ISBN: Ostalo
Godina izdanja: .
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Prvih pet vekova srpske istorije: Kritički pokušaji u periodu od prvih pet (sedam vekova) srpske istorije / Konstantin Nikolajević

Beograd 1999. VII + 356 strana.
odlično očuvana (kao nova).

Na veoma živ razvoj interesovanja i proučavanja svoje istorije Slovene pokreću, pre svega južnoslovenski a naročito srpski istoričari (sledbenici arhimandrita Jovana Rajića - kraj XVIII i početak XIX veka), koji se oslanjaju na letopisnu književnost i tradiciju. Ova istorijska škola nazvana je autohtonistička po tome što Slovene nalazi u davnim vremenima kao starosedeoce na balkanskom poluostrvu, a narode koji su živeli na današnjoj slovenskoj teritoriji: Dačane, Tračane i sve ostale koji se spominju samo kao razna imena Slovena i njihovih plemena.
Vekovima pripremana, kao reakcija na ovakve pojave kod Slovena, javlja se germansko-berlinsko-bečka škola, koja i danas trijumfuje svim našim katedrama istorije. Istorija počinje gde počinju pisani izvori i onako kako je ti izvori predstavljaju, a tradiciju a priori odbacuje kao izvor Istorije. Pravdajući se pozitivizmom, upada u još veću grešku od one koju je navodno ispravljala. Uklanja jedne letopisce - slovenske, da bi poklonila veru drugim neslovenskim.
Naslućujući negativan ishod po Slovene a posebno Srbe, kao pijemonta autohtonističke škole, Nikolajević je pokušao da pomiri dva stava korišćenjem metoda jednih i drugih. Slovenske letopise i tradiciju, potkrepljuje i dopunjuje posebno Fredegarom i grčkim izvorima. Rezultati tih kompromisa nisu baš uvek sjajni ali su svakako zanimljivi i vredni pažnje. Da bi smo ih učinili dostupnijim širem auditorijumu odlučili smo se da ih priredimo i objavimo. Slavenoserbskim jezikom kojim se služio danas vlada samo mali broj ljudi. Nadamo se da minimalna prilagođavanja u tom smislu neće škoditi sadržaju i da će se osetiti duh vremena u kome je Nikolajević stvarao.
Pred novim istraživačima srpskih i slovenskih korena postavljaju se sve teži problemi koji od njih zahtevaju iznalaženje novih i efikasnijih metoda za rešavanje iskonske ljudske potrebe - prodor u prošlost i otkrivanje tajne svog postanka. Ovi zadaci čekaće i buduće generacije. Na nama je da sada pokušamo da uspostavimo vezu između sadašnjih i prethodnih generacija istraživača, koja je prodorom ”Kritičke škole u istoriografiji”, ako ne prekinuta, a ono znatno oslabljena.