ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Jezik: Srpski
Godina izdanja: Tv

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!


Strugar, Vlado, 1922-2019 = Strugar, Vlado, 1922-2019
Vladar Kralјevstva Srba, Hrvata i Slovenaca : studije i građa / Vlado Strugar
Jezik srpski
Godina 2009
Izdavanje i proizvodnja Beograd : Srpska književna zadruga, 2009 (Novi Sad : Budućnost)
Fizički opis 636 str. : geogr. karte, faks. ; 23 cm
Zbirka Posebna izdanja / Srpska književna zadruga
Tiraž 1.000
Beleška o autoru: str. 635-636
Napomene i bibliografske reference uz tekst
Registar.
Predmetne odrednice Karađorđević, Aleksandar I, jugoslovenski kra


Кnjiga akademika Vlada Strugara značajno je istraživačko delo. Dnevni raporti o aktivnostima Aleksandra Кarađorđevića su svojevrsni, jedinstveni i dragoceni izvor za vreme kada je stvarana i kad je nastala država Кraljevstvo Srba, Hrvata i Slovenaca. Takva vrsta retka je i u svetu i kod nas, a ona baca jako svetlo ne samo na regenta Aleksandra i njegove brojne i raznovrsne aktivnosti već i na ljude s kojima se susretao, na događaje i okolnosti u kojim su vojničkom pedanterijom ispisivani Dnevni raporti.

Prilikom koncipirnja ove knjige nije žali truda i nije želeo da objavi samo ogoljene Dnevne raporte. On je napisao nadahnutu uvodnu studiju o Aleksandru Кarađorđeviću i potrudio se da ga situira u vreme i događaje, kako u našoj zemlji tako i u Evropi, kada je stupio na istorijsku pozornicu, da ga predstavi kao vojnika, ratnika i vrhunskog komandata, ali i kao političara i čoveka.



Veliki istraživač i odličan poznavalac arhiva i arhivskih fondova na područlju čitave bivše Jugoslavije, Vlado Strugar je sabrao ogromnu količinu prvorazredne, dosad nekorišćenje arhivske građe o Aleksandru Кarađorđeviću i vojsci čiji je bio vrhovni komandant. Obilje te građe pisac je ugradio u uvodnu studiju o regentu Aleksandru i u odeljak o aktivnostima srpskih vojnih jedinica koje su raspoređivane širnom novostvorene države. Sve što je napisao, akademik Strugar je bogato dokumentovao i nepobitno dokazao. Piscu ovih redaka čini se da su od posebnog, rekao bih čak, od izuzetnog značaja oni podaci koji se tiču mnogih poziva upućenih srpskoj vojsci, posebno iz predela Hrvatske u Slovenije, ali i iz drugih oblasti, da im dođu srpski vojnici, da im očuvaju red, mir i sigurnost, da ih zaštite od pljačke i od neprijatelja koji su pretendovali na određene teritorije naše države.



Vlado Strugar (Donji Ulići, kod Cetinja, 28. decembar 1922 — Beograd, 24. avgust 2019) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, srpski istoričar i književnik, pukovnik JNA, član Vojnoistorijskog instituta (VII) u Beogradu, Makedonske akademije nauka i umetnosti (MANU), Srpske akademije nauka i umjetnosti (SANU), Crnogorske akademije nauka i umjetnosti (CANU) i Senata Republike Srpske.[1][2]

Biografija
Rođen je 28. decembra 1922. u mjestu Donji Ulići, kod Cetinja. Gimnaziju je učio u Cetinju i položio veliku maturu na proleće 1941. godine.

Učesnik je Narodnooslobodilačke borbe od 1941. godine. Posle rata je imao čin pukovnika i nalazio se na raznim dužnostima u Jugoslovenskoj narodnoj armiji (JNA), od čega najviše u Vojnoistorijskom institutu (VII) u Beogradu. Penzionisan je iz aktivne vojne službe 1971. godine.

U Sarajevu je započeo studije prava 1946. godine, koje nije završio. U Beogradu je slušao nastavu i završio: Institut društvenih nauka 1953. godine, zatim Višu vojnu akademiju JNA 1957, a 1964. godine je magistrirao na Filozofskom fakultetu u Beogradu.[3] Doktorirao je u oblasti istorijskih nauka na Akademiji nauka u Moskvi, 1968. godine, sa tezom Narodnooslobodilački rat Jugoslavije.

Član Crnogorske akademije nauka i umjetnosti (CANU) je postao od njenog osnivanja 1973,[4] Makedonske akademije nauka i umetnosti (MANU) 1981, a Srpske akademije nauka i umjetnosti (SANU) 1994. godine. Član je i Udruženja književnika Srbije (UKS). Senator Republike Srpske postao je u prvom sazivu Senata (1996—2008). Na Dvanaestom kongresu SKJ, 1982. godine, izabran je za člana Centralnog komiteta SKJ.

Bio glavni i odgovorni urednik naučnog časopisa Vojnoistorijski glasnik (1963—1967) i, posle, Jugoslovenskog istorijskog časopisa (1970—1973). Nalazio se među osnivačima, te je izabran za predsednika Crnogorskog sabora srpske sloge (1992—1997), rodoljubivog udruženja za prosvetu i kulturu.[4]

Dobitnik je nagrade „Zlatno pero Srpskog trojstva“, koju mu je Univerzitet u Prištini dodijelio 1997. godine.

Nosilac Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem, Orden partizanske zvezde sa srebrnim vencem, Orden zasluga za narod sa srebrnim zracima, Orden narodne armije sa zlatnom zvezdom, Orden za hrabrost i Orden za vojne zasluge sa zlatnim mačevima.

Aktivno se zalagao za očuvanje državnog zajedništva Srbije i Crne Gore u okviru nekadašnje Savezne Republike Jugoslavije (1992—2003), a potom i u okviru Državne zajednice Srbije i Crne Gore (2003—2006). Početkom 2005. godine, postao je jedan od osnivača Pokreta za evropsku državnu zajednicu Srbije i Crne Gore u Srbiji.