jedan opširniji komentar koji će, bez sumnje, omogućiti korisniku knjige da s više sigurnosti i s boljom obaveštenošću upotrebi Ivićeve rodoslovne tablice. Najzad, priređivači se nisu zadovoljili izborom onih porodica koje je Aleksa Ivić uneo u svoje „Rodoslovne tablice“; oni su sami izradili još četrnaest sličnih vladarskih loza i pridružili ih Ivićevim. Sav ovaj posao obavljen je s potrebnom naučnom korektnošću, jer su svi podaci zasnovani na najnovijoj naučnoj literaturi.
Novo izdanje „Rodoslovnih tablica“ Alekse Ivića, koje je umnogome promenilo sastav i izgled njegove knjižice, korisno će poslužili svim ljubiteljima istorije, naročito onima koji su, po svojoj duhovnoj orijentaciji, slični priređivačima ove knjige.
Radovan Samardžić
MG143 (N)