ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Jezik: Srpski
Godina izdanja: Tv

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!


Ova knjiga, koja izlazi povodom trideset godina od rušenja jedne od najvećih svetinja srpskog naroda, Njegoševe kapele na Lovćenu, zaokružuje borbu Komnena Bećirovića, vođenu tokom tog perioda, prvo da se Njegoševa kapela sa vrhom Lovćena spase, a zatim, nakon njihovog razaranja 1972. od strane komunističke vlasti, da se dovede u prvobitno stanje, uklanjanjem sadašnjeg zdanja sa Lovćena.
Sve što autor tvrdi, bilo donoseći negativne reakcije nekih velikih evropskih umova, kao Andrea Malroa, na anticivilizacijski poduhvat protiv Lovćena, bilo pokazujući u „Prologu za povratak Njegoševe kapele na Lovćen“, njenu neuništivost u duši srpskog naroda, bilo pak iskazujući se u svojim člancima, besjedama, obraćanjima i polemikama, nastalim od 1989. do 1991. – on to potvrđuje kroz obilje pisanih i ikonografskih dokaza. Ovima, kao i svojim zapravo propovjedničkim žarom, koji vrijeme nije nimalo zgaslo, Komnen Bećirović potpuno obara i čini besmislenom svu priču o tome kako je kralj Aleksandar, obnovivši Njegoševu zadužbinu na Lovćenu, navodno ukinuo Crnogorcima njihovu samobitnost, dok je Josip Broz, srušivši je i navalivši na Lovćen 40 hiljada tona grdila i prokletstva, tu samobitnost im tobože povratio. Naprotiv, Komnen Bećirović pokazuje sve strahotne razmjere nepočinstva na Lovćenu po prirodno, istorijsko, kulturno i uopšte duhovno nasleđe Crne Gore.
Poslije knjige na francuskom jeziku „U duši Kosovo“, te „Odbrane Morače od potopa“, „Borba za Lovćen Njegošev“ je treće djelo Komnena Bećirovića u posljednju godinu i po dana na još jedno u nizu sudbinskih pitanja današnjeg Srpstva.


Komnen Bećirović (5. april 1936, Ljevišta, pod samim izvorom Morače) srpski je književnik, publicista i novinar iz Crne Gore.

Biografija
Završio je Gimnaziju u Nikšiću.

Diplomirao 1960. na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu (svetska književnost/francuski jezik).

Kao stipendista francuske vlade magistrirao na Evropskom Univerzitetskom centru u Nansiju gde je dve godine radio kao predavač srpsko-hrvatskog jezika i književnosti na Slovenskoj katedri (uklonjen sa te pozicije od strane Komisije za kulturne veze s inostranstvom iz Beograda jer navodno nije imao njihovu saglasnost za to mesto).

Zbog problema sa Udbom vraća se u Francusku gde upoznaje pesnike Žaka Prevera i Luja Aragona, filozofa Žan-Pol Sartra i otpočinje sa njima i drugim autorima (nobelovac Fransoa Morijak, Andre Malro) seriju razgovora za nedeljnik NIN. Razgovor sa Morijakom objavljen je povodom stogodišnjice Morijakovog rođenja u Mondu od 13-14. oktobra 1985.

Osnovao svesrpski Odbor za obnovu lovćenskog vrha i svetilišta. Odbor nije uspeo zbog raspada Jugoslavije i ratova koji su usledili (opisano u knjizi Borba za Lovćen Njegošev, 2002).

Objavljivao pisma iz srpskih svetiliša u Mondu.

Još 1990. člankom u Mondu Justice pour les Serbes (Pravda za Srbe) započeo svoje angažovanje za istinu o srpskom narodu, posebno za Kosovo i Metohiju. Pod pritiskom Mond ubrzo prestaje da objavljuje njegove apele. Objavljuje u Le Quotidien de Paris, Pariski dnevnik, od 1992-1994, niz članaka kojima nastavlja svoju borbu (L’Occident et la rumeur anti-serbe, Zapad i antisrpska graja; Yougoslavie: le naufrage de la conscience, Jugoslavija: brodolom savjesti; Kosovo: une question de civilisation, Kosovo: pitanje civilizacije; La tentation du mal, Iskušenje zla...).

U ruskoj Pravdi 13. aprila 1993. objavljuje proglas ruskom narodu pod naslovom: Rusijo, usliši našu muku!

Le Quotidien de Paris prestaje da izlazi te učestvuje u osnivanju mesečnika Balkans-Infos koji zajedno sa pretplatnicima, finansiraju osnivači.

Godine 1999. objavljuje u Figaru 15. marta 1999, devet dana prije bombardovanja Srbije i Crne Gore od strane NATO, proglas pod naslovom Kosovo: le patrimoine culturel, i podnaslovom Des frappes aériennes de l’Otan seraient un crime contre l’humanité et la civilisation, Kosovo: Kulturno nasleđe, Vazdušni udari Natoa bili bi zločin protiv čovječnosti i civilizacije. Proglas potpisuju pisac Vladimir Volkov i vizantolog Andre Giju.

Danas objavljuje na sajtovima Mitropolije crnogorsko-primorske, IN4S, Stanje stvari...

Živi i radi u Parizu, a deo godine provodi u rodnim Ljevištima.